Gdy się przypatruję niebiosom twoim, dziełu palców twoich, miesiącowi i gwiazdom, któreś wystawił,

Bo choć siedm kroć upada sprawiedliwy, przecie zaś powstaje; ale niezbożni wpadną w nieszczęście.

I znalazłem rzecz gorzciejszą nad śmierć, to jest, taką niewiastę, której serce jest jako sieci i sidło, a ręce jej jako pęta. Kto się Bogu podoba, wolny będzie od niej; ale grzesznik będzie od niej pojmany.

 Uważajcie na siebie, byście czasem nie obciążyli swojego serca kacem, odurzaniem się i kłopotami życiowymi - i aby ten dzień nagle nie zaskoczył was. 

A te wszystkie rzeczy przydały się im za wzór, a napisane są dla napomnienia naszego, na których koniec świata przyszedł.

A tak kto mniema, że stoi, niechże patrzy, aby nie upadł.

 Lecz przybliżył się koniec wszystkiego. Zachowajcie zatem rozsądek i trzeźwość — w modlitwach.