Doświadczyłeś serca mego, nawiedziłeś je w nocy; doświadczyłeś mię ogniem, aleś nic nie znalazł; myśli moje nie uprzedzają ust moich.

Spróbuj mię, Panie! i doświadcz mię: wypław ogniem nerki moje i serce moje.

Uważyłem w myślach drogi moje, a obróciłem nogi moje ku świadectwom twoim.

Wyszpieguj mię, Boże! a poznaj serce moje; doświadcz mię, a poznaj myśli moje,

I obacz, jeźli droga odporności jest we mnie, a prowadź mię drogą wieczną.

Dowiadujmy się raczej, a badajmy się dróg naszych, nawróćmy się do Pana;

Bo obaczywszy się odwrócił się od wszystkich występków swoich, których się dopuszczał, pewnie żyć będzie, nie umrze.

Teraz tedy tak mówi Pan zastępów: Uważajcież, jako się wam powodzi;

Tak mówi Pan zastępów: Uważajcie, jako się wam powodzi;

 Niech więc człowiek bada samego siebie i w ten sposób niech je z tego chleba i pije z tego kielicha.

 Gdybyśmy {bowiem} sami siebie osądzali, nie bylibyśmy sądzeni.

 zaś pracę swoją (niech) bada każdy i wówczas w sobie sam chlubę posiądzie, a nie w innym.  

Bójmyż się tedy, aby snać zaniedbawszy obietnicy o wejściu do odpocznienia jego, nie zdał się kto z was być upośledzony.

Baczcie, aby nikt nie pozbawił się łaski Bożej, aby jakiś korzeń gorzki, który rośnie w górę, nie spowodował zamieszania, a przez to nie skalali się inni,  

 bo jeśli oskarża nas wnętrze [serce], bo większy jest Bóg (od) serca naszego i zna [wie] wszystko.

 Umiłowani, jeśli serce nasze nie oskarża {nas}, śmiałość mamy przy Bogu, 

 Pamiętaj więc, skąd spadłeś, i skoryguj swój sposób rozumowania, i pierwsze czyny podejmij! Jeśli zaś nie - przyjdę do ciebie i ruszę świecznik twój z jego miejsca, jeśli nie skorygujesz swojego rozumowania.

Stań się czujnym i umocnij pozostałych, którzy mieli umrzeć, bo nie znalazłem twych czynów doskonałymi wobec mego Boga. 

 Przypomnij sobie więc, skąd wziąłeś i usłyszałeś, strzeż tego i skoryguj sposób myślenia! Jeśli więc czuwać nie będziesz, przyjdę jak złodziej, i nie poznasz, o której godzinie przyjdę do ciebie. 

Jeźli tylko trwacie w wierze ugruntowani i utwierdzeni, a nie poruszeni od nadziei Ewangielii, którąście słyszeli, która jest kazana wszelkiemu stworzeniu, które jest pod niebem, której ja Paweł stałem się sługą;

 zakorzenieni i nadbudowywani w nim, i utwierdzani (w) wierze, według [tak, jak] wykształcenia [nauki], obfitując w dziękowaniu [wdzięczności].

 Zbawiona zaś (będzie) przez rodzenie (dzieci), jeśli wytrwają w wierze i miłości i uświęceniu z trzeźwością. 

 Świadectwo to jest prawdziwe. Dlatego upominaj ich surowo, by byli zdrowi w wierze

 Starsi (niech) będą trzeźwi, szlachetni, rozsądni, zdrowi w wierze, miłości, wytrwałości. 

 Przeciwstawcie mu się, mocni wiarą, wiedząc, (że) te same cierpienia w świecie wasi bracia pokonują [dokonują]. 

 Jaka zaś zgodność świątyni Boga z bożkami? My bowiem świątynią Boga żywego jesteśmy. Tak jak powiedział Bóg, że zamieszkam w nich i (będę) przechadzał się (wśród nich), i będę ich Bogiem, a oni będą moim ludem. 

Kto spożywa moje Ciało i Krew moją pije, trwa we Mnie, a Ja w nim. 

 W odpowiedzi Jeszu rzekł do niego: "Jeśli ktoś miłuje Mnie, naukę [słowo, mądrość] moją zachowa [ustrzeże], a [i] Ojciec mój umiłuje go, i do niego przyjdziemy, i [a] mieszkanie u niego uczynimy [sprawimy]. 

Wytrwajcie we Mnie, a Ja [będę trwał] w was. Podobnie jak latorośl nie może przynosić owocu sama z siebie - jeśli nie trwa w winnym krzewie - tak samo i wy, jeżeli we Mnie trwać nie będziecie. 

 Ja w nich, a Ty we Mnie! Oby się tak zespolili w jedno, aby świat poznał, żeś Ty Mnie posłał i żeś Ty ich umiłował tak, jak Mnie umiłowałeś.

 Objawiłem im Twoje imię i nadal będę objawiał, aby miłość, którą Ty Mnie umiłowałeś, w nich była i Ja w nich».

Jeśli zaś Pomazaniec w was (jest), to naprawdę ciało jest martwe przez uchybienie [grzech], ale Tchnienie (jest) życiem przez usprawiedliwienie.

Teraz zaś już nie ja żyję, lecz żyje we mnie Pomazaniec. Choć nadal prowadzę życie w ciele, jednak obecne życie moje jest życiem wiary w Syna Bożego, który umiłował mnie i samego siebie wydał za mnie. 

Dziatki moje! (które znowu z boleścią rodzę, ażby Chrystus był wykształtowany w was),

 Nadbudowani na fundamencie wysłanników [apostołów] i proroków, którego kamieniem węgielnym jest Jeszu Pomazaniec. 

 W którym i wy jesteście wmurowani (jako) mieszkanie Boga w tchnieniu. 

by Pomazaniec przez wiarę zamieszkał w sercach waszych;

 którym zechciał Bóg oznajmić, jakie jest bogactwo chwały tajemnicy tej między narodami, którą jest Pomazaniec w was, nadzieja chwały,

 a nie trzyma (się) Głowy, z której całe ciało, zasilane i spajane stawami i ścięgnami, rośnie Bożym wzrostem.

Do którego zbliżając się - Kamienia Żywego, przez ludzi wprawdzie niezaakceptowanego, u Boga zaś uznanego najcenniejszym - 

sami jak żywe kamienie wbudowani jesteście (w) dom tchnienia [duchowy], kapłaństwo święte, (by) przynosić tchnienia [duchowe] ofiary, przyjemne Bogu przez Jeszu Pomazańca.

 Ufam zaś, że rozpoznacie, iż my nie jesteśmy odrzuceni [niespełniający wymagań]. 

 Modlę (się) [zaś] do Boga, abyście nic złego nie uczynili; nie abyśmy my zaakceptowanymi okazali (się), ale byście wy dobro czynili, my zaś byli jak odrzuceni. 

Srebrem fałszywem będą nazwani; bo ich Pan odrzucił.

Ponieważ nie zaakceptowali Boga w posiadanej wiedzy, wydał Bóg ich w niesprawny umysł, aby czynili, co niewłaściwe;

 Podobnie zaś jak Jannes i Jambres przeciwstawili się Mojżeszowi, tak i ci przeciwstawiają się prawdzie, ludzie spaczeni na umyśle, którzy nie wytrzymali próby, jeśli chodzi o wiarę.

 Utrzymują, że znają Boga, lecz swoimi uczynkami zapierają się Go — są obrzydliwi, nieposłuszni i niezdolni do żadnego dobrego dzieła. 

 lecz biję moje ciało i zniewalam, abym jakoś, innym głosząc, sam nie został zdyskwalifikowany.

Lecz która przynosi ciernie i osty, odrzucona jest i bliska przeklęstwa, która na koniec bywa spalona.