Kto wierzy w Syna Bożego, ma świadectwo sam w sobie. Kto nie wierzy Bogu, kłamcą go uczynił, iż nie uwierzył temu świadectwu, które Bóg świadczył o Synu swoim.

Świadczy On o tym, co widział i słyszał, a świadectwa Jego nikt nie przyjmuje.

Kto przyjął Jego świadectwo, wyraźnie potwierdził, że Bóg jest prawdomówny.

Gdybym Ja wydawał świadectwo o sobie samym, sąd mój nie byłby prawdziwy. 

 Wysłaliście poselstwo do Jana i on dał świadectwo prawdzie.

On był lampą, co płonie i świeci, wy zaś chcieliście radować się krótki czas jego światłem. 

 Także w waszym Prawie jest napisane, że świadectwo dwóch ludzi jest prawdziwe. 

 Na to powiedzieli Mu: «Gdzie jest Twój Ojciec?» Jeszu odpowiedział: «Nie znacie ani Mnie, ani Ojca mego. Gdybyście Mnie poznali, poznalibyście i Ojca mego». 

Jeżeli jednak dokonuję, to choćbyście Mnie nie wierzyli, wierzcie moim dziełom, abyście poznali i wiedzieli, że Ojciec jest we Mnie, a Ja w Ojcu». 

Dajemy temu świadectwo my właśnie oraz Tchnienie Święte, którego Bóg udzielił tym, którzy Mu są posłuszni». 

dlatego że wyznaczył dzień, w którym sprawiedliwie będzie sądzić świat przez Człowieka, którego na to przeznaczył, po uwierzytelnieniu Go wobec wszystkich przez wskrzeszenie Go z martwych». 

Którym i Bóg świadectwo wydawał przez znamiona i cuda, i rozliczne mocy, i przez udzielanie Ducha Świętego według woli swojej.

Abyśmy przez dwie rzeczy nieodmienne (w których niemożebne, aby Bóg kłamał), warowną pociechę mieli, my, którzyśmy się uciekli ku otrzymaniu wystawionej nadziei,

A gdy Jeszu został zanurzony, natychmiast wyszedł z wody. A oto otworzyły Mu się niebiosa i ujrzał Tchnienie Boże zstępujące jak gołębicę i przychodzącego na Niego. 

A głos z nieba mówił: «Ten jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie». 

Gdy on jeszcze mówił, oto obłok świetlany osłonił ich, a z obłoku odezwał się Głos: «To jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie, Jego słuchajcie!»