Nad to rzekł Abraham: Proszę niech się nie gniewa Pan mój, że jeszcze raz tylko przemówię: A jeźliby się ich tam znalazło dziesięć? Tedy rzekł Pan: Nie wytracę i dla tych dziesięciu.

Obraca rzeki w pustynię, a potoki wód w suszę;

Pustynie obraca w jeziora, a ziemię suchą w strumienie wód.

Tedy poskoczy chromy jako jeleó, a niemych język śpiewać będzie; albowiem wody na puszczy wynikną, a potoki na pustyniach.

I stanie się miejsce suche jeziorem, a bezwodne źródłami wód; w łożyskach smoków, kędy legali, trawa, trzcina, i sitowie rość będzie.

 Oto zrobię coś nowego, zaczyna to już kiełkować, ale tego też nie zrozumiecie. Poprowadzę drogę przez pustkowie, a przez pustynię rzeki.

 Docenią mnie istoty żyjące w polu, gady wodne, pisklę strusia [lub sowy], ponieważ dostaną na pustkowiu wodę i rzeki na pustyni. Napoję mój lud wybrany. 

Przeczże, gdy przychodzę, niemasz nikogo? a gdy wołam, nikt się nie ozywa? Izali tak jest ukrócona ręka moja, aby nie mogła odkupić? Izali niemasz we mnie mocy ku wybawieniu? Oto fukiem moim osuszam morze, obracam rzeki w pustynie, tak iż zaśmier dną ryby ich dla niedostatku wody, i zdychają od pragnienia.

 Zaś synowie królestwa (zostaną) wyrzuceni w ciemność zewnętrzną, tam będzie płacz i zgrzytanie zębów". 

Dlatego powiadam wam: Królestwo Boże będzie wam zabrane, a dane narodowi, który wyda jego owoce. 

Wtedy Paweł i Barnaba powiedzieli odważnie: «Należało głosić słowo Boże najpierw wam. Skoro jednak odrzucacie je i sami uznajecie się za niegodnych życia wiecznego, zwracamy się do pogan.

 "Idź - powiedział do mnie - bo Ja cię poślę daleko, do pogan"». 

Wiedzcie więc, że to zbawienie Boże posłane jest do pogan, a oni będą słuchać». 

Jeżeli zaś ich upadek przyniósł bogactwo światu, a ich pomniejszenie - wzbogacenie narodom, to o ileż więcej przyniesie ich zebranie się w całości! 

w tej nadziei, że może pobudzę do współzawodnictwa swoich rodaków i przynajmniej niektórych z nich doprowadzę do zbawienia.

 Jeżeli bowiem pierwocina [zaczyn] jest święta, to i ciasto; jeżeli korzeń jest święty, to i gałęzie. 

to nie wynoś się ponad te gałęzie. A jeżeli się wynosisz, [pamiętaj, że] nie ty podtrzymujesz korzeń, ale korzeń ciebie.

Słusznie. Odcięto je na skutek ich niewiary, ty zaś trzymasz się dzięki wierze. Przeto się nie pysznij, ale trwaj w bojaźni!

Przyjrzyj się więc dobroci i surowości Bożej. Surowość wobec tych, co upadli, a dobroć Boża wobec ciebie, jeśli tylko wytrwasz w tej dobroci; w przeciwnym razie i ty będziesz wycięty.