Wy już jesteście czyści dzięki słowu-nauce, które wypowiedziałem do was.

 Oczyść [uświęć] ich w prawdzie. Słowo Twoje prawdą jest.

A za nich Ja poświęcam w ofierze samego siebie, aby i oni byli uświęceni w prawdzie. 

 Nie zrobił żadnej różnicy między nami a nimi, oczyszczając przez wiarę ich serca. 

Czyż nie wiecie, że jeśli oddajecie samych siebie jako niewolników pod posłuszeństwo, jesteście niewolnikami tego, komu dajecie posłuch: bądź (niewolnikami) grzechu, (prowadzącego) do śmierci, bądź posłuszeństwa, (prowadzącego) do sprawiedliwości?

Dzięki niech będą Bogu za to, że gdy byliście niewolnikami grzechu, daliście z serca posłuch nakazom tej nauki, której was oddano 

Lecz my powinniśmy Bogu dziękować zawsze za was, bracia umiłowani od Pana! iż was Bóg od początku wybrał ku zbawieniu w poświęceniu Ducha i w wierze prawdy,

 Zbliżcie się do Boga, a zbliży się do was. Obmyjcie ręce, grzesznicy, i oczyśćcie serca, ludzie o rozdwojonej duszy.

Tak samo żony niech będą poddane swoim mężom, aby nawet wtedy, gdy niektórzy z nich nie słuchają nauki, przez samo postępowanie żon zostali pozyskani bez nauki,

 Gdyż pora [czas] rozpocząć sąd [wyrok] od domu Boga, jeśli zaś najpierw od nas, jaki koniec nieuległym Boga dobrej nowinie?

A Słowo Boże rozszerzało się, wzrastała też bardzo liczba uczniów w Jeruszalem, a nawet bardzo wielu kapłanów przyjmowało wiarę. 

Przez którego otrzymaliśmy łaskę i posłannictwo dla posłuszeństwa wiary między wszystkimi narodami, względem imienia Jego;

- Tym zaś od podjudzania i zaprzeczania prawdzie, także ulegającym niesprawiedliwości, gniew i rozdrażnienie, 

O głupi Galatowie! Któż was omamił, abyście prawdzie nie byli posłuszni, którym przed oczyma Jeszu Chrystus przedtem był wymalowany, i między wami ukrzyżowany?

Biegliście tak wspaniale! Kto przeszkodził wam trwać przy prawdzie? 

 a uczyniony dojrzałym [doskonałym], stał się dla wszystkich Mu posłusznych źródłem eonowego  zbawienia —

 Wiarą powołany Abraham, posłuchał, żeby pójść do miejsca, które miał wziąć w [do] dziedzictwo i wyszedł, nie wiedząc, dokąd idzie.

 Jeśli bowiem według ciała żyjecie macie umierać, jeśli zaś tchnieniem [duchem] postępujecie [ciągle działacie], ciała uśmiercacie [pozbywacie się], (będziecie) żyć.

My zaś z pomocą Tchnienia, na zasadzie wiary wyczekujemy spodziewanej sprawiedliwości.

Strzeż dobrego depozytu z Tchnieniem Świętym, który w nas mieszka.

 O ileż bardziej krew Pomazańca, który przez tchnienie eonowe siebie przyprowadził bez skazy Bogu, oczyści sumienie nasze od martwych działań ku służbie Bogu żywemu.  

 Wszystkich szanujcie, braterstwo kochajcie, Boga się bójcie, króla poważajcie. 

Na koniec zaś bądźcie wszyscy jednomyślni, współczujący, pełni braterskiej miłości, miłosierni, pokorni!

 Przede wszystkim zaś miejcie żarliwą miłość względem siebie nawzajem, gdyż miłość zakryje mnóstwo grzechów. 

 Przykazanie nowe daję wam, abyście się wzajemnie miłowali tak, jak Ja was umiłowałem; żebyście i wy tak się miłowali wzajemnie. 

Po tym wszyscy poznają, żeście uczniami moimi, jeśli będziecie się wzajemnie miłowali».

To wam przykazuję, abyście się wzajemnie miłowali.

Miłość niech będzie nieobłudna; miejcie w obrzydliwości zło; trzymajcie się dobrego.

 Miłością (braterską) [braterstwem] ku wzajemności miłujcie, szacunkiem wzajemnie wyprzedzajcie,

 w czystości, w poznaniu, w cierpliwości, w łagodności, w Tchnieniu świętym, w miłości nieobłudnej, 

Starając się, abyście zachowali jedność ducha w związce pokoju.

 Toteż [przeto] odrzucający nie człowieka odrzuca, ale Boga i dającego Tchnienie [ducha] Jego [swoje] świętego do was.

 O zaś miłości (braterskiej) nie potrzebę macie pisać wam, sami bowiem wy pouczeni przez Boga jesteście do miłowania wzajemnego.

 zaś końcem rozkazu [nakazu] jest miłość z czystego serca i z sumienia dobrego, i z wiary nieobłudnej.

 Albowiem nie jest Bóg niesprawiedliwy, aby zapomnieć (o) pracy waszej, o trudzie miłości, którą okazujecie w imieniu Jego, (gdy) usługiwaliście świętym i (nada) usługujecie. 

 Braterstwo niech trwa.

 Gdyby zaś brat albo siostra byli nadzy i brak byłoby im codziennego pożywienia,

 i ktoś spośród was powiedziałby im: Odchodźcie w pokoju, ogrzejcie się i nasyćcie się - nie dalibyście im jednak tego, czego ciało potrzebuje, jaki z tego pożytek?

 przez zaś pobożność braterstwo, przez zaś braterstwo miłość. 

 Gdyż takie jest przesłanie [wiadomość, polecenie], które słyszeliście od początku, aby miłować wzajemnie. 

 My wiemy, że przeszliśmy ze śmierci do życia, ponieważ miłujemy braci, nie miłujący, pozostaje [trwa] w ciemności. 

 Po tym rozpoznaliśmy miłość {Boga}, że On położył za nas swoją duszę; i my powinniśmy położyć duszę za braci.

Dzieci, nie miłujmy słowem ani językiem, ale w czynie i prawdzie.

 Umiłowani, miłujmy się nawzajem, gdyż miłość jest z Boga, i każdy, kto miłuje, jest zrodzony z Boga i zna Boga.

 Boga żaden nigdy nie widział; ale jeśli miłujemy jedni drugich, Bóg w nas mieszka, a miłość jego doskonała jest w nas.

 Jeśli ktoś twierdzi, że miłuje Boga, a brata by swego nienawidził [mniej miłował], kłamcą jest, ponieważ [bowiem] niemiłujący brata swojego [jego], którego widzi, Boga, którego nie widzi, jak może miłować?

  A ten nakaz mamy od Niego, aby ten, co miłuje Boga, miłował i brata swego.

 Każdy wierzący, że Jeszu jest Pomazańcem, z Boga (jest) zrodzony i każdy miłujący tego, (który) zrodził, miłuje i tego, (który jest) z niego zrodzony. 

 Po tym poznajemy, że kochamy dzieci Boga, gdy kochamy Boga i spełniamy Jego przykazania.

Modlę się o to, aby miłość wasza doskonaliła się coraz bardziej i bardziej w głębszym poznaniu i wszelkim wyczuciu

A was Pan niech pomnoży i obfitującymi uczyni w miłości jednego ku drugiemu, i ku wszystkim, jako i nas ku wam,

 Powinniśmy zawsze dziękować Bogu za was, bracia, jak to jest słuszne, że wasza wiara niezmiernie wzrasta i bardzo obfituje miłość każdego jednego spośród was wszystkich względem siebie nawzajem. 

Ale mam przeciw tobie to, że odstąpiłeś od twej pierwotnej miłości. 

 Gdy wybierałem się do Macedonii, prosiłem cię, abyś pozostał w Efezie i abyś nakazał niektórym, by przestali inaczej nauczać

Żaden młodością twoją niech nie gardzi; ale bądź przykładem wiernych w mowie, w obcowaniu, w miłości, w duchu, w wierze, w czystości.

Starsze niewiasty jako matki, młodsze jako siostry, ze wszelaką czystością.