Rzekł jej Anioł Paóski: Wróć się do pani swej, a ukorz się pod ręce jej.

Oto jako oczy sług pilnują rąk panów swych, i jako oczy dziewki pilnują ręki pani swej, tak oczy nasze poglądają na Pana, Boga naszego, aż się zmiłuje nad nami.

Syn ma w uczciwości ojca, a sługa pana swego; jaźlim tedy Ja ojcem, gdzież jest cześć moja? i jeźliżem Ja panem, gdzież jest bojaźó moja? mówi Pan zastępów wam, o kapłani! którzy lekce poważacie imię moje, a wszakże mówicie: W czemże lekce poważamy imię twoje?

Nikt nie może dwom panom służyć, gdyż albo jednego będzie miał w nienawiści, a drugiego będzie miłował; albo jednego trzymać się będzie, a drugim pogardzi; nie możecie Bogu służyć i mamonie.

Bo i ja, choć podlegam władzy, mam pod sobą żołnierzy. Mówię temu: "Idź!" - a idzie; drugiemu: "Chodź tu!" - a przychodzi; a słudze: "Zrób to!" - a robi». 

 Kiedy znikł posłaniec(anioł), który z nim mówił, [Korneliusz] zawołał dwóch domowników i pobożnego żołnierza spośród swoich podwładnych.

 Opowiedział im wszystko i posłał ich do Jafy. 

Słudzy! Posłuszni bądźcie we wszystkiem panom cielesnym, nie służąc na oko jako ci, co się ludziom podobać chcą, ale w szczerości serca, bojąc się Boga.

Którzykolwiek słudzy są pod jarzmem, niech rozumieją panów swych godnych być wszelakiej czci, aby imię Boże i nauka nie była bluźniona.

Jeźli kto inaczej uczy, a nie przystępuje do zdrowych mów Pana naszego, Jeszu Chrystusa, i do tej nauki, która jest według pobożności,

Sług nauczaj, aby byli poddani panom swoim, we wszystkiem się im podobając, nie odmawiając,

W niczem nie oszukując, ale we wszystkiem wierność uprzejmą pokazując, aby naukę zbawiciela naszego, Boga, we wszystkiem zdobili.

 Domownicy, z wszelką bojaźnią bądźcie poddani panom, nie tylko dobrym i łagodnym, ale i przewrotnym. 

 Bo co to za honor, jeśli grzeszycie i znosicie bicie pięściami? Ale gdy czynicie dobrze i znosicie cierpienia — jest to łaska u Boga. 

Już nie jako sługę, ale więcej niż sługę, to jest brata miłego, zwłaszcza mnie, a jako daleko więcej tobie i według ciała, i w Panu.

I byłem ja u was w słabości i w bojaźni i w strachu wielkim,

 A jego wnętrzności [głębokie uczucia] względem was są jeszcze obfitsze, gdy sobie przypomina posłuszeństwo was wszystkich, jak to przyjęliście go z lękiem i z drżeniem. 

 Dlatego, moi mili! Jak zawsze byliście posłuszni, nie tylko podczas obecności mojej, ale teraz dużo bardziej podczas nieobecności mojej, z bojaźnią i ze drżeniem zbawienie swoje dopracujcie [dopełnijcie].

gdy będą się przypatrywali waszemu, pełnemu bojaźni, świętemu postępowaniu.

Łaska niech będzie ze wszystkimi miłującymi Pana naszego, Jeszu Chrystusa ku nieskazitelności. Amen.

Przetoż teraz bójcie się Pana, a służcie mu w doskonałości i w prawdzie, a znieście bogi, którym służyli ojcowie wasi za rzeką, i w Egipcie, a służcie Panu.

Wiemci ja, Boże mój! iż ty doświadczasz serc a kochasz się w szczerości; przetoż ja w szczerości serca mego, ochotniem pofiarował to wszystko, nawet i lud twój, który się tu znalazł, widziałem z weselem i z ochotą ofiarujący tobie.

Naucz mię, Panie, drogi twojej, abym chodził w prawdzie twojej, a ustanów serce moje w bojaźni imienia twego;

 Lampą ciała jest oko, jeśli więc byłoby oko twoje proste [czyste], całe ciało twoje rozświetlone będzie, 

Dziennie zaś [codziennie] wytrwale [niezmiennie], jednomyślnie [zgodnie] w świątyni, i łamiąc [dzielenie] po domach chleb, spożywali pokarm [żywność] z radością [weselem] i prostotą [szczerością] serca [wnętrza],

Albowiem toć jest chluba nasza, świadectwo sumienia naszego, żeśmy w prostocie i w szczerości Bożej, nie w cielesnej mądrości, ale w łasce Bożej na świecie obcowali, a najwięcej między wami.

 Gorliwy bowiem (o) was (jestem) Boga gorliwością. Zaręczyłem bowiem was jednemu mężczyźnie, (chcę was jako) dziewicę czystą postawić przy Pomazańcu. 

 Obawiam się jednak aby jakimś (sposobem, jak) wąż Ewę zwiódł w przebiegłości swojej, tak (by) nie zepsuł myśli waszych z dala od szczerości [prostoty] i czystości w Pomazańcu.  

Paweł, z woli Bożej posłaniec Pomazańca Jeszu - do świętych, którzy są, i do wiernych w Pomazańcu Jeszu:

Błogosławiony niech będzie Bóg i Ojciec Pana naszego Jeszu Pomazańca. On błogosławił nas, w całym błogosławieństwie tchnienia w niebiosach - w Pomazańcu. 

 W miłości przeznaczył nas dla usynowienia przez Jeszu Pomazańca względem Jego, według upodobania woli Jego,

 W którym mamy odkupienie przez krew Jego, uwolnienie od upadków, według bogactwa łaski Jego.

przez to, że nam oznajmił tajemnicę swej woli według swego postanowienia, które przedtem w Nim powziął 

W Nim losem przeznaczeni, według [wcześniejszego] ustawienia Tego, który dokonuje wszystkiego zgodnie z zamysłem swej woli,

 W którym i wy usłyszawszy Słowo prawdy, dobrą nowinę zbawienia waszego; w którym (gdy) uwierzyliście zostaliście opieczętowani Świętym Tchnieniem obietnicy,

 Dlatego i ja, odkąd usłyszałem o waszej wierze w Pana Jeszu i o miłości do wszystkich świętych,

 aby Bóg Pana naszego Jeszu Pomazańca, Ojciec chwały, dał wam Tchnienie mądrości i objawienia w poznaniu Jego.  

 i jaka (jest) przewyższająca wielkość mocy jego w nas, wierzących według skutecznej mocy siły jego,

 Powyżej wszystkich Archontów [naczelników, przywódców] i Władzy, i Mocy, i Panowania, i każdego imienia wymawianego nie tylko w tym eonie, ale też w mającym nadejść.

 które jest Jego ciałem, Pełnią, wszystko we wszystkim napełniając.

Albowiem kto w Panu powołany jest niewolnikiem, wolny jest w Panu; także też, kto jest powołany wolnym, niewolnikiem jest pomazańcowym. 

 A wszystko, cokolwiek czynicie w słowie albo w czynie, wszystko w imieniu Pana Jeszu, dziękując Bogu i Ojcu przez Niego.

Mężowie! Miłujcie żony wasze, a nie bądźcie surowymi przeciwko nim.

Ojcowie! Nie pobudzajcie do gniewu dzieci waszych, aby serca nie traciły.

 Cokolwiek robicie, z duszy czyńcie, jak dla Pana a nie dla ludzi.