Nie jakoś jeśli przyszliby razem ze mną Macedończycy i znaleźliby was nieprzygotowanymi zawstydzeni my aby nie mówię wy na zapewnieniu tym. 

 Bo jeśli się przed nim nieco wami zacząłem się chlubić, nie zostałem zawstydzony, lecz jak wszystko w prawdzie wam powiedziałem, tak i nasza chluba przed Tytusem stała się prawdą.

 tak że poprosiliśmy Tytusa, aby, jak rozpoczął, tak też u was dokończył tego dzieła łaski.

 że wprawdzie zachętę przyjął, a stawszy się gorliwszym, dobrowolnie poszedł do was. 

 nie tylko zaś ale i podniesieniem rąk przez zgromadzenie Powołanych (na) towarzysza naszego razem z łaską tą obsługiwana przez nas ku Jego Pana chwale i ochocie naszej 

 Miejmy na uwadze dobro nie tylko przed Panem ale też przed ludźmi. 

 Co do Tytusa, wspólnik mój i względem was współpracownik, czy (też) bracia nasi posłańcy zgromadzeń, chwała Pomazańca. 

 Uznałem więc za konieczne zachęcić braci, aby wcześniej poszli do was i zawczasu przygotowali wasz zapowiedziany (dar), jako gotowość do bycia hojnym, a nie jak skąpstwa.

 A co do składki na rzecz świętych, zróbcie i wy tak, jak poleciłem zgromadzeniom Galacji.

 A gdy się zjawię, tych, których macie za wypróbowanych, poślę z listami, aby zanieśli wasz dar do Jeruszalem.

Napominaj ich, aby zwierzchnościom i przełożeóstwom poddanymi i posłusznymi byli, i aby do każdego dobrego uczynku gotowymi byli;