i poznacie prawdę, a prawda was wyzwoli».

Odpowiedział im Jeszu: «Amen,amen powiadam wam: Każdy, kto popełnia błąd [grzech], jest niewolnikiem błędu [grzechu].

Jeżeli więc Syn was wyzwoli, wówczas będziecie rzeczywiście wolni.

A będąc uwolnieni od grzechu, staliście się niewolnikami sprawiedliwości.

 Teraz zaś, po wyzwoleniu z uchybienia [grzechu] i oddaniu się na służbę Bogu, jako owoc zbieracie uświęcenie [oczyszczenie]. A końcem tego - życie eonowe [wieczne, bezkresne]. 

Albowiem kto w Panu powołany jest niewolnikiem, wolny jest w Panu; także też, kto jest powołany wolnym, niewolnikiem jest pomazańcowym. 

Ku wolności wyswobodził nas Pomazaniec. A zatem trwajcie w niej i nie poddawajcie się na nowo pod jarzmo niewoli!

 Wy bowiem do wolności (jesteście) powołani bracia jedynie [tylko] nie wolność do skłonności ciała, ale [przeciwnie] przez miłość służcie innym.

 Kto jednak wniknął w doskonałe prawo wolności i trwa w nim, nie jest słuchaczem, który zapomina, lecz wykonawcą dzieła; ten będzie szczęśliwy w swoim działaniu.

Tak mówcie i tak czyńcie jako ci, którzy według prawa wolności mają być sądzeni.

Wolność im obiecując, a sami będąc niewolnikami skazy. Albowiem kto jest od kogo przezwyciężony, temu też jest zniewolony.

 Wślizgnęli [wkradli] (się) bowiem pewni ludzie, dawno zapisani na ten wyrok [sąd, potępienie], bezbożni. Boga naszego łaskę wywracający [zmieniający] w rozwiązłość [rozpustę] i jedynego władcę naszego Jeszu Pomazańca [Chrystusa, Mesjasza] odrzucający [wypierający się].

 Biada wam, uczeni w Piśmie i faryzeusze, obłudnicy, {zamykacie Królestwo Niebios przed ludźmi; wy bowiem nie wchodzicie, ani wchodzącym wejść nie pozwalacie}.

 Gdybym nie przyszedł i nie mówił do nich, nie mieliby grzechu. Teraz jednak nie mają usprawiedliwienia dla swego grzechu. 

Albowiem nigdyśmy nie używali mowy pochlebnej, jako wiecie; aniśmy pod zasłoną czego łakomstwu dogadzali; Bóg jest świadkiem;

Nie na oko służąc, jako ci, którzy się ludziom podobać chcą, ale jako słudzy Chrystusowi, czyniąc z duszy wolę Bożą.

 Wiedząc, że od Pana weźmiecie zapłatę dziedzictwa; albowiem Panu Pomazańcowi usługujecie.