Jak więc otrzymaliście [przyjęliście] Pomazańca Jeszu, Pana, w nim chodźcie,

 W mądrości chodźcie względem (tych) z zewnątrz, czas wykupując.

Bo wszystkie narody chodzić będą, każdy w imieniu boga swego; ale my chodzić będziemy w imieniu Pana, Boga naszego, na wieki wieków.

I aby był ojcem obrzezania, nie tylko tych, którzy są z obrzezania, ale też i tych, którzy chodzą stopami wiary ojca naszego Abrahama, która była w bez obrzezania.

 Razem pogrzebani więc (z) nim przez zanurzenie [chrzest] w śmierć, aby tak, jak (został) wzbudzony [podniesiony] Pomazaniec przez chwałę Ojca tak i my w nowości życia chodziliśmy.

Proszę was tedy ja więzieó w Panu, abyście chodzili tak, jako przystoi na powołanie, którem jesteście powołani;

i chodźcie drogą miłości, bo i Pomazaniec was umiłował i samego siebie wydał za nas w ofierze i dani na wdzięczną wonność Bogu.

Uważajcie więc, jak postępujecie, nie jako niemądrzy, ale jako mądrzy. 

Tylko się tak sprawujcie, jako przystoi Ewangielii Chrystusowej, abym, lub przyjdę i oglądam was, lub nie przyjdę, słyszał o was, iż stoicie w jednym duchu, jednomyślnie bojując w wierze Ewangielii.

I oświadczali się, abyście chodzili godnie Bogu, który was powołał do swego królestwa i do chwały.

Dzieci! Posłuszne bądźcie rodzicom we wszystkim; albowiem się to podoba Panu.

Gdy się podobają Panu drogi człowieka, i nieprzyjaciół jego do zgody z nim przywodzi.

Gdyżem odebrał wszystko i mam dostatek, pełenem, wziąwszy od Epafrodyta, co posłano od was, wonność dobrego zapachu, ofiarę przyjemną i Bogu się podobającą.

 W końcu, bracia, prosimy was i zachęcamy w Panu Jeszu, abyście tak jak przejęliście od nas, jak macie postępować i podobać się Bogu — jak zresztą postępujecie — abyście tym bardziej obfitowali.

 Żaden żołnierz nie zajmuje się sprawami codziennego życia, bo (chce) podobać się temu, który go powołał do służby.

Wiarą Enoch jest przeniesiony, aby nie oglądał śmierci i nie jest znaleziony, przeto że go Bóg przeniósł; albowiem pierwej niż jest przeniesiony, miał świadectwo, że się podobał Bogu.

 Zaś (o) dobroczynności i wspólnocie nie zapominajcie, (z) takich bowiem ofiar jest zadowolony Bóg. 

 i o co wówczas prosimy, otrzymujemy od Niego, ponieważ przykazania jego zachowujemy [strzeżemy] i podobające (się) przed Nim czynimy.

Ojciec mój przez to dozna chwały, że owoc obfity przyniesiecie i staniecie się moimi uczniami.

Nie wyście Mnie wybrali, ale Ja was wybrałem i przeznaczyłem was na to, abyście szli i owoc przynosili, i by owoc wasz trwał - aby wszystko dał wam Ojciec, o cokolwiek Go poprosicie w imię moje. 

 Owocem zaś ducha jest: miłość, radość, pokój, cierpliwość [wyrozumiałość], uprzejmość [łagodność], dobroć, wierność,  łagodność [delikatność], opanowanie [wstrzemięźliwość].

 Przeciwko takim nie jest prawo.

- Albowiem jego jesteśmy dziełem, stworzeni w Pomazańcu Jeszu dla pracy dobrej, którą przedtem przygotował Bóg, abyśmy w niej trwali.

napełnieni plonem sprawiedliwości, przez Jeszu Pomazańca ku chwale i czci Boga.

Napominaj ich, aby zwierzchnościom i przełożeóstwom poddanymi i posłusznymi byli, i aby do każdego dobrego uczynku gotowymi byli;

A niech się uczą i nasi w dobrych uczynkach przodkować, gdzie tego potrzeba, żeby nie byli nieużytecznymi.

Niech was doskonałymi uczyni w każdym uczynku dobrym ku czynieniu woli swojej, sprawując w was to, co przyjemnego przed obliczem jego, przez Jeszu Chrystusa, któremu niech będzie chwała na wieki wieków. Amen.

- Gdy bowiem będziecie JE mieli i to w obfitości, nie uczynią was one bezczynnymi ani bezowocnymi przy poznawaniu Pana naszego Jeszu Pomazańca.

 a nie trzyma (się) Głowy, z której całe ciało, zasilane i spajane stawami i ścięgnami, rośnie Bożym wzrostem.

Z pracy duszy swej ujrzy owoc, którym nasycon będzie. Znajomością swoją wielu usprawiedliwi sprawiedliwy sługa mój; bo nieprawości ich on sam poniesie.

Ale ty, Danijelu! zamknij te słowa, i zapieczętuj tę księgę aż do czau naznaczonego; bo to wiele ich przebieży, a rozmnoży się umiejętność.

Albowiem ziemia będzie napełniona znajomością chwały Paóskiej, jako morze wody napełniają.

A to jest życie wieczne: aby znali Ciebie, samego prawdziwego Boga, oraz Tego, którego posłałeś, Jeszu Pomazańca.

 Lecz [zaś] chwała [wdzięczność, łaska] Bogu, który zawsze zwycięża [tryumfuje] nas w Pomazańcu, a zapach [wonność] znajomości swojej [Jego] objawia przez nas w każdym miejscu. 

 Ponieważ Bóg, który powiedziawszy [rozkazując], (aby) z ciemności światłość zajaśniała, zajaśniał w sercach naszych dla światła poznania chwały Bożej w [na] obliczu [twarzy, powierzchni] Jeszu Pomazańca. 

 Mocny zaś Bóg każdą łaskę dać hojnie dla was, żebyście we wszystkim (i) zawsze (w) pełni (byli) samowystarczalni, mając obfitość dla każdego działania dobrego. 

 aby Bóg Pana naszego Jeszu Pomazańca, Ojciec chwały, dał wam Tchnienie mądrości i objawienia w poznaniu Jego.  

 aż dojdziemy wszyscy do jedności wiary i pełnego poznania Syna Bożego, do męskiej doskonałości, do miary dorosłości pełni pomazańcowej,

Łaska i pokój niech się wam rozmnoży przez poznanie Boga i Jeszu, Pana naszego.

- Tak samo Boska Jego moc udzieliła nam tego wszystkiego, co się odnosi do życia i pobożności, przez poznanie i uznanie Tego, który powołał nas swoją chwałą i doskonałością.

Ale rośćcie w łasce i w znajomości Pana naszego i Zbawiciela, Jeszu Chrystusa, któremu niech będzie chwała i teraz, i na czasy wieczne. Amen.

A wiemy, iż Syn Boży przyszedł i dał nam zmysł, abyśmy poznali onego prawdziwego Boga, i jesteśmy w onym prawdziwym, to jest w Synu jego, Jeszu Chrystusie; ten ci jest prawdziwy Bóg i życie eonowe.