A przez to wiemy, żeśmy go poznali, jeźli przykazania jego zachowujemy.

Kto mówi: Znam go, a przykazania jego nie zachowuje, kłamcą jest, a prawdy w nim nie masz.

Aby zachowali ustawy jego, a prawa jego przestrzegali. Halleluja.

Błogosławieni, którzy strzegą sądu, a czynią sprawiedliwość na każdy czas.

Błogosławieni, którzy strzegą świadectw jego, i którzy go ze wszystkiego serca szukają;

Tyś przykazał, aby pilnie strzeżono rozkazaó twoich.

Wołam do ciebie, zachowajże mię, a będę pilen świadectw twoich.

Słuchajcież mię tedy teraz, synowie! albowiem błogosławieni, którzy strzegą dróg moich.

Kto strzeże zakonu, jest synem roztropnym; ale kto karmi obżercę, czyni zelżywość ojcu swemu.

Kto strzeże przykazania, nie uzna nic złego; i czas i przyczyny zna serce mądrego.

Ducha mego, mówię, dam do wnętrzności waszej, a uczynię, że w ustawach moich chodzić, a sądów moich przestrzegać, i czynić je będziecie.

 Lecz On odpowiedział: Szczęśliwi są raczej ci, którzy słuchają Słowa Bożego i przestrzegają je. 

Kto ma przykazania moje i zachowuje je, ten Mnie miłuje. Kto zaś Mnie miłuje, ten będzie umiłowany przez Ojca mego, a również Ja będę go miłował i objawię mu siebie». 

 W odpowiedzi Jeszu rzekł do niego: "Jeśli ktoś miłuje Mnie, naukę [słowo, mądrość] moją zachowa [ustrzeże], a [i] Ojciec mój umiłuje go, i do niego przyjdziemy, i [a] mieszkanie u niego uczynimy [sprawimy]. 

 I rozgniewał się Smok na Niewiastę, i odszedł rozpocząć walkę z resztą jej potomstwa, z tymi, co strzegą przykazań Boga i mają świadectwo Jeszu. 

Tu się okazuje wytrwałość świętych, tych, którzy strzegą przykazań Boga i wiary Jeszu

 Boga żaden nigdy nie widział; ale jeśli miłujemy jedni drugich, Bóg w nas mieszka, a miłość jego doskonała jest w nas.

 W miłości nie ma strachu, ale dojrzała [doskonała] miłość usuwa strach, strach bowiem łączy się z karą; kto zaś się boi, nie został (jeszcze), jeśli chodzi o miłość, doprowadzony do dojrzałości. 

 Widzisz, że wiara współdziałała z uczynkami jego, a przez uczynki wiara dojrzała [wydoskonaliła].

 A to pomazanie, które wy wzięliście od Niego, zostaje w was i nie macie potrzeby, aby was ktoś pouczał: ale jak to pomazanie uczy was o wszystkim, a jest prawdziwe i nie jest kłamstwem, i jak was nauczyło, tak w nim pozostańcie. 

I teraz, dziateczki! zostaócie w niem, abyśmy, gdy się ukaże, ufanie mieli, a nie byli zawstydzeni od niego w przyjściu jego.

 A zachowujący [strzegący] przykazań Jego, w nim pozostaje [trwa], a On w nim i w tym rozpoznajemy [znamy], że trwa [pozostaje] w nas, z Tchnienia [ducha], którego nam dał.

 Przez to poznajemy, że w nim mieszkamy, a on w nas, że z tchnienie swoje nam dał.

Kto wyzna, że Jeszu jest Synem Bożym, Bóg w nim mieszka, a on w Bogu.

 I my poznaliśmy i uwierzyliśmy miłości, jaką Bóg ma w nas. Bóg miłością jest i trwający [pozostający] w miłości, trwa w Bogu, a Bóg pozostaje [trwa] w nim.

A wiemy, iż Syn Boży przyszedł i dał nam zmysł, abyśmy poznali onego prawdziwego Boga, i jesteśmy w onym prawdziwym, to jest w Synu jego, Jeszu Chrystusie; ten ci jest prawdziwy Bóg i życie eonowe.

Kto spożywa moje Ciało i Krew moją pije, trwa we Mnie, a Ja w nim. 

Ja jestem krzewem winnym, wy - latoroślami. Kto trwa we Mnie, a Ja w nim, ten przynosi owoc obfity, ponieważ beze Mnie nic nie możecie uczynić. 

 Żadne zatem teraz potępienie w Pomazańcu Jeszu {nie według ciała chodzących,ale według tchnienia}.

Lecz z niego wy jesteście w Pomazańcu Jeszu, który się nam stał mądrością od Boga i sprawiedliwością, i poświęceniem, i odkupieniem,

 Dlatego jeśli ktoś jest w Pomazańcu, nowym jest stworzeniem. Dawne przeminęło. Oto {wszystko} stało się nowe.

Albowiem on tego, który nie znał grzechu, za nas grzechem uczynił, abyśmy się my stali sprawiedliwością Bożą w nim.

 Gdyż [ponieważ] w nim mieszka cała pełnia boskości cieleśnie (uformowana).

 I jesteście w nim napełnieni, który jest głową wszelkiego pierwszeństwa [zwierzchności] i władzy,