I hamował Kaleb lud szemrzący przeciw Mojżeszowi, i mówił: Pójdźmy a posiądźmy ziemię, bo ją pewnie sobie podbijemy.

I rzekli do wszystkiego zgromadzenia synów Izraelskich, mówiąc: Ziemia, którąśmy przeszli, i przeszpiegowali ją, ziemia jest bardzo dobra.

Jedno Panu nie bądźcie odpornymi, ani się wy bójcie ludu onej ziemi, bo jako chleb pojeść je możemy; odstąpiła obrona ich od nich, ale Pan jest z nami; nie bójcież się ich.

I wrócili się oni dwaj mężowie, a zstąpiwszy z góry, przeprawili się, i przyszli do Jozuego, syna Nunowego, i powiedzieli mu wszystko, co się z nimi działo;

I mówili do Jozuego: Dał Pan w ręce nasze tę wszystkę ziemię; bo się strwożyli wszyscy obywatele ziemi przed twarzą naszą.

Przetoż teraz oto dał Pan ducha kłamliwego w usta tych wszystkich proroków twoich, gdyż Pan wyrzekł przeciwko tobie złe.

Tedy rzekł Jozue do synów Izraelskich: Dokądże zaniedbywacie wnijść, abyście posiedli ziemię, którą wam dał Pan, Bóg ojców waszych?

Zmacniajcież się, a bądźcie mężami, o Filistynowie! byście snać nie służyli Hebrejczykom, jako oni wam służyli. Bądźcież tedy mężami, a potykajcie się.

Zmacniaj się, a bądźmy mężnymi za lud nasz, i za miasto Boga naszego, a Pan niech uczyni, co dobrego jest w oczach jego.

 Zabiegajcie nie o pokarm, ginący, ale o trwający, o pokarm dla życia eonowego [wiecznego], który wam da Syn człowieka, tego bowiem Bóg Ojciec opieczętował. 

 Pragniemy zaś, (aby) każdy (z) was tę okazywał gorliwość względem pełni nadziei aż do końca. 

 Abyście nie ociężali stali (się), (ale) naśladowcami (tych, którzy) przez wiarę i cierpliwość dziedziczą obietnice.

- Dlatego bardziej jeszcze, bracia, starajcie się umocnić wasze powołanie i wybór! TO BOWIEM CZYNIĄC, NIE UPADNIECIE NIGDY!

- Stosownie do tego bogato zaopatrzone zostanie wasze wejście do eonowego (epoki, ery) królestwa Pana naszego i Zbawiciela, Jeszu Pomazańca.