Staraj się, abyś do mnie przyszedł rychło.

Staraj się, abyś przyszedł przed zimą. Pozdrawia cię Eubulus i Pudens, i Linus, i Klaudyja, i bracia wszyscy.

Pragnę bowiem was widzieć, abym wam mógł udzielić jakiegoś daru tchnienia dla umocnienia was;

- Proszę was, bracia, przez naszego Pana, Jeszu Pomazańca, i przez miłość Tchnienia, pomóżcie mi, modląc się za mnie do Boga, 

Abym z woli Boga z radością do was przybył i mógł się dzięki wam pokrzepić. 

 Świadkiem bowiem moim Bóg, jak tęsknię (do) was wszystkich we wnętrznościach Pomazańca Jeszu.

Ponieważ pragnął was wszystkich i bardzo się frasował, żeście słyszeli, iż zachorował.

Lecz my, bracia! będąc pozbawieni was na chwileczkę obliczem, nie sercem, tem pilniejśmy się starali oglądać oblicze wasze z wielką żądnością.

Albowiem któraż jest nadzieja nasza, albo radość, albo korona chluby? Izali nie wy przed obliczem Pana naszego, Jeszu Chrystusa w przyjście jego?

Przeto nie mogąc dłużej znosić, upodobało się nam, abyśmy sami w Atenach zostali.

Jak służyłem Panu z całą pokorą wśród łez i doświadczeń, które mnie spotkały z powodu zasadzek judejskich.

 Dlatego czuwajcie, pamiętając, że przez trzy lata we dnie i w nocy nie przestawałem ze łzami upominać każdego z was. 

Wtedy wszyscy wybuchnęli wielkim płaczem. Rzucali się Pawłowi na szyję i całowali go,

 smucąc się najbardziej z tego, co powiedział: że już go nigdy nie zobaczą. Potem odprowadzili go na okręt.

 ponieważ Baranek [jagnię], który w tronie, popasie ich i poprowadzi nad [do] życia źródeł wód i zetrze Bóg wszelką łzę z oczu ich". 

 I zetrze {Bóg} wszelka łzę z oczu ich i śmierci nie będzie już ani boleści [żałoby, smutku], ani krzyku [wrzasku, płaczu], ani cierpienia nie będzie już, ponieważ pierwsze odeszły.

Którzy siali ze łzami, żąć będą z wykrzykaniem;

Abym sprawił radość płaczącym w Syonie, a dał im ozdobę miasto popiołu, olejek wesela miasto smutku, odzienie chwały miasto ściśnionego; i będą nazwani drzewami sprawiedliwości, szczepieniem Paóskiem, abym był uwielbiony.

Tedy się weselić będzie panna z pląsaniem, także młodzieócy i starcy społem; albowiem kwilenie ich obrócę w radość, a pocieszę ich, i rozweselę ich po smutku ich;

 Także i wy teraz doznajecie smutku. Znowu jednak was zobaczę, i rozraduje się serce wasze, a radości waszej nikt wam nie zdoła odebrać.

Do tej pory o nic nie prosiliście w imię moje: Proście, a otrzymacie, aby radość wasza była pełna. 

 A [i, oraz] to piszemy {wam} {my}, aby radość {wasza} {nasza} była pełna.