Musi on też mieć dobre świadectwo od ludzi spoza (zgromadzenia), aby nie popadł w oskarżenie i sidła oszczercze [diabelskie].

 "Wybierzcie zatem, bracia, mężów spośród siebie poświadczonych siedmiu, pełnych Tchnienia i mądrości, których wyznaczymy nad zadaniem tym. 

 A oni odpowiedzieli: «Setnik Korneliusz, człowiek sprawiedliwy i bogobojny, o czym zaświadczyć może cała ludność judejska otrzymał polecenie od posłańca(anioła) świętego, aby cię wezwał do swego domu i wysłuchał tego, co mu powiesz».

 Niejaki Ananiasz, człowiek przestrzegający wiernie Prawa, o którym wszyscy tamtejsi Judejczycy wydawali dobre świadectwo,

Demetryjuszowi świadectwo jest dane od wszystkich, i od samej prawdy; lecz i my świadectwo o nim dajemy, a wiecie, iż świadectwo nasze prawdziwe jest.

Także też dobre uczynki przedtem są jawne; ale które są insze, utaić się nie mogą.

Lecz [ale] jak [co] przystoi kobietom, przyznającym sobie pobożność — przez [w] czyny dobre.

(Aby) dobroczynnością bogacili (się) ku czynom pięknym, (by) hojni byli (gotowi się) dzielić.

Tak niech świeci wasze światło przed ludźmi, aby widzieli wasze dobre uczynki i chwalili Ojca waszego, który jest w niebie. 

Mieszkała też w Jafie pewna uczennica imieniem Tabita, co znaczy Gazela. Czyniła ona dużo dobrego i dawała hojne jałmużny.

- Albowiem jego jesteśmy dziełem, stworzeni w Pomazańcu Jeszu dla pracy dobrej, którą przedtem przygotował Bóg, abyśmy w niej trwali.

dla przystosowania, aby Boży człowiek do każdego dzieła dobrego (był) przygotowany.

We wszystkiem samego siebie wystawiając za wzór dobrych uczynków, mając w nauce całość, powagę,

Wiernać to mowa; a chcę, abyś ty to twierdził, aby się starali, jakoby w dobrych uczynkach przodkowali, którzy uwierzyli Bogu.

A niech się uczą i nasi w dobrych uczynkach przodkować, gdzie tego potrzeba, żeby nie byli nieużytecznymi.

 I obserwujmy (się) wzajemnie ku wzmocnieniu miłości i pięknych uczynków.  

Niech was doskonałymi uczyni w każdym uczynku dobrym ku czynieniu woli swojej, sprawując w was to, co przyjemnego przed obliczem jego, przez Jeszu Chrystusa, któremu niech będzie chwała na wieki wieków. Amen.

 Zachowanie wasze wśród narodów miejcie ładne, aby choć [w czym] pomawiają was jak złoczyńców, widząc wasze ładne zachowanie wielbili Boga. 

przywodzę sobie na pamięć twoją nieobłudną wiarę, która zamieszkała najpierw w twojej babce Lois i w twojej matce Eunice, a jestem pewien, że i w tobie.

 i że od dziecka znasz Pisma Święte, które cię mogą uczynić mądrym dla zbawienia przez wiarę, która jest w Pomazańcu Jeszu.

Przysłuchiwała się nam też pewna "bojąca się Boga" kobieta z miasta Tiatyry imieniem Lidia, która sprzedawała purpurę. Pan otworzył jej serce, tak że uważnie słuchała słów Pawła.

Kiedy została zanurzona razem ze swym domem, poprosiła nas: «Jeżeli uważacie mnie za wierną Panu - powiedziała - to przyjdźcie do mego domu i zamieszkajcie w nim!». I wymogła to na nas. 

Zaradzajcie potrzebom świętych! Przestrzegajcie gościnności! 

Nie zapominajcie ochoty ku gościom; albowiem przez tę niektórzy nie wiedząc, Anioły za goście przyjmowali.

 Okazujcie jedni drugim gościnność bez narzekania. 

Przyniosą trochę wody, a umyjecie nogi wasze, i odpoczniecie pod drzewem.

Oto proszę panowie moi, wstąpcie teraz do domu sługi swego, a bądźcie tu na noc, i umyjcie nogi swe; potem rano wstawszy pójdziecie w drogę waszę. Którzy odpowiedzieli: Bynajmniej; ale na ulicy będziemy nocowali.

Tedy wszedł mąż on w dom; a Laban rozsiodłał wielbłądy, i dał plew i pastwy wielbłądom, i wody dla umycia nóg jego, i nóg mężów onych, którzy z nim byli.

 i stanąwszy z tyłu u nóg Jego, płacząc, zaczęła łzami oblewać Jego nogi i włosami swej głowy je wycierać. Potem całowała Jego stopy i namaszczała je olejkiem. 

Potem zwrócił się do kobiety i rzekł Szymonowi: «Widzisz tę kobietę? Wszedłem do twego domu, a nie podałeś Mi wody do nóg; ona zaś łzami oblała Mi stopy i swymi włosami je otarła

Potem nalał wody do miednicy. I zaczął umywać uczniom nogi i ocierać prześcieradłem, którym był przepasany.

Jeszu mu odpowiedział: «Tego, co Ja czynię, ty teraz nie rozumiesz, ale później będziesz to wiedział». 

Rzekł do Niego Szymon Piotr: «Panie, nie tylko nogi moje, ale i ręce, i głowę!». 

 Wiedział bowiem, kto Go wyda, dlatego powiedział: «Nie wszyscy jesteście czyści». 

 Wy Mnie nazywacie "Nauczycielem" i "Panem" i dobrze mówicie, bo nim jestem. 

Dałem wam bowiem przykład, abyście i wy tak czynili, jak Ja wam uczyniłem. 

Przez wszystkie dni spustoszenia swego odpoczywać będzie; bo nie miała odpocznienia w sabaty wasze, gdyście wy mieszkali w niej.

 Ucz się dobra [radości; tego, co się podoba]! Szukajcie (sprawiedliwych) wyroków, postępujcie z ciemiężcą, sądźcie [windykujcie] sierotę, walczcie wdowa.

Piotr poszedł z nimi, a gdy przyszedł, zaprowadzili go do izby na górze. Otoczyły go wszystkie wdowy i pokazywały mu ze łzami w oczach chitony i płaszcze, które zrobiła im Gazela za swego życia.

Tyś przykazał, aby pilnie strzeżono rozkazaó twoich.

Abyście chodzili przystojnie przed Panem ku wszelkiemu jego upodobaniu, w każdym uczynku dobrym owoc przynosząc i rosnąc w znajomości Bożej,

 Jeśli więc ktoś oczyści siebie z tego (co niegodne), będzie naczyniem do (celów) zaszczytnych, które jest uświęcone i przydatne Panu, przygotowane do wszelkiego dobrego dzieła.

który dał za nas samego siebie, aby nas wykupić od wszelkiej nieprawości i oczyścić sobie lud na szczególną własność, gorliwy w szlachetnych czynach.

Napominaj ich, aby zwierzchnościom i przełożeóstwom poddanymi i posłusznymi byli, i aby do każdego dobrego uczynku gotowymi byli;

Wiernać to mowa; a chcę, abyś ty to twierdził, aby się starali, jakoby w dobrych uczynkach przodkowali, którzy uwierzyli Bogu.