(Przedniejszemu śpiewakowi pieśó Dawidowa nauczająca.) -

Przeczże się chlubisz ze złości, o mocarzu! miłosierdzie Boże trwa każdego dnia.

Rozpuścili się, i mówią złośliwie, o uciśnieniu bardzo hardzie mówią.

Wystawiają przeciwko niebu usta swe, a język ich krąży po ziemi.

Tejże godziny wypełniło się ono słowo nad Nabuchodonozorem; bo go wyrzucono od ludzi, a trawę jadał jako wół, a rosą niebieską ciało jego skrapiane było, aż na nim włosy urosły jako pierze orle, a paznogcie jego jako pazury u ptaków.

Tak uczyni król według woli swojej, i podniesie się i wielmożnym się uczyni nad każdego boga, i przeciwko Bogu nad bogami dziwne rzeczy mówić będzie, i poszczęści mu się, aż się dokona gniew, ażby się to, co jest postanowiono, wykonało.

Pewien człowiek, imieniem Szymon, który dawniej zajmował się czarną magią, wprawiał w zdumienie lud Samarii i twierdził, że jest kimś niezwykłym. 

który się sprzeciwia i wynosi ponad wszystko, co nazywa się bogiem lub tym, co odbiera cześć, tak że zasiądzie w przybytku Boga dowodząc, że sam jest Bogiem.

 Fale [wały] dzikie [wściekłe, nieoswojone] morskie [wodne], pieniące (się) [metafora: brudów niesionych na fali] sprośności [to, co wstydliwe], gwiazdy błąkające [wałęsające] (się), którym mrok ciemności do [na] eon zarezerwowano.

 Uczynić [wykonać] osąd [wyrok] przeciw [w dole] wszystkich skazać [demaskować, karać] wszystkich bezbożnych przez wszystkie dzieła [to, co zrobili] ich, którymi czynili bezbożność i [a, także] przez [za] wszystkie twarde [harde, szorstkie], które mówili przeciw [w dole] Niemu uchybiający [grzeszni] bezbożni.

 Ci są szemrzący [narzekający], utyskujący według pożądliwości swoich [ich] chodzący [idący], i usta ich mówią bardzo hardo [przesadnie]; pochlebiając [podziwiając] osobom [obliczom] dla zysku z uwagi [przez wzgląd].

 dano jej usta mówiące wielkie rzeczy i bluźnierstwa, i dano jej możność przetrwania czterdziestu dwu miesięcy. 

Zatem otworzyła swe usta dla bluźnierstw przeciwko Bogu, by bluźnić Jego imieniu i Jego przybytkowi, i mieszkańcom nieba. 

I zobaczyłem inne zwierzę [bestię], wychodzące z ziemi; miało ono dwa rogi podobne do barankowych i mówiło jak smok.

Żyjmy przyzwoicie jak w jasny dzień: nie w hulankach i pijatykach, nie w rozpuście i wyuzdaniu, nie w kłótni i zazdrości.

Żyliście w rozkoszach na ziemi i bujaliście; wytuczyliście serca wasze jako na dzieó zabijania ofiar.

Bo ponieważ oni uszli plugastw świata przez poznanie Pana i zbawiciela, Jeszu Chrystusa, a znowu się zaś niemi uwikławszy, zwyciężeni bywają; stały się ich ostateczne rzeczy gorsze niż pierwsze.

- [Z powodu powołania] zostały nam udzielone drogocenne i największe obietnice, abyście się przez nie stali uczestnikami BOSKIEJ NATURY, gdy już wyrwaliście się z zepsucia pragnieniami tego świata.

Innymi [różnymi] słowami więcej świadczył [zawodził, zapewniał] i przekonywał [namawiał, zachęcał] ich, mówiąc: zostańcie [zbawieni, uratowani] od [z] tego przewrotnego [skorumpowanego, zepsutego] pokolenia.