Sam zaś ja Paweł upraszam was przez łagodność i łaskawość Pomazańca, który według oblicza swego uniżony jestem między wami; będąc nieobecny odważny (jestem) względem was. 

 Ponownie nie polecamy samych siebie wam, lecz dajemy wam okazję (do) chluby za nas, abyście mieli (co) przeciwstawić tym, na twarzy chlubiącym się, a nie w sercu.

 Powiedział JHWH do [Bóg] Samuela: Nie wypatruj wyglądu jego, lub wysokości wzrostu jego, gdyż spuszczam [odrzucam], ponieważ nie (Ja) jak widzi człowiek, gdyż człowiek patrzy (na) okazałość, a JHWH patrzy w serce.

Wszystkie swe uczynki spełniają w tym celu, żeby się ludziom pokazać. Rozszerzają swoje filakterie i wydłużają frędzle u płaszczów. 

Powiedział więc do nich: «To wy właśnie wobec ludzi udajecie sprawiedliwych, ale Bóg zna wasze serca. To bowiem, co za wielkie uchodzi między ludźmi, obrzydliwością jest w oczach Bożych. 

Nie sądźcie z zewnętrznych pozorów, lecz wydajcie wyrok sprawiedliwy». 

Albowiem nie ten jest Judejczykiem, który wygląda na Judejczyka i obrzezaniem nie jest to widoczne na ciele.

Ale Judejczykiem jest się w niewidzialnym wnętrzu, i obrzezanym jest się w sercu, które nie jest w zapisie prawnym, ale jest w tchnieniu, którego chwała nie jest z ludzi, ale z Boga.

Wy zaś jesteście pomazańcowi, a Pomazaniec Boży.

 Jeśli ktoś uważa, że jest prorokiem albo (pod) tchnieniem, niech uznaje, że to, co wam piszę, to nakazy Pana.

Ale każdy w swoim rzędzie, Chrystus jako pierwiastek, a potem ci, co są Chrystusowi w przyjście jego.

Jeśli wy (jesteście) pomazańcowi, to abrahamowym potomstwem jesteście, a według obietnicy dziedzicami.

 Ponownie nie polecamy samych siebie wam, lecz dajemy wam okazję (do) chluby za nas, abyście mieli (co) przeciwstawić tym, na twarzy chlubiącym się, a nie w sercu.

 Jeśli [wprawdzie] bowiem ktoś przychodzący, innego Jeszu głosi, którego nie głosiliśmy; albo gdy inne tchnienie bierzecie, którego (wcześniej) nie wzięliście, albo inną dobrą nowinę, której nie przyjęliście, dobrze (to) znosicie. 

 Skoro wielu chlubi się według ciała, (więc) i ja będę (się) chlubił. 

 Sługami Pomazańca są, (głupio mówię), bardziej ja; w trudach częściej, w ciosach (zadanych) ponad miarę, w strażnicach [więzieniach] częściej, w śmierci częstokroć.

 Stałem (się) głupi [szalony], wy mnie (do tego) zmusiliście. Ja bowiem powinienem być przez was ustanowiony [dołączonym], ponieważ nie zostałem w tyle (za) wielkimi wysłannikami [apostołami], jeśli (nawet) nikim jestem. 

 Ponieważ wypróbowujecie (mnie) doszukując (się) we mnie przemawiającego Pomazańca, który względem was nie (jest) słaby, ale (jest) mocny w was  

Czy jestem wolny? Czy jestem posłańcem [apostołem]? Czy nie ujrzałem Jeszu Pana naszego? Nie jesteście dziełem moim w Panu?

 Informuję bowiem was bracia (o) dobrej nowinie, głoszonej przeze mnie, że nie jest od [według] człowieka. 

 Słyszeliście bowiem (o) moim postępowaniu poprzednim w judaizmie, że przesadnie [nadmiernie] prześladowałem zgromadzenie Boga i niszczyłem je, 

 im ani na godzinę ustąpiliśmy podporządkowani, aby prawda dobrej nowiny działała u was. 

 raczej przeciwnie, gdy zobaczyli, że została mi powierzona dobra nowina [ewangelia] nieobrzezania tak jak Piotrowi obrzezania

 A gdy poznali daną mi łaskę, Jakow i Kefas, i Jan, którzy uchodzą za filary, podali mnie i Barnabie prawicę (na znak) wspólnoty, abyśmy (szli) do narodów, a oni do obrzezanych; 

 My z Boga jesteśmy. Kto zna Boga, słucha nas; kto nie jest z Boga, nie słucha nas. Przez to poznajemy tchnienie prawdy i tchnienie błędu.