A pozostali ludzie, którzy nie zostali zabici w tych ciosach [plagach], ani (nie) nawrócili (się) od dzieł swoich rąk, aby nie padać (przed) demonami, ani idolami złotymi, srebrnymi, spiżowymi, kamiennymi i drewnianymi, które nie mogą ani widzieć, ani słyszeć, ani chodzić. 

I całą władzę pierwszej Bestii przed nią wykonuje, i sprawia, że ziemia i jej mieszkańcy oddają pokłon pierwszej Bestii, której rana śmiertelna została uleczona. 

Albowiem dyjabłom ofiarowali synów swoich, i córki swoje,

I wylewali krew niewinną, krew synów swoich, i córek swoich, których ofiarowali bałwanom rytym Chananejskim, tak, że splugawiona była ziemia onem krwi rozlaniem.

 Alle, że co ofiarowują [zabijają na ofiarę], demonom ofiarowują [zabijają na ofiarę] a nie Bogu. Nie chcę zaś was współuczestnikami demonów czynić. 

 Czy drażnimy Pana? Nie, bo (czyż) silniejsi (od) niego jesteśmy?

 wśród, których bóg tego eonu [świata, wieku, czasu] zaślepił myśli niewierzących, (aby) nie oświetliło światło dobrej nowiny chwały Pomazańca, który jest obrazem Boga.

I inny znak się ukazał na niebie: Oto wielki Smok barwy ognia, mający siedem głów i dziesięć rogów - a na głowach jego siedem diademów. 

 I ogon jego zmiata trzecią część gwiazd nieba: i rzucił je na ziemię. I stanął Smok przed mającą rodzić Niewiastą, ażeby skoro porodzi, pożreć jej dziecię.

   I wybuchła walka w niebie: Michał i jego Posłowie [aniołowie] stoczyli bój ze smokiem. I walczył smok oraz jego Posłowie [aniołowie], 

 I zrzucono smoka wielkiego, Węża pradawnego, który się zwie oszczerca [diabeł] i wróg [szatan], zwodzący całą zamieszkałą ziemię, został strącony na ziemię, a z nim strąceni zostali jego posłowie [aniołowie].

A kiedy ujrzał Smok, że został strącony na ziemię, począł ścigać Niewiastę, która porodziła Mężczyznę. 

Lecz ziemia przyszła z pomocą Niewieście i otworzyła ziemia swą gardziel, i pochłonęła rzekę, którą Smok ze swej gardzieli wypuścił. 

 I rozgniewał się Smok na Niewiastę, i odszedł rozpocząć walkę z resztą jej potomstwa, z tymi, co strzegą przykazań Boga i mają świadectwo Jeszu. 

I zobaczyłem inne zwierzę [bestię], wychodzące z ziemi; miało ono dwa rogi podobne do barankowych i mówiło jak smok.

 I ujrzałem wychodzące z paszczy Smoka i z paszczy Bestii, i z ust Fałszywego Proroka trzy tchnienia(duchy) nieczyste jakby ropuchy; 

 I pochwycił Smoka, Węża starodawnego, którym jest oszczerca [diabeł] i szatan, i związał go na tysiąc lat. 

 i patrząc na dym jej pożaru, tak wołali: "Jakież jest miasto podobne do stolicy?" 

I całą władzę pierwszej Bestii przed nią wykonuje, i sprawia, że ziemia i jej mieszkańcy oddają pokłon pierwszej Bestii, której rana śmiertelna została uleczona. 

 A gdy dopełnią świadectwa swego, bestia [zwierzę], wychodzące z czeluści [otchłani, abyssu], uczyni z nimi wojnę [bitwę], i zwycięży ich, i zabije ich.

 I rzekł mi Poseł [anioł]: "Dlaczego (się) zdumiałeś? Ja (wyjaśnię) tajemnicę niewiasty i zwierzęcia, niosącego ją, mającego siedem głów i dziesięć rogów. 

 Tu umysł posiadający mądrość; siedem głów siedmioma górami są gdzie kobieta siedzi na nich. 

 A Bestia, która była i nie ma jej, i ona jest ósmym, a jest spośród siedmiu i zdąża na zagładę. 

 A oszczercę [diabła], zwodzącego ich, wrzucono do jeziora ognia i siarki, (tam) gdzie (dzikie) zwierzę [bestia] i fałszywy prorok. I będą męczeni [ścierani] dniem i nocą po eony eonów.

A mówiąc Danijel rzekł: Widziałem w widzeniu mojem w nocy, a oto cztery wiatry niebieskie potykały się na morzu wielkiem;

A cztery bestyje wielkie występowały z morza, różne jedna od drugiej.

Tedym się przypatrywał, skoro się głos począł tych słów wielkich, które on róg mówił; przypatrywałem się, aż była ta bestyja zabita, i zginęło ciało jej, a podane było na spalenie ogniem.