Podobnie też [jest] jak z pewnym człowiekiem, który mając się udać w podróż, przywołał swoje sługi i przekazał im swój majątek. 

Jednemu dał pięć talentów, drugiemu dwa, trzeciemu jeden, każdemu według jego zdolności, i odjechał. Zaraz

Przywołał więc dziesięciu sług swoich, dał im dziesięć min i rzekł do nich: "Zarabiajcie nimi, aż wrócę". 

Mając tedy różne dary według łaski, która nam jest dana; jeśli proroctwo, niech będzie według sznura wiary;

Jeśli ktoś napomina, w napominaniu; kto rozdaje, w szczerości; kto przełożony jest, w pilności; kto czyni miłosierdzie, niech czyni z ochotą.

 Kto bowiem cię wyróżnia [rozsądza]? Co zaś masz, co nie wziąłeś [otrzymałeś]? Jeśli zaś i otrzymałeś [wziąłeś], to czemu (się) chełpisz [chlubisz], jakbyś nie dostał?

 Różne są dary łaski, ale to samo Tchnienie.

 I różne są dzieła, ale ten sam Bóg, który czyni wszystko we wszystkim.

 Jednemu przez Tchnienie jest dawane słowo mądrości, innemu słowo poznania według tego samego Tchnienia,

 innemu dzieła mocy, innemu prorokowanie, innemu rozpoznawanie tchnienia, innemu narodowe języki, innemu zaś tłumaczenie języków.

 na wzór Syna Człowieczego, który nie przyszedł, aby Mu służono, lecz aby służyć i dać swoje życie na okup za wielu». 

 Wówczas zapytają i ci: "Panie, kiedy widzieliśmy Cię głodnym albo spragnionym, albo przybyszem, albo nagim, kiedy chorym albo w więzieniu, a nie usłużyliśmy Tobie?" 

Bo i Syn Człowieczy nie przyszedł, aby Mu służono, lecz żeby służyć i dać swoje życie na okup za wielu».

 Joanna, żona Chuzy, zarządcy u Heroda; Zuzanna i wiele innych, które im usługiwały ze swojego mienia. 

A teraz idę do Jeruszalem, usługując świętym.

Spodobało im się to, ponieważ są ich dłużnikami. Jeżeli bowiem narody stały się wspólnikami w tchnieniu ich, to powinny też dzielić się z nimi dobrami materialnymi. 

 Wprawdzie bowiem o posłudze względem świętych zbyteczne jest pisać wam,

Oby mu Pan dał znaleźć miłosierdzie u Siebie w owym dniu; a jak wiele usług oddał mi w Efezie, ty wiesz lepiej.

 Albowiem nie jest Bóg niesprawiedliwy, aby zapomnieć (o) pracy waszej, o trudzie miłości, którą okazujecie w imieniu Jego, (gdy) usługiwaliście świętym i (nada) usługujecie. 

 Kim zatem jest wierny niewolnik [sługa] i rozumny, którego ustanowił Pan nad terapeutami [uzdrowicielami, naprawiaczami] swoimi, (by) dawać im pokarm w porę?

 A ta Dobra Nowina o królestwie będzie głoszona po całej ziemi, na świadectwo wszystkim narodom. I wtedy nadejdzie koniec. 

Będzie bowiem wówczas wielki ucisk, jakiego nie było od początku świata aż dotąd i nigdy nie będzie.

 I powiedział Pan: "Kto więc jest zarządcą wiernym (i) roztropnym, którego ustanowi Pan nad terapeutami [uzdrowicielami, naprawiaczami] swoimi, (by) dawać w porę porcje?

Powiedział też do uczniów: «Pewien bogaty człowiek miał rządcę, którego oskarżono przed nim, że trwoni jego majątek. 

Na to rządca rzekł sam do siebie: Co ja pocznę, skoro mój pan pozbawia mię zarządu? Kopać nie mogę, żebrać się wstydzę.

 Przywołał więc do siebie każdego z dłużników swego pana i zapytał pierwszego: "Ile jesteś winien mojemu panu?" 

Następnie pytał drugiego: "A ty ile jesteś winien?" Ten odrzekł: "Sto korcy pszenicy". Mówi mu: "Weź swoje zobowiązanie i napisz: osiemdziesiąt". 

 Tak niech nas ludzie postrzegają, jak sług pomazańcowych i  zarządców tajemnic Bożych.

 A od zarządców wymaga się, by każdy uznany był za wiernego.

Albowiem biskup ma być bez nagany, jako szafarz Boży, nie sam sobie się podobający, nie gniewliwy, nie pijanica wina, nie bitny, nie szukający zysku sprośnego;

 Według łaski Bożej, która mi jest dana, jako mądry architekt założyłem fundament, a inny na nim buduje: jednak każdy niech uważa, jak na nim buduje. 

 Różne są dary łaski, ale to samo Tchnienie.

Lecz z łaski Boga jestem tym, czym jestem, a dana mi łaska Jego nie okazała się daremna; przeciwnie, pracowałem więcej od nich wszystkich, nie ja, co prawda, lecz łaska Boża ze mną.

 Współpracując zaś też prosimy nie na próżno łaskę Boga przyjąć wam.

 Mnie mniejszemu od innych świętych dana jest ta łaska, abym między narodami głosił dobrą nowinę, o nieprzeniknionym bogactwie Pomazańca, 

On sam też ustanowił jednych wysłannikami [apostołami], drugich prorokami, innych głosicielami dobrej nowiny, a innych pasterzami i nauczycielami,