Dlatego czuwajcie, pamiętając, że przez trzy lata we dnie i w nocy nie przestawałem ze łzami upominać każdego z was. 

 We wszystkim pokazałem wam, że tak pracując trzeba wspierać słabych i pamiętać o słowach Pana Jeszu, który powiedział: "Więcej szczęścia jest w dawaniu aniżeli w braniu". 

A pisałem do was, bracia! poniekąd śmielej, jakoby was napominając przez łaskę, która mi jest dana od Boga.

Dlatego posłałem do was Tymoteusza, który jest moim dzieckiem umiłowanym i wierny w Panu; który wam przypomni drogi moje w Pomazańcu Jeszu, jak wszędzie w każdym zgromadzeniu nauczam.

Z tego powodu przypominam ci, abyś rozpalał na nowo dar łaski Bożej, który jest w tobie przez nałożenie moich rąk.

 Te rzeczy przypominaj, świadcząc przed Panem, aby się nie wdawali w spory o słowa, (nie prowadzi to) do niczego dobrego [pożytecznego], (tylko) do upadku słuchających. 

Przetoż nie zaniedbam was zawsze upominać o tych rzeczach, chociażeście umiejętni i utwierdzeni w teraźniejszej prawdzie.

Wiedząc, iż prędkie jest złożenie przybytku mojego, jako mi i Pan nasz, Jeszu Chrystus objawił.

 Umiłowani, piszę do was ten już drugi list. W nich (obu) przez przypomnienie rozbudzam wasz czysty umysł,

 (abyście) pamiętali wypowiedzi przepowiedziane przez świętych proroków, i wysłanników [apostołów] waszych przykazania Pana i Zbawiciela:

 Przypomnieć zaś wam chcę, wiedzącym wam raz wszystko {to}, że {Pan} Jeszu lud z ziemi egipskiej uratowawszy [wyprowadził z niebezpieczeństwa], później niewierzących wygubił.

On zaś powiedział im: «Dlatego każdy pisarz [uczony w Piśmie], który stał się uczniem królestwa niebios, podobny jest do człowieka gospodarza, który ze swego skarbca wydobywa rzeczy nowe i stare». 

 Tak niech nas ludzie postrzegają, jak sług pomazańcowych i  zarządców tajemnic Bożych.

 A od zarządców wymaga się, by każdy uznany był za wiernego.

 który też (uczynił) nas kompetentnymi sługami nowej umowy [testamentu], nie litery, ale tchnienia; ponieważ litera uśmierca, zaś tchnienie ożywia.

 Ale we wszystkim zalecając siebie, jako sług Boga, w wielkiej cierpliwości, w uciskach, w niedostatkach, w utrapieniach,

A iżbyście wiedzieli i wy, co się ze mną dzieje i co czynię, wszystko wam oznajmi Tychykus, brat miły i wierny sługa w Panu,

O wszystkiem, co się ze mną dzieje oznajmi wam Tychykus, miły brat i wierny sługa, i spółsługa w Panu,

I posłaliśmy Tymoteusza, brata naszego i sługę Bożego, i pomocnika naszego w Ewangielii Chrystusowej, aby was utwierdził i napominał z strony wiary waszej.

 Gorliwie [zabiega] siebie wypróbowując [testując] stań [przedstaw się] Bogu pracownika nienagannego [bez powodu do wstydu] prostolinijnego [prosto krojącego, wykładającego] Słowo [naukę] prawdy.

Gdy się znalazły mowy twoje, zjadłem ich, a było mi słowo twoje weselem i radością serca mego, ponieważ się nazywam od imienia twego, Panie, Boże zastępów!

 Natomiast jako prawdomówni w miłości, we wszystkim wrośli w Niego, który jest Głową, w Pomazańca.

 Z Niego całe Ciało - zespalane i utrzymywane w łączności dzięki całej więzi umacniającej każdy z członków stosownie do jego miary - przyczynia sobie wzrostu dla budowania siebie w miłości.

 a nie trzyma (się) Głowy, z której całe ciało, zasilane i spajane stawami i ścięgnami, rośnie Bożym wzrostem.

Słowo Chrystusowe niechaj mieszka w was obficie ze wszelką mądrością, nauczając i napominając samych siebie przez psalmy i hymny, i pieśni duchowne, wdzięcznie śpiewając w sercach waszych Panu.

Ale ty trwaj w tem, czegoś się nauczył i czegoć powierzono, wiedząc, od kogoś się tego nauczył.

 Całe Pismo natchnione przez Boga, (jest) też pomocne do nauki, do przekonywania, do poprawy, do wychowywania w szlachetności [sprawiedliwości],

 Jak nowo narodzone niemowlęta, słownego niesfałszowanego mleka pożądajcie, abyście przez nie urośli [do zbawienia].

Wszetecznikom, samcołożnikom, ludokradcom, kłamcom, krzywoprzysiężcom, i jeźli co innego jest przeciwnego zdrowej nauce.

Pilnuj samego siebie i nauczania, trwaj w tych rzeczach; bo to czyniąc, i samego siebie zbawisz, i tych, którzy cię słuchają.

Jeźli kto inaczej uczy, a nie przystępuje do zdrowych mów Pana naszego, Jeszu Chrystusa, i do tej nauki, która jest według pobożności,

- (Z jednego) końca niebios wyłania się (i zmierza swoim) szlakiem (do drugiego) końca. Nie ma (nic) ukrytego (przed jego) żarem. 

Albowiem wam naukę dobrą daję; zakonu mego nie opuszczajcie.

Odpowiedział im Jeszu mówiąc: «Moja nauka nie jest moją, lecz Tego, który Mnie posłał.

Jeśli kto chce pełnić Jego wolę, pozna, czy nauka ta jest od Boga, czy też Ja mówię od siebie samego.

 Nastanie bowiem czas, że zdrowej nauki nie ścierpią, ale według pragnień swoich nagromadzą sobie nauczycieli, dając sobie łechtać ucho.

Ty jednak głoś to, co jest zgodne ze zdrową nauką:

We wszystkiem samego siebie wystawiając za wzór dobrych uczynków, mając w nauce całość, powagę,

Sług nauczaj, aby byli poddani panom swoim, we wszystkiem się im podobając, nie odmawiając,

 Każdy wyprzedzający {przekraczający}  i niepozostający w nauce Pomazańca [Chrystusa], Boga nie ma. Pozostający w nauce Pomazańca ten i Ojca i Syna ma.

 Niemniej do czego doszliśmy (wcześniej), chodźmy w równym szeregu {wzorca tego samego umysłu}. 

Ale ty trwaj w tem, czegoś się nauczył i czegoć powierzono, wiedząc, od kogoś się tego nauczył.