Nie zabraknie szczepu Judy, przywódcy z jego lędźwi, aż przyjdzie ten, któremu będą posłuszne narody. 

Ofiary i obiaty nie chciałeś, aleś mi przekłół uszy; całopalenia i ofiary za grzech nie żądałeś.

Bo przyjdzie do Syonu odkupiciel, i do tych, którzy się odwracają od występków w Jakóbie, mówi Pan.

 Oto wysyłam mojego Posła [anioła], który przygotuje drogę mojej osobie [obliczu] i nagle przyjdzie do swojej świątyni Panujący, którego wy szukacie, i Posłaniec [anioł] przymierza, którego wy pragniecie; oto, nadchodzący, mówi JHWH zastępów. 

 A ty, Betlejem, ziemio Judy, nie jesteś zgoła najlichsze spośród głównych miast Judy, albowiem z ciebie wyjdzie władca, który będzie pasterzem ludu mego, Iszraela»

z zapytaniem: «Czy Ty jesteś Tym, który ma przyjść, czy też innego mamy oczekiwać?» 

Rzekła do Niego kobieta: «Wiem, że przyjdzie Mesjasz, zwany Chrystusem. A kiedy On przyjdzie, objawi nam wszystko».

Po tym poznacie Tchnienie Boga: Wszelkie tchnienie, które przyznaje, że Jeszu jest Pomazańcem, który przyszedł w ciele, jest z Boga,

a wszelkie tchnienie, które nie wyznaje Jeszu Pomazańca, że przyszedł w ciele nie przyznaje, nie jest z Boga. Jest to natomiast (duch) tego, który stanął w miejsce Pomazańca [antychryst], o którym usłyszeliście, że przychodzie, i teraz już jest na świecie.

A wiemy, iż Syn Boży przyszedł i dał nam zmysł, abyśmy poznali onego prawdziwego Boga, i jesteśmy w onym prawdziwym, to jest w Synu jego, Jeszu Chrystusie; ten ci jest prawdziwy Bóg i życie eonowe.

 Gdyż wielu zwodzicieli [oszustów] przyszło [wyszło] na świat, nie wyznających, Jeszu Pomazańca przychodzącego w ciele; ten jest zwodzicielem [oszustem] i podmieńcem pomazańca [antychrystem].

Skąd miał być we wszystkiem podobny braciom, aby był miłosiernym i wiernym najwyższym kapłanem w tem, co się u Boga na ubłaganie za grzechy ludzkie dziać miało.

Dlatego, bracia święci, powołania niebieskiego uczestnicy! obaczcie Apostoła i najwyższego kapłana wyznania naszego, Chrystusa Jeszu,

Albowiem nie mamy najwyższego kapłana, który by nie mógł z nami cierpieć krewkości naszych, lecz skuszonego we wszystkiem na podobieóstwo nas, oprócz grzechu.

 Stąd i Pomazaniec nie sam siebie wywyższył, stając się naczelnym kapłanem, lecz (uczynił to) Ten, który do Niego powiedział: Jesteś moim Synem, Ja Cię dziś zrodziłem.

 Podobnie mówi w innym (miejscu): Ty jesteś kapłanem na eon według porządku Melchizedeka.

Albowiem ten Melchisedek był król Salem, kapłan Boga najwyższego, który zaszedł drogę Abrahamowi, gdy się wracał od porażki królów i błogosławił mu.

A przetoż byłali doskonałość przez kapłaóstwo lewickie, (gdyż za niego wydany jest zakon ludowi), jakaż tego jeszcze była potrzeba, aby inszy kapłan według porządku Melchisedekowego powstał, a nie był według porządku Aaronowego mianowany?

Bo ten, o którym się to mówi, inszego jest pokolenia, z którego żaden nie służył ołtarzowi.

Owszem obficie to jeszcze i z tego jawna jest, iż powstał inszy kapłan według porządku Melchisedekowego,

Albowiem tak świadczy: Tyś jest kapłanem na wieki według porządku Melchisedekowego.

 Prawo nie dawało niczemu pełnej doskonałości, było jednak wprowadzeniem tylko lepszej nadziei, przez którą zbliżamy się do Boga.

Boć się oni bez przysięgi kapłanami stawali, a ten z przysięgą przez tego, który rzekł do niego: Przysiągł Pan, a nie będzie tego żałował: Tyś jest kapłanem na wieki według porządku Melchisedekowego,

Więc też onych wiele bywało kapłanów dlatego, iż im śmierć nie dopuściła zawsze trwać.

 Dlatego i całkowicie zbawić może tych, którzy przez niego przystępują do Boga, zawsze żyjąc, aby wstawiać się za nimi.

 Podsumowaniem tego, co się uczy [mówi], (jest to): Takiego mamy arcykapłana, który usiadł na prawicy tronu Majestatu w niebiosach; 

Prawo bowiem, posiadając tylko cień przyszłych dóbr, a nie sam obraz rzeczy, przez te same ofiary, corocznie ciągle składane, nie może nigdy udoskonalić tych, którzy się zbliżają. 

A miałoć i pierwsze ono przymierze ustawy około służby Bożej i świątnicę świecką.

A za drugą zasłoną był przybytek, który zwano świątnicą najświętszą,

A nad skrzynią byli Cherubinowie chwały, którzy zacieniali ubłagalnię, o których rzeczach teraz nie potrzeba mówić o każdej z osobna.

Ale do drugiego raz w rok sam najwyższy kapłan, nie bez krwi, którą ofiaruje sam za się i za ludzkie niewiadomości.

Który był wzorem na ten teraźniejszy czas, w którym dary i ofiary bywają ofiarowane, które nie mogą w sumieniu doskonałym uczynić tego, co służbę Bożą odprawuje;

 (będąc) urzędnikiem [sługą] świętych i przybytku [namiotu] prawdziwego, który rozbił Pan, a nie człowiek. 

A Słowo stało się ciałem i zamieszkało wśród nas. I oglądaliśmy Jego chwałę, chwałę, jaką Jednorodzony otrzymuje od Ojca, pełen łaski i prawdy.

A tak potrzeba było, aby kształty onych rzeczy, które są na niebie, temi rzeczami były oczyszczone, a same rzeczy niebieskie lepszemi ofiarami, niżeli te.

Albowiem Chrystus nie wszedł do świątnicy ręką uczynionej, która by była wizerunkiem prawdziwej, ale do samego nieba, aby się teraz okazywał przed oblicznością Bożą za nami,

Najwyższy jednak nie mieszka w dziełach rąk ludzkich, jak mówi Prorok: 

Bóg, który stworzył świat i wszystko na nim, On, który jest Panem nieba i ziemi, nie mieszka w świątyniach zbudowanych ręką ludzką 

i nie odbiera posługi z rąk ludzkich, jak gdyby czegoś potrzebował, bo sam daje wszystkim życie i tchnienie, i wszystko.

 Wiemy bowiem, że jeśli ziemskie nasze mieszkanie, (ten) namiot zburzony (będzie), (to) budowlę od Boga mamy. Dom nie rękoma zrobiony, eonowy [wieczny] w niebiosach. 

W którym i obrzezani jesteście obrzezką nie ręką uczynioną, to jest, zewlekłszy ciało wszystkich grzechów ciała przez obrzezkę Chrystusową.