Tedy król Salomon rozmiłował się niewiast obcych wiele: nie tylko córki Faraonowej, ale i Moabitczanek, Ammonitczanek, Edomczanek, Sydoóczanek, Hetejczanek.

Izaliż nie przez to zgrzeszył Salomon, król Izraelski? choć między wieloma narodami nie było króla jemu podobnego, który był miły Bogu swemu, tak, że go Bóg postanowił królem, nad wszystkim Izraelem, przecież i tego przywiodły niewiasty cudzoziemskie do grzechu.

Usta obcych niewiast są dół głęboki; na kogo się Pan gniewa, wpadnie tam.

Bo nierządnica jest dół głęboki, a cudza żona jest studnia ciasna.

Jako pies wraca się do zwrócenia swego: tak głupi powtarza głupstwo swoje.

Choćbyś głupiego i w stępie między krupami stąporem stłukł, nie odejdzie od niego głupstwo jego.

 To stało się dla nas przykładem, abyśmy my nie byli ludźmi pożądającymi złego, jak tamci pożądali.