Tych, którzy są na zewnątrz, osądzi Bóg. Usuńcie złego spośród was samych.

Tedy rzekł Pan do szatana: Oto w ręce twojej jest; wszakże żywot jego zachowaj.

Postawże nad nim bezbożnika, a przeciwnik niech stoi po prawej ręce jego.

 Wystarczy takiemu, (że został) potępiony przez większość.

 I w gotowości mając obronę [pomstę] (przed) każdym nieposłuszeństwem, do póki dopełni (się) wasze posłuszeństwo. 

 Przez to (będąc) nieobecny piszę, abym (będąc) obecnym nie (musiał) gwałtownością użyczyć [postępować] według władzy, którą Pan dał mi dla zbudowania, a nie burzenia. 

abyś otworzył im oczy i odwrócił od ciemności do światła, od władzy oszczercy(szatana) do Boga. Aby przez wiarę we Mnie otrzymali odpuszczenie uchybień(grzechów) i dziedzictwo ze świętymi".

Z których jest Hymeneusz i Aleksander, którychem oddał szatanowi, aby pokarani będąc, nauczyli się nie bluźnić.

 Sądzeni natomiast przez Pana, jesteśmy karceni [upominani], abyśmy nie byli potępieni wraz ze światem.

 Tak że przeciwnie, (powinniście) raczej przebaczyć i zachęcić, aby czasem takiego nie pochłonął nadmiar smutku.

 Bracia, jeśli zmierza człowiek (do) upadku, wy, którzy jesteście duchowi, korygujcie takiego w duchu łagodności, obserwując samych siebie, abyście i wy nie ulegli pokusie.

 Wzajemnie ciężary noście, a tak wypełnijcie prawo Pomazańca.

A jeźli kto jest nieposłuszny słowu naszemu przez list pisanemu, tego naznaczcie, a nie mieszajcie się z nim, aby się zawstydził;

Wszakże nie miejcie go za nieprzyjaciela, ale napominajcie jako brata.

Bracia moi, jeśliby ktokolwiek z was zboczył od prawdy, a drugi go zawróci,

 niech wie, że ten, kto nawrócił grzesznika z jego błędnej drogi, uratuje {jego} duszę od śmierci i zakryje mnóstwo błędów [grzechów].

 Jeśli ktoś zobaczy, brata jego grzeszącego grzechem nie na śmierć, poprosi i dane mu (będzie) życie, to jest tym, którzy grzeszą nie na śmierć. Jest grzech na śmierć; nie o takim mówię, aby prosić. 

 a [i] tym [który, to, co] rzeczywiście [znaczenie domyślne] litość [współczucie] wątpiących [rozdwojonych, wahających się].

 Innych [drugich] zaś [ale] {przez postrach do zbawienia przywódźcie} ratujcie od [z] ognia porywajcie [wyrywajcie], innych [drugich] zaś [ale] litość w strachu, brzydząc (się) też przez ciało splamioną tuniką. 

Który was też utwierdzi aż do końca, abyście byli bez nagany w dzień Pana naszego, Jeszu Pomazańca.

Jestem pewien, że Ten, który rozpoczął w was dobre dzieło, działać będzie aż do dnia Pomazańca Jeszu.

Oby mu Pan dał znaleźć miłosierdzie u Siebie w owym dniu; a jak wiele usług oddał mi w Efezie, ty wiesz lepiej.

 Oczekując i spiesząc [ponaglając] przyjście Bożego dnia, przez który niebiosa płonące rozwiązane i elementy [części składające się na podstawę] podpalone stopią (się).