Panie! umiłowałem mieszkanie domu twego, i miejsce przybytku chwały twojej.

Podał w niewolę moc swoję, i sławę swoję w ręce nieprzyjacielskie.

Kapłani jego od miecza polegli, a wdowy jego nie płakały.

I odmienili chwałę swą w podobieóstwo wołu, jedzącego trawę.

Jeźli odmienił który naród bogów swoich, chociaż oni nie są bogami; ale lud mój odmienił sławę swoję w rzecz niepożyteczną.

I mówiłem: Siejcie sobie ku sprawiedliwości; żnijcie ku miłosierdziu, orzcie sobie nowinę; bo czas jest szukać Pana, aż przyjdzie, i spuści na was sprawiedliwość jako deszcz.