I ustawając umarł Abraham w starości dobrej, zeszły w leciech, i syty dni; i przyłączon jest do ludu swego.

I rzekł Izaak: Otom się już zestarzał, a nie wiem dnia śmierci swej.

I nagotuj mi potrawy smaczne, w jakich się kocham, i przynieś mi, a będę jadł, abyć błogosławiła dusza moja, pierwej, niż umrę.

Potem rzekł Izrael do Józefa: Oto, ja umieram, a Bóg będzie z wami, i przywróci was do ziemi ojców waszych.

Zbawienia twego oczekiwam, Panie!

Teć wszystkie są dwanaście pokolenia Izraelskie, i to, co im powiedział ojciec ich, i błogosławił im; każdemu według błogosławieóstwa jego błogosławił im.

Tedy przestawszy Jakób mówić do synów swoich, złożył nogi swe na łoże i umarł, i przyłączon jest do ludu swego.

I rzekł Józef do braci swej: Ja umrę, ale Bóg zapewnie nawiedzi was, i wyprowadzi was z ziemi tej do ziemi, o którą przysiągł Abrahamowi, Izaakowi i Jakóbowi.

Wiarą opuścił Egipt, nie bojąc się gniewu królewskiego; bo jakoby widział niewidzialnego, mężnie sobie poczynał.

 Nie zabraknie szczepu Judy, przywódcy z jego lędźwi, aż przyjdzie ten, któremu będą posłuszne narody. 

Ujrzę go, ale nie teraz; oglądam go, ale nie z bliska; wynijdzie gwiazda z Jakuba i powstanie laska z Izraela, i pobije książęta Moabskie, i wytraci wszystkie syny Setowe.

Aczci ja wiem, iż Odkupiciel mój żyje, a iż w ostateczny dzieó nad prochem stanie.

 Abraham, ojciec wasz, rozradował się z tego, że ujrzał mój dzień - ujrzał [go] i ucieszył się»

Tak powiedział Izajasz, ponieważ ujrzał chwałę Jego i o Nim mówił. 

 To zbawienie analizowali i badali prorocy, którzy przepowiadali łaskę dla was. 

 którym ujawniono, że nie sobie, wam zaś służyły te, co teraz ogłoszone wam przez głoszących nowiny w Tchnieniu [Duchu] świętym posłanym z nieba, w które pragną wejrzeć Posłowie [aniołowie]. 

Będąc też tego pewien, że cokolwiek on obiecał, mocen jest i uczynić.

 Bo (w) nadziei (jesteśmy) zbawieni. A nadzieja oglądana nie jest nadzieją; bo (jak mozna mieć) nadzieję (na to) co się widzi? 

 A po tym poznamy, że z prawdy jesteśmy i przed nim uwiarygodnimy wnętrze [serce] nasze,

Gościem i przychodniem jestem u was; dajcież mi osiadłość grobu między wami, abym pogrzebał umarłego mego od twarzy mojej.

I odpowiedział Jakób Faraonowi: Dni lat pielgrzymstwa mego jest sto i trzydzieści lat; krótkie i złe były dni lat żywota mego, i nie doszły dni lat żywota ojców moich, w których dniach oni pielgrzymowali.

Albowiem cużem ja, i co jest lud mój, żebyśmyto siły mieli, tobie to dobrowolnie ofiarować? gdyż od ciebie jest wszystko, a z rąk twoich wziąwszy daliśmy tobie.

Bośmy my pielgrzymami i przychodniami przed tobą, jako i wszyscy ojcowie nasi; dni nasze na ziemi jako cieó, a nie masz czego oczekiwać.

Gdy ty gromiąc karzesz człowieka dla nieprawości, wnet niszczysz jako mól grzeczność jego; zaisteć marnością jest wszelki człowiek. Sela.

Jestem gościem na ziemi; nie ukrywaj przedemną rozkazaó twoich.

- Jeśli Ojca wzywacie, który bez względu na osobę sądzi każdego według czynu, to w strachu postępujcie przez czas waszego pobytu. 

 Umiłowani, zachęcam, jak obcych [sąsiadów, cudzoziemców] i imigrantów [przybyszów] powstrzymanie (się od) cielesnych pożądliwości [żądz], które walczą [wojują] przeciw duszy.