A dziwił (się) z powodu niewiary ich i obchodził miejscowości wokół, nauczając.

 Na to odpowiedział im ów człowiek: «W tym wszystkim to jest dziwne, że wy nie wiecie, skąd pochodzi, a mnie oczy otworzył.

O głupi Galatowie! Któż was omamił, abyście prawdzie nie byli posłuszni, którym przed oczyma Jeszu Chrystus przedtem był wymalowany, i między wami ukrzyżowany?

Takeście głupi? począwszy duchem, teraz ciałem dokonywacie?

Ten tedy, który wam dodaje ducha i czyni cuda między wami, z uczynkówże zakonu to czyni, czyli z słuchania wiary?

A teraz poznawszy Boga, owszem i poznani będąc od Boga, jakoż się zaś nazad wracacie ku żywiołom mdłym i mizernym, którym zasię znowu służyć chcecie?

Boję się o was, czy nie na próżno trudziłem się względem was.

Bo wiecie, żem w słabości ciała wam z przodku Ewangieliję opowiadał.

Jakież tedy było błogosławieóstwo wasze? albowiem wam daję świadectwo, iż, by była rzecz można, dalibyście mi byli wyłupiwszy oczy wasze.

Zerwaliście więzy z Pomazańcem; wszyscy, którzy szukacie usprawiedliwienia w Prawie, wypadliście z łaski.

Biegliście tak wspaniale! Kto przeszkodził wam trwać przy prawdzie? 

Przecież prędko zapomnieli na sprawy jego, i nie czekali na rady jego.

Bo mówi Pan: Przeto, że ten lud przybliża się do mnie usty swemi, a serce jego dalekie jest odemnie, a bojaźni, którą się mnie boją, z przykazaó ludzkich nauczyli się:

Zdumiejcie się niebiosa nad tem, a ulęknijcie się, a zatrwożcie się bardzo, mówi Pan;

Bo dwojaką złość popełnił lud mój: mnie opuścili, źródło wód żywych, a wykopali sobie cysterny, cysterny dziurawe, które wody zatrzymać nie mogą.

Wpływ ten nie pochodzi od Tego, który was powołuje.

Bo choćbyście mieli dziesięć tysięcy pedagogów w Pomazańcu, ale niewielu ojców (macie); bo ja was w Pomazańcu Jeszu przez dobrą nowinę zrodziłem.

Do czego was powołał przez Ewangieliję naszę ku dostąpieniu chwały Pana naszego, Jeszu Chrystusa.

który nas zbawił i powołał powołaniem świętym, nie według naszych czynów, lecz zgodnie z wcześniejszym postanowieniem i łaską, daną nam w Pomazańcu Jeszu przed wiecznymi czasami,

- ale do tego Świętego, który powołał was i sami świętymi w każdym postępowaniu stańcie się, 

- Tak samo Boska Jego moc udzieliła nam tego wszystkiego, co się odnosi do życia i pobożności, przez poznanie i uznanie Tego, który powołał nas swoją chwałą i doskonałością.

 Ale przez łaskę Pana Jeszu wierzymy (w) zbawienie tak samo jak oni. 

Przez któregośmy też przystęp otrzymali wiarą ku łasce, w której stoimy i chlubimy się nadzieją chwały Bożej.

Lecz nader obfitowała łaska Pana naszego z wiarą i z miłością, która jest w Chrystusie Jeszu.

 Ty więc, dziecko moje, wzmacniaj (się) w łasce, w Pomazańcu Jeszu,

Łaska Pana Jeszu ze wszystkimi!

 Bo nie znając usprawiedliwienia Bożego, a chcąc własne usprawiedliwienie ustanowić, usprawiedliwieniu Bożemu nie podporządkowali się.

 Jeśli [wprawdzie] bowiem ktoś przychodzący, innego Jeszu głosi, którego nie głosiliśmy; albo gdy inne tchnienie bierzecie, którego (wcześniej) nie wzięliście, albo inną dobrą nowinę, której nie przyjęliście, dobrze (to) znosicie.