I rozwiązawszy jeden z nich wór swój, aby dał obrok osłowi swemu w gospodzie, ujrzał pieniądze swoje, które były na wierzchu w worze jego.

Zatem przyszli do Jakóba, ojca swego, do ziemi Chananejskiej, i powiedzieli mu wszystko, co się im przydało, mówiąc:

A myśmy mu rzekli: Szczerzyśmy, nie byliśmy szpiegami;

I mówił do nas mąż on, pan onej ziemi: Po tem poznam, żeście szczerzy; brata waszego jednego zostawcie u mnie, a zboże dla odjęcia głodowi domów waszych weźmijcie a idźcie;

I stało się, gdy wypróżniali wory swoje, a oto, każdy znalazł węzeł pieniędzy swych w worze swoim; a obaczywszy węzły z pieniędzmi swymi, oni i ojciec ich, polękali się.

Pieniądze też dwoje weźmijcie do rąk waszych, a pieniądze przywrócone na wierzchu worów waszych odnieście w ręce swoje; snać się to omyłką stało.

(Bracia!) nie bądźcie mądrymi sami u siebie; żadnemu złem za złe nie oddawajcie, obmyśliwając to, co jest uczciwego przed wszystkimi ludźmi.

 Nie miejcie długów u nikogo, chyba że dług odwzajemnionej miłości, ponieważ kto innych miłuje, wypełnia prawo.

 Nie przejawiajcie chciwości, bądźcie zadowoleni z aktualnego stanu. Sam bowiem powiedział: Nie porzuciłem cię, ani nie opuściłem.

Módlcie się za nami; albowiem ufamy, iż mamy dobre sumienie, jako ci, którzy się chcemy we wszystkiem dobrze zachować.

Zachowujcie się wśród narodów przyzwoicie, żeby nawet ci, co was pomawiają o zło, widząc wasze przyzwoite postępowanie, wielbili Boga.

Aby w tem, w czem was pomawiają jako złoczyóców, zawstydzili się ci, którzy naganę dawają waszemu dobremu obcowaniu w Chrystusie.