i żyjący. Byłem umarły, a oto jestem żyjący po eony eonów i mam klucze śmierci i Otchłani. 

 A wszelkie stworzenie, które jest w niebie i na ziemi, i pod ziemią, i na morzu, i wszystko, co w nich przebywa, usłyszałem, jak mówiło: «Zasiadającemu na tronie i Barankowi błogosławieństwo i cześć, i chwała, i moc, po eony eonów!» 

 A czworo Zwierząt mówiło: «Amen». Starsi zaś upadli i oddali pokłon. 

 A dwudziestu czterech Starszych upadło i czworo Zwierząt, i pokłon oddało Bogu zasiadającemu na tronie, mówiąc: «Amen! allelu Ja !»

Ale ty w niewinności mojej wesprzesz mię i postawisz mię przed obliczem twojem na wieki.

I błogosławione imię chwały jego na wieki, a niech będzie napełniona chwałą jego wszystka ziemia. Amen, Amen.

Panie! jako urągali nieprzyjaciele twoi, jako urągali ścieżkom pomazaóca twego.

Błogosławiony Pan, Bóg Izraelski, od wieków aż na wieki; na co niech rzecze wszystek lud: Amen, Halleluja.

i nie dopuść, abyśmy ulegli pokusie, ale nas zachowaj od złego!  albowiem twoje jest królestwo i moc i chwała aż po eony. 

 Samemu [Jedynemu] {mądremu} Bogu, Zbawicielowi naszemu, {przez Jeszu Pomazańca, Pana naszego} chwała i majestat, moc i władza, {przed wszelkim [każdym] eonem}, teraz i na wszystkie eony, amen.

mówiących głosem donośnym: «Baranek zabity jest godzien wziąć potęgę i bogactwo, i mądrość, i moc, i cześć, i chwałę, i błogosławieństwo». 

 A wszelkie stworzenie, które jest w niebie i na ziemi, i pod ziemią, i na morzu, i wszystko, co w nich przebywa, usłyszałem, jak mówiło: «Zasiadającemu na tronie i Barankowi błogosławieństwo i cześć, i chwała, i moc, po eony eonów!» 

A Lewitowie: Jesua, Binnui, Kadmiel, Serebijasz, Juda; Matanijasz nad pieśniami, sam i bracia jego.

Bo za dni Dawida i Asafa byli postanowieni z starodawna przełożeni nad śpiewakami dla śpiewania, wychwalania i dziękczynienia Bogu.

Ofiaruj Bogu chwałę, i oddaj Najwyższemu śluby twoje;

 Przystąpmy z dziękczynieniem przed Jego oblicze, radośnie śpiewajmy Mu!

Wnijdźcież w bramy jego z wysławianiem, a do sieni jego z chwałami; wysławiajcież go, dobrorzeczcież imieniowi jego;

I ofiarując ofiary chwały, niech opowiadają sprawy jego z wesołem śpiewaniem.

Tobie ofiarować będę ofiarę chwały, i imienia Paóskiego wzywać będę.

Śpiewajcież Panu z chwałą; śpiewajcie Bogu naszemu na harfie;

Gdyż pocieszy Pan Syon, pocieszy wszystkie pustynie jego, a uczyni puszczę jego bardzo rozkoszną, a pustynię jego jako ogród Paóski, radość i wesele znajdzie się w nim, dziękczynienie, i głos śpiewania.

A będzie mi to sławą, weselem, chwałą, i ozdobą przed wszystkiemi narodami ziemi, które usłyszą o wszystkiem dobrem, które Ja im czynię, i ulękną się, a zatrwożą się nad wszystkiem dobrem i nad wszystkim pokojem, który Ja im sposobię.

Słyszany, mówię, będzie głos radości, i głos wesela, głos oblubieóca, i głos oblubienicy, głos mówiących: Wysławiajcie Pana zastępów; albowiem dobry jest Pan, albowiem na wieki miłosierdzie jego; i głos przynoszący ofiarę chwały do domu Paóskiego, gdyż przywrócę pojmanych z tej ziemi, jako na początku, mówi Pan.

Kto wie, jeźli się nie obróci Bóg, a nie użali się tego, nie odwrócili się, mówię, od popędliwości gniewu swego, abyśmy nie zginęli.

 Bo wszystko przez was, aby łaska obfitująca przez zwiększającą się wdzięczność wzrastała dla chwały Boga. 

 We wszystkim wzbogaceni w całej szczerości, która sprawia przez nas dziękczynienie Bogu. 

 Ponieważ usługa publiczna ta, nie tylko jest dopełnieniem niedostatków świętych, ale też obfituje przez liczne dziękowania Bogu, 

 zakorzenieni i nadbudowywani w nim, i utwierdzani (w) wierze, według [tak, jak] wykształcenia [nauki], obfitując w dziękowaniu [wdzięczności].

 A wszystko, cokolwiek czynicie w słowie albo w czynie, wszystko w imieniu Pana Jeszu, dziękując Bogu i Ojcu przez Niego.