A mądrość mówimy między doskonałymi; ale mądrość nie tego świata, ani książąt tego świata, którzy giną;

To co z tchnienia rozsądza wszystko; lecz samo przez nikogo nie bywa rozsądzone.

 Bracia, jeśli zmierza człowiek (do) upadku, wy, którzy jesteście duchowi, korygujcie takiego w duchu łagodności, obserwując samych siebie, abyście i wy nie ulegli pokusie.

 Ponieważ jeszcze cieleśni jesteście. Skoro w was jest zazdrość i spór, to czy nie cieleśni jesteście? Prowadzicie się na sposób ludzki. 

Albowiem gdy kto mówi: Ja jestem Pawła, a drugi: Ja Apollosa, czy cielesnymi nie jesteście?

 Cielesny [zmysłowy] człowiek nie pojmuje [akceptuje, przyjmuje] tych [tego] rzeczy [co] (jest) Tchnieniem [duchem] Boga; głupotą, ponieważ mu są i nie ma poznania [zrozumienia], gdyż tchnieniem są pojmowane. 

Lecz On odwrócił się i rzekł do Piotra: «Zejdź Mi z oczu, szatanie! Jesteś Mi zawadą, bo myślisz nie na sposób Boży, lecz na ludzki». 

Wiemy przecież, że prawo jest (z) tchnienia [duchowe]. A ja jestem cielesny, zaprzedany w niewolę grzechu. 

 Bracia, nie bądźcie dziećmi w myśleniu, ale w złem bądźcie jak niemowlęta. W myśleniu zaś stawajcie się dojrzali.

 aż dojdziemy wszyscy do jedności wiary i pełnego poznania Syna Bożego, do męskiej doskonałości, do miary dorosłości pełni pomazańcowej,

 abyśmy już dłużej nie byli dziećmi, rzucanymi przez fale i unoszonymi dokoła przez każdy wiatr nauki w ludzkim oszustwie, w podstępie (prowadzącym) do metod błędu.

 Piszę wam, dzieci, że [gdyż] (są) odpuszczone wam uchybienia [grzechy] przez imię Jego.