Cieszymy się bowiem kiedy my słabi a wy zaś mocni jesteście, to też modlimy się o wasze wzmocnienie. 

 Nie proszę, abyś ich zabrał ze świata, ale byś ich ustrzegł od złego.

Modlę się o to, aby miłość wasza doskonaliła się coraz bardziej i bardziej w głębszym poznaniu i wszelkim wyczuciu

napełnieni plonem sprawiedliwości, przez Jeszu Pomazańca ku chwale i czci Boga.

 Ale we wszystkim zalecając siebie, jako sług Boga, w wielkiej cierpliwości, w uciskach, w niedostatkach, w utrapieniach,

 Nie bowiem sam (się) wyróżniający [polecający], jest tym zaakceptowanym, ale (ten) którego Pan wyróżnia. 

Pozdrówcie Apellesa doświadczonego w Chrystusie. Pozdrówcie tych, którzy są z domu Arystobulowego.

 Bo i muszą być wśród was różne stronnictwa, aby ci, którzy są wypróbowani, stali się wśród was widoczni.

 Gorliwie [zabiega] siebie wypróbowując [testując] stań [przedstaw się] Bogu pracownika nienagannego [bez powodu do wstydu] prostolinijnego [prosto krojącego, wykładającego] Słowo [naukę] prawdy.

- Błogosławiony mąż, który wytrwa w próbie, gdy bowiem zostanie poddany próbie, otrzyma wieniec życia, obiecany przez Pana tym, którzy Go miłują. 

 Miejmy na uwadze dobro nie tylko przed Panem ale też przed ludźmi. 

(Bracia!) nie bądźcie mądrymi sami dla siebie. Nikomu złem za złe nie odpłacajcie. Starajcie się dobrze czynić wobec wszystkich ludzi!

Żyjmy przyzwoicie jak w jasny dzień: nie w hulankach i pijatykach, nie w rozpuście i wyuzdaniu, nie w kłótni i zazdrości.

 W końcu, bracia, cokolwiek jest prawdziwe, cokolwiek szlachetne, cokolwiek sprawiedliwe, cokolwiek czyste, cokolwiek miłe, cokolwiek godne polecenia, jeśli coś (jest) cnotą i jeśli coś chwalebne — o tym rozmyślajcie.

za królów i za wszystkich, którzy są na wysokich stanowiskach, abyśmy wiedli życie ciche i spokojne, we wszelkiej pobożności i z godnością.

 Zachowanie wasze wśród narodów miejcie ładne, aby choć [w czym] pomawiają was jak złoczyńców, widząc wasze ładne zachowanie wielbili Boga. 

 Przez chwałę i zniewagę, przez potwarz i sławę, jak oszuści i prawdomówni, 

 Jak nieznani i znani, jak umierający a jednak żyjący, jak karani, ale nie zabici, 

 Gdyż listy wprawdzie, mówią, ciężkie i mocne, ale obecność (jego) cielesna słaba, a (jego) słowo mizerne. 

Uważam bowiem, że Bóg nas, posłańców [apostołów], wyznaczył jako ostatnich, jakby na śmierć skazanych. Staliśmy się bowiem teatrem światu, Posłom [aniołom] i ludziom.

Aż do tego czasu łakniemy i cierpimy pragnienie, brak nam odzieży, jesteśmy policzkowani i skazani na tułaczkę,

oczerniani - pocieszamy. Staliśmy się jakby śmieciem tego świata i odrazą dla wszystkich aż do tej chwili.