Przystało bowiem Temu, z powodu którego wszystko, i za sprawą którego wszystko, wielu synów w chwale poprowadziwszy, Przywódcę zbawienia ich przez cierpienie dopełnić [udoskonalić]. 

Przeto, że Bóg o nas coś lepszego przejrzał, aby oni bez nas nie stali się doskonałymi.

- Wyrokiem wydzielono twojemu ludowi i miastu Syjon siedemdziesiąt siedem (lub: tygodni) na pełne wygaśnięcie grzechu, na odejście od czynów nieprawości, na całkowite wymazanie występków, na zrozumienie widzenia, na zaprowadzenie ponadczasowej sprawiedliwości, na ostateczne spełnienie się tego widzenia i na to, by zaczęło się radować święte świętych.

Lecz On im odpowiedział: «Idźcie i powiedzcie temu lisowi: Oto wyrzucam złe tchnienia i dokonuję uzdrowień dziś i jutro, a trzeciego dnia będę u kresu. 

A gdy Jeszu skosztował octu, rzekł: «Wykonało się!» I skłoniwszy głowę oddał tchnienie. 

 Wpatrując (się) na wiary Przywódcę i Dopełniciela Jeszu, który przeciwko wyłożonej Mu przyjemności [radości] wytrzymał krzyż hańby, wzgardzony, na prawicy także tronu Boga zasiadł. 

Wozów Bożych jest dwadzieścia tysięcy, wiele tysięcy Aniołów; ale Pan między nimi jako na Synaj w świątnicy przebywa.

Błogosławiony Pan; na każdy dzieó hojnie nas opatruje dobrami swemi Bóg zbawienia naszego. Sela.

Wpatrujcie się we mnie, a zbawione (będą) wszystkie krańce ziemi; bom Ja Bóg i nic więcej

I rzekł: Małoby mi to było, abyś mi był sługą ku podźwignieniu pokoleó Jakóbowych, i ku nawróceniu ostatków z Izraela; przetoż dałem cię za światłość poganom, abyś był zbawieniem mojem aż do koóczyn ziemi.

Tego zaś Przywódcę [pierwszy, naczelny, pionier, rozpoczynający] życia zabiliście, którego Bóg wybudził z martwych, którego [czego] my świadkami [zeznającymi] jesteśmy.

I zbawienie [ratunek] nie jest w nikim innym, gdyż nie ma innego imienia [nazwy] pod nieboskłonem [pod niebem], które zostało dane wśród ludzi, przez które powinniśmy [musimy] być ocaleni [uratowani].

 Jak my uciekniemy (przed karą), zaniedbując tak wielkie zbawienie, które wzięło początek (w) przemowie od [przez] samego Pana przez tych, którzy go słyszeli, nam jest potwierdzone?

Ani przez krew kozłów i cielców, ale przez własną krew swoję wszedł raz do świątnicy, znalazłszy wieczne odkupienie.

 I dlatego jest mediatorem nowej umowy [przymierza, testamentu], ażeby przez śmierć, poniesioną dla odkupienia przestępstw, popełnionych podczas pierwszej umowy, ci, którzy są wzywani do wiecznego dziedzictwa, dostąpili spełnienia obietnicy. 

Miasto ojców twych będziesz mieć synów twych, których postanowisz książętami po wszystkiej ziemi.

Tobie, tobiem samemu zgrzeszył, i złem przed oczyma twemi uczynił, abyś był sprawiedliwy w mowie twojej, i czystym w sądzie twoim.

Oto się kochasz w prawdzie wewnętrznej, a skrytą mądrość objawiłeś mi.

A sam Pan nasz, Jeszu Chrystus i Bóg a Ojciec nasz, który nas umiłował i dał pociechę wieczną, i nadzieję dobrą przez łaskę,

 Dlatego wszystko znoszę przez wzgląd na wybranych, aby i oni osiągnęli zbawienie w Pomazańcu Jeszu wraz z chwałą eonową. 

A wiemy, iż Syn Boży przyszedł i dał nam zmysł, abyśmy poznali onego prawdziwego Boga, i jesteśmy w onym prawdziwym, to jest w Synu jego, Jeszu Chrystusie; ten ci jest prawdziwy Bóg i życie eonowe.

 siebie samych zachowajcie w miłości Boga, oczekując miłosierdzia Pana naszego Jeszu Chrystusa do życia eonowego [wiecznego].

 Wiarą powołany Abraham, posłuchał, żeby pójść do miejsca, które miał wziąć w [do] dziedzictwo i wyszedł, nie wiedząc, dokąd idzie.

Kto jest między wami bojący się Pana, posłuchaj głosu sługi jego; kto jest, co chodzi w ciemnościach a nie ma światłości? ufaj w imieniu Paóskiem, a spolegaj na Bogu swoim.

Nakłoócie ucha swego, a pójdźcie do mnie; słuchajcie, a będzie żyła dusza wasza. I postanowię z wami przymierze wieczne, miłosierdzie Dawidowe pewne wyleję na was.

Bo dalecy przyjdą, a będą budować kościół Paóski; i dowiecie się, że Pan zastępów posłał mię do was; a to się stanie, jeźli pilnie słuchać będziecie głosu Pana, Boga swego.

Każdego więc, kto tych słów moich słucha i wypełnia je, można porównać z człowiekiem roztropnym, który dom swój zbudował na skale. 

 Każdego zaś, kto tych słów [logos, nauka] moich słucha, a nie wypełnia ich, można porównać z człowiekiem nierozsądnym, który dom swój zbudował na piasku.

Gdy on jeszcze mówił, oto obłok świetlany osłonił ich, a z obłoku odezwał się Głos: «To jest mój Syn umiłowany, w którym mam upodobanie, Jego słuchajcie!»

Dajemy temu świadectwo my właśnie oraz Tchnienie Święte, którego Bóg udzielił tym, którzy Mu są posłuszni». 

Przez którego otrzymaliśmy łaskę i posłannictwo dla posłuszeństwa wiary między wszystkimi narodami, względem imienia Jego;

- Tym zaś od podjudzania i zaprzeczania prawdzie, także ulegającym niesprawiedliwości, gniew i rozdrażnienie, 

Dzięki niech będą Bogu za to, że gdy byliście niewolnikami grzechu, daliście z serca posłuch nakazom tej nauki, której was oddano 

Ale nie wszyscy dali posłuch Ewangelii. Izajasz bowiem mówi: Panie, któż uwierzył temu, co od nas posłyszał?

 Nie śmiem mówić tego, czego by nie dokonał Pomazaniec przeze mnie w przywodzeniu do posłuszeństwa narodów, słowem i czynem, 

 Plany burząc i każdą wyniosłość, która się wynosi przeciw wiedzy Boga porywając, każdą myśl w posłuszeństwo Pomazańca. 

w płomienistym ogniu, wymierzając karę tym, którzy Boga nie uznają i nie są posłuszni Ewangelii Pana naszego Jeszu. 

 Dusze wasze oczyszczając w posłuszeństwie prawdzie {przez tchnienie} do braterstwa nieobłudnego z czystego serca wzajemnie (się) miłujcie żarliwie.