12
Niechże więc grzech nie króluje w waszym śmiertelnym ciele, poddając was swoim pożądliwościom.
13
Nie oddawajcie też członków waszych jako broń nieprawości na służbę grzechowi, ale oddajcie się na służbę Bogu jako ci, którzy ze śmierci przeszli do życia, i członki wasze oddajcie jako broń sprawiedliwości na służbę Bogu.
14
Albowiem grzech panować nad wami nie będzie; bo jesteście nie pod prawem, ale pod łaską.
16
Czyż nie wiecie, że jeśli oddajecie samych siebie jako niewolników pod posłuszeństwo, jesteście niewolnikami tego, komu dajecie posłuch: bądź (niewolnikami) grzechu, (prowadzącego) do śmierci, bądź posłuszeństwa, (prowadzącego) do sprawiedliwości?
17
Dzięki niech będą Bogu za to, że gdy byliście niewolnikami grzechu, daliście z serca posłuch nakazom tej nauki, której was oddano
18
A będąc uwolnieni od grzechu, staliście się niewolnikami sprawiedliwości.
19
Ze względu na przyrodzoną waszą słabość posługuję się porównaniem wziętym z ludzkich stosunków: jak oddawaliście członki wasze na służbę nieczystości i nieprawości, pogrążając się w nieprawość, tak teraz wydajcie członki wasze na służbę sprawiedliwości, dla uświęcenia.
20
Kiedy bowiem byliście niewolnikami grzechu, byliście wolni od służby sprawiedliwości.
21
Jaki wówczas pożytek mieliście z tych czynów, których się teraz wstydzicie? Przecież końcem ich jest śmierć
22
Teraz zaś, po wyzwoleniu z uchybienia [grzechu] i oddaniu się na służbę Bogu, jako owoc zbieracie uświęcenie [oczyszczenie]. A końcem tego - życie eonowe [wieczne, bezkresne].