2
W żadnym razie! Jakim sposobem my, którzy umarliśmy dla grzechu, mamy nadal w nim żyć?
3
Czy nie wiecie, że jacy (zostaliśmy) zanurzeni w Chrystusie Jeszu, w śmierć jego zanurzeni zostaliśmy?
4
Razem pogrzebani więc (z) nim przez zanurzenie [chrzest] w śmierć, aby tak, jak (został) wzbudzony [podniesiony] Pomazaniec przez chwałę Ojca tak i my w nowości życia chodziliśmy.
5
Jeżeli bowiem zrośnięci zostaliśmy [staliśmy się] w podobieństwie śmierci Jego, ale i w powstanie będziemy.
6
To wiedzcie, że dla zniszczenia grzesznego ciała dawny nasz człowiek został razem z Nim ukrzyżowany po to, byśmy już więcej nie byli w niewoli grzechu.
7
Bo kto umarł, uwolniony jest od grzechu.
8
Jeśli umarliśmy razem z Pomazańcem, wierzymy, że z Nim również żyć będziemy,
9
Wiedząc, że Pomazaniec podniesiony z martwych, więcej nie umiera, śmierć już nim nie włada [panuje].
10
Co bowiem umarło uchybieniu [grzechowi], zmarło raz [bezwzględnie], co zaś żyje, żyje Bogu.
11
Tak i wy kalkulujcie siebie, (jako) będących zmarłymi wprawdzie uchybieniu [grzechowi], żyjący Bogu w Pomazańcu Jeszu, {Panu naszym}.