Bo kto chce zachować swoje życie, straci je; a kto straci swe życie z mego powodu, znajdzie je. 

 Ale żadnym słowem [dowodzeniem] (nie) czynię duszy swojej cenną, jakbym kończył bieg mój i posługę, którą otrzymałem od [z] Pana Jeszu, (by) świadczyć dobrą nowinę [ewangelię] łaski Boga.

 Wtedy Paweł odpowiedział: «Co robicie? Dlaczego płaczecie i rozdzieracie mi serce? Ja przecież gotów jestem nie tylko na więzienie, ale i na śmierć w Jeruszalem dla imienia Pana Jeszu». 

Ale choćbym ofiarowany był dla ofiary i usługi wiary waszej, weselę się i spółweselę się ze wszystkimi wami;

Boć dla dzieła Chrystusowego bliskim był śmierci, odważywszy zdrowie swoje, aby dopełnił tego, czego nie dostawało w usłudze waszej przeciwko mnie.

 Z tego zatem powodu i my, otaczani tak wielką rzeszą świadków, odrzuciwszy wszelkie obciążenie i osaczające (nas) uchybienie [grzech] biegnijmy [szybko dążmy do celu] z wytrwałością (w) przeznaczonych nam zmaganiach [zawodach]. 

Przetoż uważajcie, jaki jest ten, który podejmował takowe od grzeszników przeciwko sobie sprzeciwianie, abyście osłabiwszy w umysłach waszych, nie ustawali.

Iż chwała niepobożnych krótka jest, a wesele obłudnika na mgnienie oka?

Azaż nie nagotowane zginienie złośnikom, a sroga pomsta czyniącym nieprawość?

Tylkoć on jest skałą moją i wybawieniem mojem, twierdzą moją; przeto się bardzo nie zachwieję.

Bo człowiek nie wie czasu swego; ale jako ryby, które bywają łowione siecią szkodliwą, i jako ptaki łapane bywają sidłem; tak ułowieni bywają synowie ludzcy we zły czas, gdy na nie nagle przypada.

 Jak bowiem byli w dniach tych przed potopem jedzący i pijący, zaślubiający i za mąż wychodzący aż, do którego dnia wszedł Noe do arki [drewnianej skrzyni],

 i nie spostrzegli (się) [poznali], aż przyszedł kataklizm [potop] i zabrał [pochłonął] wszystkich, takie będzie również z przyjście Syna Człowieka.

 Sami bowiem dokładnie wiecie, iż dzień Pana nadchodzi jak złodziej w nocy.

I przypadł naó Duch Paóski, a szedłszy do Aszkalonu, zabił z nich trzydzieści mężów a wziąwszy łupy z nich, dał szaty odmienne onym, którzy zgadli zagadkę, i rozgniewawszy się bardzo poszedł do domu ojca swego.

A tak potłukł je okrutnie od biódr aż do goleni, a odszedłszy mieszkał na wierzchu opoki Etam.

Tedy znalazłszy czeluść oślą świeżą, a wyciągnąwszy po nię rękę swoję, wziął ją, i zabił nią tysiąc mężów.

 Nieprzyjaźń położę pomiędzy wami: między niewiastą, i między nasieniem twoim, i między nasieniem jej; Ono zmiażdży [przekreśli] ci głowę [górę, szczyt], a ty mu zgnieciesz piętę.

 Poniżył siebie będąc posłusznym aż do śmierci, śmierci zaś krzyżowej.

 I złupiwszy pierwszych [zwierzchności] i władców, wystawił ich na pokaz w śmiałym (pochodzie) tryumfalnym. 

 Skoro więc dzieciom uczestnictwo krwi i ciała, i On podobnie uczestniczył z nimi, aby przez śmierć obezwładnić moc mającego śmierci, to jest oszczercę [diabła].

A iżby wyswobodził tych, którzy dla bojaźni śmierci po wszystek czas żywota podlegli byli niewoli.