Przychodziły mi na pamięć dni przeszłe i lata dawne.

Modlitwa Dawidowa. Wysłuchaj, Panie! sprawiedliwość moję; miej wzgląd na wołanie moje; przyjmij w uszy modlitwę moję, którą czynię usty nieobłudnemi.

Wyrwałeś mię od zwad ludzkich, a postawiłeś mię głową narodom; lud, któregom nie znał, służył mi.

Rzeczcież Bogu: Jakoś straszny w sprawach twoich! Dla wielkości mocy twojej obłudnieć się podadzą nieprzyjaciele twoi.

W krótkim czasie bym był nieprzyjaciół ich poniżył, a przeciw nieprzyjaciołom ich obróciłbym rękę swą.

A wszakże w tem wszystkiem nie nawróciła się do mnie przestępnica siostra jej, córka Judzka, z wszystkiego serca swego; ale obłudnie, mówi Pan.

Jeszu ujrzał, jak Natanael zbliżał się do Niego, i powiedział o nim: «Patrz, to prawdziwy Iszraelita, w którym nie ma podstępu».

 w czystości, w poznaniu, w cierpliwości, w łagodności, w Tchnieniu świętym, w miłości nieobłudnej, 

 zaś końcem rozkazu [nakazu] jest miłość z czystego serca i z sumienia dobrego, i z wiary nieobłudnej.

To przekładając braciom, będziesz dobrym sługą Chrystusa Jeszu, wychowanym w słowach wiary i nauki dobrej, którejś naśladował.

 Dusze wasze oczyszczając w posłuszeństwie prawdzie {przez tchnienie} do braterstwa nieobłudnego z czystego serca wzajemnie (się) miłujcie żarliwie. 

Aleś ty jest, któryś mię wywiódł z żywota, czyniąc mi dobrą nadzieję jeszcze u piersi matki mojej.

Wejrzyj na mię, a zmiłuj się nademną, dajże moc twoję słudze twemu, a zachowaj syna służebnicy twojej.

O mój Panie! żem ja sługą twoim, jam sługą twoim, synem służebnicy twojej, rozwiązałeś związki moje.

 Przybył także do Derbe i Listry. Był tam pewien uczeń imieniem Tymoteusz, syn Judejki, która przyjęła wiarę, i ojca Greka. 

Z tej też przyczyny znoszę te cierpienia, ale się nie wstydzę, gdyż wiem, komu uwierzyłem i jestem pewien, iż (On) ma moc ustrzec to, co we mnie złożył, aż do owego dnia.

Zna te sprawy król, do którego śmiało mówię. Jestem przekonany, że nic z nich nie jest mu obce. Nie działo się to bowiem w jakimś zapadłym kącie. 

Będąc też tego pewien, że cokolwiek on obiecał, mocen jest i uczynić.

- Jestem pewien, że ani śmierć, ani życie, ani Posłowie, ani Pierwsi [ci co byli od początku], ani co jest, ani co będzie, ani Moce,

Jeden czyni różnicę między poszczególnymi dniami, drugi zaś uważa wszystkie za równe: niech się każdy trzyma swego przekonania!

Wiem i przekonany jestem w Panu Jeszu, że nie ma niczego, co by samo przez się było nieczyste, a jest nieczyste tylko dla tego, kto je uważa za nieczyste.

Bracia, jestem co do was przekonany, że pełni jesteście szlachetnych uczuć, ubogaceni wszelką wiedzą, zdolni do udzielania sobie wzajemnie upomnień. 

 Chociaż tak mówimy, jesteśmy co do was, umiłowani, przekonani o [rzeczach] lepszych i mających zbawienia. 

 Według wiary umarli ci wszyscy, nie wziąwszy obietnic, ale z daleka je wypatrując i pozdrawiając, zgodzili (się), że cudzoziemcami i obcokrajowcami (są) na ziemi.