I oznajmił mu Samuel wszystkie słowa, a nie zataił nic przed nim. A on rzekł: Pan jest; co dobrego w oczach jego, niech czyni.

Ale jeźliby tak rzekł: Nie podobasz mi się; otom ja, niech mi uczyni, co dobrego jest w oczach jego.

Tedy jeszcze posłał pięćdziesiątnika trzeciego z pięćdziesięcioma jego. Przetoż poszedł pięćdziesiątnik on trzeci, a przyszedłszy poklęknął na kolana swoje przed Elijaszem, a prosząc go pokornie, mówił do niego: Mężu Boży, proszę niech będzie droga dusza moja, i dusza tych sług twoich pięćdziesięciu w oczach twoich:

I rzekł Anioł Paóski do Elijasza: Zstąp z nim, nie bój się twarzy jego. Który wstawszy poszedł z nim do króla.

Tedy przyszedłszy Ezechyjasz z książętami, obaczył one gromady, i błogosławili Panu i ludowi jego Izraelskiemu.

A mężowie oni byli wiernymi w tej pracy: a nad nimi byli przełożonymi Jachat, i Abdyjasz, Lewitowie, z synów Merarego, i Zacharyjasz i Mesullam z synów Kaatowych, którzy przynaglali robocie; a każdy z Lewitów umiał grać na instrumentach muzycznych.

Nad tymi też, którzy nosili brzemiona, i przynaglali robotnikom przy każdej robocie, byli z Lewitów pisarze, i przystawowie, i odźwierni.

I rzekł: Nagim wyszedł z żywota matki mojej, i nagim się zaś tamże wrócę; Pan dał, Pan też wziął, niech będzie imię Paóskie błogosławione.

Zatem odpowiedział Ijob Panu, i rzekł:

Mówiłem raz i drugi, ale więcej nie odpowiem, i nic więcej nie przydam.

Tedy odpowiedział Ijob Panu, i rzekł:

Któż jest ten, pytasz, który zaciemnia radę Bożą nieumiejętnie? Dlatego przyznaję, żem nie zrozumiał; dziwniejsze są te rzeczy, niżbym je mógł pojąć i zrozumieć.

Przedtem tylko ucho słyszało o tobie; ale teraz oko moje widzi cię.

Gdym milczał, schnęły kości moje w narzekaniu mojem na każdy dzieó.

przetoż grzech mój oznajmiłem tobie, a nieprawości mojej nie kryłem. Rzekłem: Wyznam na się przestępstwa moje Panu, a tyś odpuścił nieprawość grzechu mego. Sela.

Rzeczcież Bogu: Jakoś straszny w sprawach twoich! Dla wielkości mocy twojej obłudnieć się podadzą nieprzyjaciele twoi.

Dla kościoła twego, który jest w Jeruzalemie, będąć królowie dary przynosić.

Mów królowi i królowej: Upokorzcie się, usiądźcie na ziemi; bo spadła z głowy waszej korona chwały waszej.

Wszystko to przyszło na króla Nabuchodonozora;

A wszyscy obywatele ziemi jako za nic poczytani są. Według woli swojej postępuje, z wojskiem niebieskiem i z obywatelami ziemi, a niemasz, ktoby wstręt uczynił ręce jego i rzekł mu: Cóż to czynisz?

A tak teraz ja Nabuchodonozor chwalę, i wywyższam i wysławiam króla niebieskiego, którego wszystkie sprawy są prawdą, a ścieszki jego sądem, a który chodzących w hardości poniżyć może.

 Weźcie jarzmo moje na siebie [was] i uczcie (się) ode Mnie, bo [że] łagodny jestem i pokorny [uniżony] sercem, a znajdziecie odpoczynek [ukojenie] dla dusz waszych. 

Wstań i wejdź do miasta, tam ci powiedzą, co masz czynić». 

 Wtedy [tamten] zażądał światła, wskoczył [do lochu] i przypadł drżący do stóp Pawła i Sylasa.

 «Uwierz w Pana Jeszu - odpowiedzieli mu - a zbawisz siebie i swój dom».

Temu widzeniu z nieba nie mogłem się sprzeciwić, królu Agryppo! 

 Bo nie znając usprawiedliwienia Bożego, a chcąc własne usprawiedliwienie ustanowić, usprawiedliwieniu Bożemu nie podporządkowali się.

 Napisane (jest) bowiem: Żyjący Ja - mówi Pan - że przede Mną zegnie (się) wszelkie kolano, a każdy język wyzna Boga. 

 poddani wzajemnie w bojaźni [szacunku, respekcie] Pomazańca.

 Ponadto, jeśli nasi ziemscy ojcowie pouczali nas, a (my ich) szanowaliśmy, to czy nie tym bardziej poddamy się Ojcu tchnień [duchów] — a będziemy żyć?

 Podporządkowujcie (się) {więc} wszystkim ludzkim ustawodawcom ze względu na Pana, czy to królowie jako (władzy) nadrzędnej, 

Wtedy przystąpił poddający próbie i rzekł do Niego: «Jeśli jesteś Synem Bożym, powiedz, żeby te kamienie stały się chlebem». 

Wtedy wziął Go oszczerca do Miasta Świętego, postawił na narożniku świątyni

Odrzekł mu Jeszu: «Ale jest napisane także: Nie będziesz wystawiał na próbę Pana, Boga swego»

 i rzekł do Niego: «Dam Ci to wszystko, jeśli upadniesz i oddasz mi pokłon». 

Wtedy opuścił Go oszczerca, a oto posłowie przystąpili i usługiwali Mu.

był tam czterdzieści dni, gdzie był kuszony przez diabła. Nic w owe dni nie jadł, a po ich upływie odczuł głód. 

Odpowiedział mu Jeszu: «Napisane jest: Nie samym chlebem żyje człowiek». 

i rzekł diabeł do Niego: «Tobie dam potęgę i wspaniałość tego wszystkiego, bo mnie są poddane i mogę je odstąpić, komu chcę. 

Lecz Jeszu mu odrzekł: «Napisane jest: Panu, Bogu swemu, będziesz oddawał pokłon i Jemu samemu służyć będziesz». 

Jest bowiem napisane: Posłom swoim rozkaże o Tobie, żeby Cię strzegli,

Lecz Jeszu mu odparł: «Powiedziano: Nie będziesz wystawiał na próbę Pana, Boga swego». 

 Nie dawajcie [oferujcie] miejsca oszczercy [diabłu].

 Ubierzcie pełną zbroję Bożą, byście mogli wy ostać (się) wobec przebiegłości oszczercy.

 gdyż nie jest nam siłować (się) przeciw krwi i ciału, lecz przeciw pierwszym [pionierom, przewodzącym], przeciw władzom, przeciw uzurpatorom świata tej ciemności {tego eonu}, przeciw duchowemu złu w niebiosach.

 Otrzeźwijcie! Czuwajcie! Przeciwnik wasz, diabeł (oszczerca), jak lew ryczący krąży szukając kogo pochłonąć.

 Przeciwstawcie mu się, mocni wiarą, wiedząc, (że) te same cierpienia w świecie wasi bracia pokonują [dokonują]. 

 I zrzucono smoka wielkiego, Węża pradawnego, który się zwie oszczerca [diabeł] i wróg [szatan], zwodzący całą zamieszkałą ziemię, został strącony na ziemię, a z nim strąceni zostali jego posłowie [aniołowie].

 A oni zwyciężyli dzięki krwi Baranka i dzięki słowu [nauce] świadectwa ich i nie umiłowali dusz swoich — aż do śmierci.