Synu, jeśli cię grzesznicy namawiają, nie słuchaj ich.

Gdy wnijdzie mądrośu w serce twoje, a umiejętność duszy twojej wdzięczna będzie:

Wyrywając cię od niewiasty postronnej i obcej, która pochlebia łagodnemi słowy;

Bo się nachyla ku śmierci dom jej, a do umarłych ścieszki jej.

Bo choć niewiasty obcej wargi miodem opływają, a gładsze niż oliwa usta jej:

Nogi jej zstępują do śmierci, a do piekła chód jej prowadzi.

Przetoż teraz, synowie! słuchajcie mię, a nie odstępujcie od powieści ust moich.

Strzeżże, synu mój! przykazania ojca twego, a nie opuszczaj nauki matki twojej.

Gdziekolwiek pójdziesz, poprowadzi cię; gdy, zaśniesz strzedz cię będzie, a gdy się ocucisz, rozmawiać z tobą będzie,

Aby cię strzegły od niewiasty złej, i od łagodnego języka niewiasty obcej.

Aby cię strzegły od żony cudzej, i od obcej, która mówi łagodne słowa.

Niechaj się nie uchyla za drogami jej serce twoje, ani się tułaj po ścieszkach jej.

Dom jej jest jako drogi piekielne, wiodące do gmachów śmierci.

Niewiasta głupia świegotliwa jest, prostaczka, i nic nieumiejąca;

Aby wołała na idących drogą, którzy prosto idą ścieszkami swemi, mówiąc:

Wody kradzione słodsze są, a chleb pokątny smaczniejszy.

Usta obcych niewiast są dół głęboki; na kogo się Pan gniewa, wpadnie tam.

Synu mój! daj mi serce twoje, a oczy twoje niechaj strzegą dróg moich.

Ona też jako zbojca zasadzki czyni, a zuchwalców między ludźmi rozmnaża.

Człowiek, który ma przyjaciół, ma się obchodzić po przyjacielsku, ponieważ przyjaciel bywa przychylniejszy nad brata.