Piszę wam, dzieci, że [gdyż] (są) odpuszczone wam uchybienia [grzechy] przez imię Jego.

 Piszę wam, ojcowie, gdyż poznaliście (tego) od początku [pierwszeństwa, od dawna]. Piszę wam, młodzieńcy, gdyż zwyciężyliście złego. Napisałem wam dzieci [dzidziusie], gdyż poznaliście Ojca.

 Dzieci, niech was nikt nie zwodzi; kto czyni sprawiedliwość, jest sprawiedliwy, tak jak On jest sprawiedliwy.

Dzieci, nie miłujmy słowem ani językiem, ale w czynie i prawdzie.

 Wy z Boga jesteście, dzieci odnieśliście nad nimi zwycięstwo, gdyż Ten, który jest w was, większy jest niż ten, który jest w świecie.

Dziateczki! strzeżcie się bałwanów. Amen.

Dzieci, jeszcze krótko jestem z wami. Będziecie Mnie szukać, ale - jak to Judejczykom powiedziałem, tak i teraz wam mówię - dokąd Ja idę, wy pójść nie możecie. 

 A Jeszu rzekł do nich: «Dzieci, czy macie co na posiłek?» Odpowiedzieli Mu: «Nie».

To piszę, nie po to, aby was zawstydzić; ale jak dzieci moje umiłowane napominam.

Bo choćbyście mieli dziesięć tysięcy pedagogów w Pomazańcu, ale niewielu ojców (macie); bo ja was w Pomazańcu Jeszu przez dobrą nowinę zrodziłem.

Dziatki moje! (które znowu z boleścią rodzę, ażby Chrystus był wykształtowany w was),

 Co widzieliśmy i słyszeliśmy, informujemy wam, abyście i wy wspólnote mieli z nami, a wspólnota zaś nasza z Ojcem i z Synem Jego Jeszu Pomazańcem. 

 A [i, oraz] to piszemy {wam} {my}, aby radość {wasza} {nasza} była pełna.

 Te rzeczy ci piszę w nadziei, że wkrótce do ciebie przyjdę;

Wiedzcież, żeć Pan odłączył sobie pobożnego; wysłucha Pan, gdy zawołam do niego.

Ale jeźlibyś ty napomniał sprawiedliwego, aby nie zgrzeszył ten sprawiedliwy, i nie grzeszyłby, zaiste żyć będzie, bo napomnienie przyjął, a ty duszę swoję wybawisz.

Potem Jeszu znalazł go w świątyni i rzekł do niego: «Oto wyzdrowiałeś. Nie grzesz już więcej, aby ci się coś gorszego nie przydarzyło».

A ona odrzekła: «Nikt, Panie!» Rzekł do niej Jeszu: «I Ja ciebie nie potępiam. - Idź, a od tej chwili już nie grzesz!». 

Cóż więc powiemy? Czy mamy pozostawać w uchybieniu [grzechu], aby łaska była obfitsza?

W żadnym razie! Jakim sposobem my, którzy umarliśmy dla grzechu, mamy nadal w nim żyć?

Cóż tedy? Będziemy grzeszyli, bośmy nie pod prawem, ale pod łaską? Żadną miarą!

Ocućcież się ku sprawiedliwości, a nie grzeszcie; albowiem niektórzy nie mają znajomości Bożej; ku zawstydzeniu waszemu mówię.

 (Bądźcie) zagniewani [rozdrażnieni, źli] i [a] nie uchybiajcie [grzeszcie]; słońce (niech) nie zachodzi przed [nad]  rozdrażnieniem [irytacją] waszym.

 Pojawiła się bowiem łaska Boża, zbawienna dla wszystkich ludzi,

 w oczekiwaniu cudownej nadziei i pojawienia się chwały wielkiego Boga i Zbawiciela naszego, Jeszu Pomazańca, 

- ale do tego Świętego, który powołał was i sami świętymi w każdym postępowaniu stańcie się, 

- Jeśli Ojca wzywacie, który bez względu na osobę sądzi każdego według czynu, to w strachu postępujcie przez czas waszego pobytu. 

- ale najcenniejszą krwią Pomazańca, jakby baranka niewinnego i niesplamionego.

Ponieważ tedy Chrystus ucierpiał za nas w ciele, i wy też tąż myślą bądźcie uzbrojeni, że ten, co cierpiał w ciele, poprzestał grzechu,

Albowiem dosyć nam, żeśmy przeszłego czasu żywota popełniali lubości pogan, chodząc w rozpustach, w pożądliwościach, w opilstwach, w biesiadach, w pijaóstwach i sprośnych bałwochwalstwach.

 Jeśli powiedzielibyśmy, że grzechu [uchybienia] nie mamy, siebie zwodzimy, a prawdy nie ma w nas.

 Jeśli powiedzielibyśmy, że nie zgrzeszyliśmy, kłamcą czynimy Go, a Słowo jego nie jest w nas.

Kto ich oskarży? Pomazaniec Jeszu, który umarł, bardziej zaś wzbudzony, który też jest w [po] prawicy Bożej, który także wstawia się za nami.

- Jeden bowiem Bóg, jeden też mediator Boga i ludzi, człowiek Pomazaniec Jeszu. 

Ale ten, iż na wieki zostaje, wieczne ma kapłaóstwo,

 Dlatego i całkowicie zbawić może tych, którzy przez niego przystępują do Boga, zawsze żyjąc, aby wstawiać się za nimi.

Albowiem Chrystus nie wszedł do świątnicy ręką uczynionej, która by była wizerunkiem prawdziwej, ale do samego nieba, aby się teraz okazywał przed oblicznością Bożą za nami,

Ojciec mój przekazał Mi wszystko. Nikt też nie wie, kim jest Syn, tylko Ojciec; ani kim jest Ojciec, tylko Syn i ten, komu Syn zechce objawić». 

 W odpowiedzi na to Jeszu im mówił: «Amen,amen powiadam wam: Syn nie mógłby niczego czynić sam od siebie, gdyby nie widział Ojca czyniącego. Albowiem to samo, co On czyni, podobnie i Syn czyni.

Albowiem jak Ojciec wskrzesza umarłych i ożywia, tak również i Syn ożywia tych, których chce.

 aby wszyscy oddawali cześć Synowi, tak jak oddają cześć Ojcu. Kto nie oddaje czci Synowi, nie oddaje czci Ojcu, który Go posłał. 

Amen,amen, powiadam wam, że nadchodzi godzina, nawet już jest, kiedy to umarli usłyszą głos Syna Bożego, i ci, którzy usłyszą, żyć będą. 

 Zabiegajcie nie o pokarm, ginący, ale o trwający, o pokarm dla życia eonowego [wiecznego], który wam da Syn człowieka, tego bowiem Bóg Ojciec opieczętował. 

podobnie jak Mnie zna Ojciec, a Ja znam Ojca. Życie moje oddaję za owce. 

 Powiedział mu Jeszu: "Ja jestem droga i prawda, i życie. Nikt (nie) przychodzi do Ojca jeśli nie przeze Mnie.

 gdyż przez Niego mamy dostęp jedni i drudzy w jednym Tchnieniu, do Ojca.

 Pobożność czysta i bez skazy wobec Boga i Ojca wyraża się w opiece nad sierotami i wdowami w ich utrapieniach i w zachowaniu siebie samego nieskalanym od wpływów świata.

Przez niego sławimy Pana i Ojca, i przez niego złorzeczymy ludziom, którzy na podobieństwo Boga stworzeni zostali; 

Ponieważ wiecie, że on sprawiedliwy jest, wiedzcież też, iż każdy, który czyni sprawiedliwość, z niego narodzony jest.

 A wiecie, że on objawił [ujawnił] (się), aby uchybienia [grzechy] nasze zabrać [usunąć], a uchybienia [grzechu] w nim nie ma.

Wesel się bardzo, córko Syoóska! wykrzykaj, córko Jeruzalemska! Oto król twój przyjdzie tobie sprawiedliwy i zbawiciel ubogi i siedzący na ośle, to jest, na oślęciu, źrebiątku oślicy.

Albowiem on tego, który nie znał grzechu, za nas grzechem uczynił, abyśmy się my stali sprawiedliwością Bożą w nim.

Takiegoć zaiste przystało nam mieć najwyższego kapłana, świętego, niewinnego, niepokalanego, odłączonego od grzeszników i który by się stał wyższy nad niebiosa:

Który grzechu nie uczynił, ani znaleziona jest zdrada w ustach jego.

 Gdyż i Pomazaniec raz za grzechy cierpiał, sprawiedliwy za niesprawiedliwych, aby was {nas} przyprowadzić (do) Boga; zabity wprawdzie (w) ciele, lecz ożywiony (w) tchnieniu [duchu],