A jeźliby kto uczynił to z hardości, żeby nie chciał usłuchać kapłana tam postanowionego ku służbie przed Panem, Bogiem twoim, albo sędziego, niech umrze on mąż; i odejmiesz to złe z Izraela,

Nie słuchałem głosu ćwiczących mię, a tym, którzy mię uczyli, nie nakłaniałem ucha mego!

Nie słucha głosu, ani przyjmuje karności, w Panu nie ufa, do Boga swego nie przybliża się.

 bo i po to napisałem, aby poznać, na ile jesteście wypróbowani i czy we wszystkim jesteście posłuszni.

 A jego wnętrzności [głębokie uczucia] względem was są jeszcze obfitsze, gdy sobie przypomina posłuszeństwo was wszystkich, jak to przyjęliście go z lękiem i z drżeniem. 

 I w gotowości mając obronę [pomstę] (przed) każdym nieposłuszeństwem, do póki dopełni (się) wasze posłuszeństwo. 

 Dlatego, moi mili! Jak zawsze byliście posłuszni, nie tylko podczas obecności mojej, ale teraz dużo bardziej podczas nieobecności mojej, z bojaźnią i ze drżeniem zbawienie swoje dopracujcie [dopełnijcie].

 Toteż [przeto] odrzucający nie człowieka odrzuca, ale Boga i dającego Tchnienie [ducha] Jego [swoje] świętego do was.

Pewien będąc posłuszeóstwa twego, pisałem ci, wiedząc, że i więcej, niż mówię uczynisz.

 Ufajcie przewodzącym wam i ustępujcie, oni bowiem czuwają nad duszami waszymi, jako słowo [sprawozdanie] zdający, aby z radością to czynili, a nie (z) wzdychaniem, niekorzystne bowiem wam to (by było).

 Nakazujemy [rozkazujemy] zaś wam bracia w imieniu Pana naszego Jeszu Pomazańca, odłączenie [organizowanie się] wasze od każdego brata niechodzącego w szyku [niezdyscyplinowanego] i nie według przekazu [instrukcji, tradycji], który wzięli od nas.

Jeśli i tych nie usłucha, donieś Powołanym! A jeśli nawet Powołanych nie usłucha, niech ci będzie jak poganin i celnik! 

 A proszę was, bracia, abyście uważali na tych, którzy robią podziały i skandale przeciw nauce, której wy nauczyliście się — unikajcie ich.

Pisałem wam w liście, abyście się nie mieszali z rozpustnikami. 

Lecz teraz pisałem wam, abyście nie przestawali z takim, który nazywając się bratem, w rzeczywistości jest rozpustnikiem, chciwcem, bałwochwalcą, oszczercą, pijakiem lub zdziercą. Z takim nawet nie siadajcie wspólnie do posiłku. 

 Człowieka powodującego podziały [heretyka] po pierwszym i drugim napomnieniu wyproś [odrzuć], 

I odpowiedział Pan Mojżeszowi: Gdyby ojciec jej plunął na twarz jej, azażby nie miała się wstydać przez siedem dni? niech będzie wyłączona przez siedem dni z obozu, a potem przyjęta będzie.

I rzekłem: Boże mój! wstydci mię, i sromam się podnieść, Boże mój! oblicza mego do ciebie; albowiem nieprawości nasze rozmnożyły się nad głową, a grzechy nasze urosły aż ku niebu.

Tak ich ty wichrem twoim ścigaj, a burzą twą zatrwóż ich.

A chociaż zawściągnione są dżdże jesienne, a deszczu na wiosnę nie bywało, przecieżeś czoło niewiasty wszetecznej mając, nie chciałaś się wstydzić.

Izali się zawstydzili, przeto że obrzydłość czynili? Zaiste ani się lud wstydził, ani ich prorocy do wstydu przywieść mogli; przetoż upadną między padającymi; czasu, którego ich nawiedzę, upadną, mówi Pan.

Wprawdzie słyszę Efraima, że sobie utyskuje, mówiąc: Pokarałeś mię, abym był pokarany jako cielec nieokrócony. Nawróć mię abym był nawrócony; tyś zaiste Panie! Bóg mój.

Izali synem moim miłym nie jest Efraim? Izali nie jest dziecięciem rozkosznem? Bo od onego czasu, jakom mówił przeciwko niemu, przecież naó ustawicznie wspominam; dlatego poruszają się wnętrzności moje nad nim, zaiste zlituję się nad nim, mówi Pan.

I wspomnisz na drogi twoje, i zawstydzisz się, gdy przyjmiesz siostry twoje starsze nad cię, i młodsze niż ty, i dam ci je za córki, ale nie według przymierza twego.

Abyś wspomniała, i zawstydziła się, i nie mogła więcej otworzyć ust dla wstydu swego, gdy cię oczyszczę od wszystkiego, coś czyniła, mówi panujący Pan.

I wspomnicie na złe drogi wasze, i na sprawy wasze, które nie były dobre, i omierzniecie sami sobie w oczach swoich dla nieprawości waszych i dla obrzydliwości waszych.

Nie dla wasci Ja to czynię, mówi panujący Pan, niech wam to jawno będzie; sromajcie się, a wstydźcie się za drogi wasze, o domie Izraelski!

Zabiorę się i pójdę do mego ojca, i powiem mu: Ojcze, zgrzeszyłem przeciw Bogu i względem ciebie;

Wybrał się więc i poszedł do swojego ojca. A gdy był jeszcze daleko, ujrzał go jego ojciec i wzruszył się głęboko; wybiegł naprzeciw niego, rzucił mu się na szyję i ucałował go.