Ale wyrzekliśmy (się) ukrytej hańby, nie chodząc w przebiegłości, ani (nie) fałszując Słowa Bożego; ale (w) jawności prawdy zalecamy samych siebie każdemu sumieniu człowieka przed Bogiem. 

 Ale we wszystkim zalecając siebie, jako sług Boga, w wielkiej cierpliwości, w uciskach, w niedostatkach, w utrapieniach,

 w czystości, w poznaniu, w cierpliwości, w łagodności, w Tchnieniu świętym, w miłości nieobłudnej, 

 Przez chwałę i zniewagę, przez potwarz i sławę, jak oszuści i prawdomówni, 

Jako smutni, wszakże zawsze weseli; jako ubodzy, wszakże wielu ubogacający; jako nic nie mający, wszakże wszystko trzymający.

 Jeśli [wprawdzie] bowiem ktoś przychodzący, innego Jeszu głosi, którego nie głosiliśmy; albo gdy inne tchnienie bierzecie, którego (wcześniej) nie wzięliście, albo inną dobrą nowinę, której nie przyjęliście, dobrze (to) znosicie. 

 Jeśli zaś i prosty (jestem w) słowie, ale nie (w) poznaniu, zresztą we wszystkim wyjawiliśmy wszystko u was.

 Nie śmiem mówić tego, czego by nie dokonał Pomazaniec przeze mnie w przywodzeniu do posłuszeństwa narodów, słowem i czynem, 

 mocą znaków i cudów, mocą Tchnienia Świętego. Oto od Jeruszalem i na całym obszarze aż po Illirię wypełniłem dobrą nowinę Pomazańca.

 bo [że] we wszystkim wzbogaceni w Nim we wszelkiej [każdym] mądrości [słowie] i wszelkiej wiedzy [poznaniu].

Tak iż wam na żadnym darze nie schodzi, którzy oczekujecie objawienia Pana naszego Jeszu Pomazańca.

Choćbym dla innych nie był posłańcem, to dla was jestem nim; albowiem pieczęcią posłannictwa mojego wy jesteście w Panu.

 Dziękuję Bogu, że ja więcej od was wszystkich mówię językami,