6
Ze strony zaś tych, którzy zdawali się coś znaczyć — czym oni byli wcześniej, nie robi mi to żadnej różnicy; Bóg nie bierze oblicza człowieka — bo mnie ci znaczniejsi, niczego dodać nie doradzili,
7
raczej przeciwnie, gdy zobaczyli, że została mi powierzona dobra nowina [ewangelia] nieobrzezania tak jak Piotrowi obrzezania
8
Albowiem ten, który działał (przez) Piotra w posłannictwie do obrzezanych, działał też i (we) mnie między narodami.
9
A gdy poznali daną mi łaskę, Jakow i Kefas, i Jan, którzy uchodzą za filary, podali mnie i Barnabie prawicę (na znak) wspólnoty, abyśmy (szli) do narodów, a oni do obrzezanych;
10
abyśmy tylko pamiętali o ubogich, co też pilnie starałem się wykonać.
11
A gdy przyszedł Piotr do Antyjochii, sprzeciwiłem się mu w twarz; i był godzien nagany.
12
Albowiem przedtem, niż przyszli niektórzy od Jakóba, wespół z poganami jadał; a gdy ci przyszli, schraniał się i odłączał, bojąc się tych, którzy byli z obrzezania.
13
A wespół z nim obłudnie się obchodzili i drudzy Judejczycy, tak że i Barnaba uwiedziony był tą ich obłudą.
14
Ale gdym obaczył, iż nie prosto chodzą w prawdzie Ewangelii, rzekłem Piotrowi przed wszystkimi: Ponieważ ty, będąc Judejczykiem, po pogańsku żyjesz a nie po Judejsku, czemuż narody przymuszasz po judejsku żyć?
