Bo co sobie wspomnę, tedy się lękam, a strach zdejmuje ciało moje.

A nad tem zdumiewa się serce moje, i porusza się z miejsca swego.

Serce moje boleje we mnie, a strachy śmierci przypadły na mię.

A Bóg Wszechmogący niech ci błogosławi, a niech cię rozrodzi i rozmnoży, abyś był w mnóstwo ludu;

I niech ci da błogosławieóstwo Abrahamowe, tobie i nasieniu twemu z tobą, abyś odziedziczył ziemię pielgrzymstwa twojego, którą dał Bóg Abrahamowi.

Złodziej nie przychodzi, jedno żeby kradł, a zabijał i tracił; jam przyszedł, aby żywot miały, i obficie miały.

A ja żywot wieczny daję im i nie zginą na wieki, ani ich żaden wydrze z ręki mojej.

Ojciec mój, który mi je dał, większy jest nad wszystkie, a żaden nie może ich wydrzeć z ręki Ojca mego.

A zakon przytem nastąpił, aby obfitował grzech; lecz gdzie się grzech rozmnożył, tam łaska tem więcej obfitowała.

Aby jako grzech królował ku śmierci, tak też aby łaska królowała przez sprawiedliwość ku żywotowi wiecznemu przez Jeszu Chrystusa, Pana naszego.

Albowiem darów swoich i wezwania Bóg nie żałuje.

Błogosławiony niech będzie Bóg i Ojciec Pana naszego Jeszu Chrystusa, który nas ubłogosławił wszelkiem błogosławieóstwem duchownem w niebieskich rzeczach w Chrystusie;

Wiarą około przyszłych rzeczy błogosławił Izaak Jakóba i Ezawa.