W tym ujawniła (się) miłość Boga w nas, że Syna Swego jedynego posłał Bóg na świat, żebyśmy żyli przez Niego. 

 W tym jest miłość, nie że my pokochaliśmy Boga, lecz że On pokochał nas i posłał swojego Syna jako ofiarę przebłagalną za nasze uchybienia [grzechy].

 Patrzcie, jak wielką miłość dał nam Ojciec, abyśmy byli nazwani dziećmi Bożymi {i jesteśmy}. Świat dlatego nas {was} nie zna, że Jego nie poznał.

 Po tym rozpoznaliśmy miłość {Boga}, że On położył za nas swoją duszę; i my powinniśmy położyć duszę za braci.

(Przedniejszemu śpiewakowi pieśó Dawida, sługi Paóskiego, który mówił do Pana słowa tej pieśni onego dnia, gdy go Pan wyrwał z rąk wszystkich nieprzyjaciół jego, i z ręki Saulowej; i rzekł:)

Pan opoką moją, twierdzą moją, i wybawicielem moim; Bóg mój skała moja, w nim będę ufał; tarcza moja, i róg zbawienia mego, ucieczka moja.

Niech zaniemieją wargi kłamliwe, które mówią przeciwko sprawiedliwemu rzeczy przykre z hardością i ze wzgardą.

Sprawiedliwość twoja, jako góry najwyższe; sądy twoje, jako przepaść wielka; ludzie i zwierzęta zachowuje, Panie!

Będą upojeni hojnością domu twego, a strumieniem rozkoszy twoich napoisz ich.

Zabieżałeś weselącemu się i czyniącemu sprawiedliwość, i tym, którzy na drogach twoich wspominali na cię. Otoś się ty rozgniewał, przeto żeśmy grzeszyli na tych drogach ustawicznie, wszakże zachowani będziemy,

Ale opowiadamy, jako napisano: Czego oko nie widziało i ucho nie słyszało i na serce ludzkie nie wstąpiło, co nagotował Bóg tym, którzy go miłują.

 Nie miłujący, nie poznał Boga, ponieważ Bóg miłością jest.

 Boga żaden nigdy nie widział; ale jeśli miłujemy jedni drugich, Bóg w nas mieszka, a miłość jego doskonała jest w nas.

 Przez to poznajemy, że w nim mieszkamy, a on w nas, że z tchnienie swoje nam dał.

 Boga żaden nigdy nie widział; ale jeśli miłujemy jedni drugich, Bóg w nas mieszka, a miłość jego doskonała jest w nas.

 A zachowujący [strzegący] przykazań Jego, w nim pozostaje [trwa], a On w nim i w tym rozpoznajemy [znamy], że trwa [pozostaje] w nas, z Tchnienia [ducha], którego nam dał.