ale powiem tobie, co jest odnotowane w piśmie prawda; ani jeden pomaga mi, za wyjątkiem jeśli nie Michał, książę wasz.

Nie czytaliście tych słów w Piśmie: Właśnie ten kamień, który odrzucili budujący, stał się głowicą węgła.

Jak rzekło Pismo: Strumienie wody żywej popłyną z jego wnętrza».

Mężczyźni, bracia musiało [konieczne, nieuniknione] wypełnić [dokonać, spełnić] Pismo [co napisane] które przepowiadało [uprzedzało] Tchnienie [wiatr, duch] święte poprzez usta [mowa, ostrze] Dauida [Dawida] w sprawie [około, dotycząca, wokół] Judy [Judasza] (który) stał się [okazał się] przewodnikiem [liderem, przywódcą] chwytających [przejąć, zatrzymać, począć] Jeszu.

 Całe Pismo natchnione przez Boga, (jest) też pomocne do nauki, do przekonywania, do poprawy, do wychowywania w szlachetności [sprawiedliwości],

To najpierw wiedząc, iż żadne proroctwo Pisma nie jest własnego wykładu.

Jako i we wszystkich listach swoich mówiąc o tych rzeczach, między któremi są niektóre rzeczy trudne ku wyrozumieniu, które nieumiejętni i niestateczni wykręcają jako i inne pisma, ku swemu własnemu zatraceniu.

Do którego zbliżając się - Kamienia Żywego, przez ludzi wprawdzie niezaakceptowanego, u Boga zaś uznanego najcenniejszym - 

Dlategoż tak powiedział panujący Pan: Oto Ja za grunt kładę w Syonie kamieó, kamieó doświadczony, węgielny, kosztowny, gruntownie ugruntowany; kto wierzy, nie pokwapi się.

Od niego węgiel, od niego gwóźdź, od niego łuk wojenny, od niego także wynijdzie wszelki poborca;

 Dlaczego? Ponieważ nie z wiary, ale jakby z uczynków (prawa jej szukali); przewrócili się o kamień potknięcia,

 Jak jest napisane: Oto kładę w Syjonie kamień potknięcia i skałę upadku, a wierzący w niego, nie będzie zawstydzony.

 Nadbudowani na fundamencie wysłanników [apostołów] i proroków, którego kamieniem węgielnym jest Jeszu Pomazaniec. 

Bo od Pana jest tarcza nasza, a od świętego Izraelskiego król nasz.

Oto sługa mój, spolegać będę na nim, wybrany mój, którego sobie upodobała dusza moja. Dam mu Ducha swego, on sąd narodom wyda.

Oto mój Sługa; którego wybrałem, Umiłowany mój, w którym moja Dusza ma upodobanie. Położę Tchnienie moje na Nim, a On zapowie sąd narodom.

 A lud stał i patrzył. Lecz członkowie Wysokiej Rady drwiąco mówili: «Innych wybawiał, niechże teraz siebie wybawi, jeśli On jest Mesjaszem, Wybrańcem Bożym».

 Tak jak wybrał sobie nas w Nim przed założeniem świata (żebyśmy) byli my świętymi i nienagannymi przed Nim.

Raczże mię, Panie! wyrwać; o Panie! na ratunek mój pospiesz.

Oto zawstydzą się, a będą pohaóbieni wszyscy gniewem pałający przeciwko tobie: staną się jako nic, i zginą ci, którzy się tobie sprzeciwiają.

Wszyscy się oni zawstydzą, i pohaóbieni będą; czyniciele bałwanów społu z haóbą odstąpią.

Ale Izrael zbawion będzie przez Pana zbawieniem wiecznem; nie zawstydzicie się, ani będziecie pohaóbieni, aż na wieki wieczne.

Bo panujący Pan wspomaga mię; przetoż nie bywam pohaóbiony. Dla tego postawiłem twarz moję jako krzemieó, gdyż wiem, że pohaóbiony nie będę.

Nie bój się, bo pohaóbiona nie będziesz; a nie zapalaj się, bo nie przyjdziesz na posromocenie; owszem na zelżywość młodości twojej zapomnisz, a na pohaóbienie wdowstwa twego więcej nie wspomnisz.