Bo napisano: Wniwecz obrócę mądrość mądrych, a rozum rozumnych odrzucę.

Gdzież jest mądry? Gdzież jest uczony w Piśmie? Gdzież badacz eonu tego? Czyż w głupstwo nie obrócił Bóg mądrości świata tego?

A mądrość mówimy między doskonałymi; ale mądrość nie tego świata, ani książąt tego świata, którzy giną;

Zaisteć zgłupieli książęta Soaóscy, mądrych radców Faraonowych rada zgłupiała. Jakoż rzeczecie do Faraona: Jam jest syn mądrych, a syn królów starodawnych?

Zgłupieli książęta Soaóscy, zwiedzieni są książęta Nofscy; zwiedli Egipt przedniejsi w pokoleniu jego.

Dlatego Ja też sobie dziwnie pocznę z tym ludem, dziwnie i cudownie, i zginie mądrość mądrych jego, a rozum roztropnych jego skryje się.

Przewrotne myśli wasze są jako glina garncarska. Izali rzecze robota o tym, co ją urobił: Nie urobił mię? i ulepienie izali rzecze o tym, co je ulepił: Nie rozumiał?

Wniwecz obracam znamiona praktykarzów, i wieszczków do szaleóstwa przywodzę; i mędrców na wstecz obracam, a umiejętność ich głupią czynię.

 Ponieważ poznawszy Boga, nie oddali chwały jako Bogu, ani mu (nie) dziękowali, ale znikczemnieli w myślach swoich i okryło się ciemnością bezrozumne serce ich;

 Chociaż zapewniają o swojej mądrości, ogłupieli;

Który chwyta mądrych w chytrości ich, a radę przewrotnych prędko niszczy.

Przetoż mądrze sobie pocznijmy z nimi, by się snać nie rozmnożył, a jeźliby przypadła wojna, aby się nie przyłączył i on do nieprzyjaciół naszych, i nie walczył przeciwko nam, i nie uszedł z ziemi.

Terazem doznał, że większy jest Pan nad wszystkie bogi; albowiem czem oni hardzie powstawali przeciwko niemu, tem poginęli.

Tedy dano znać Dawidowi, mówiąc: Achitofel jest z tymi, którzy się zbuntowali z Absalomem. I rzekł Dawid: O Panie, proszę, obróć w głupstwo radę Achitofelowę.

A rada Achitofelowa, którą dawał, była na on czas w takiej wadze, jakoby się kto radził Boga. Takować była wszelka rada Achitofelowa, jako u Dawida, tak u Absaloma.

Tedy rzekł Absalom i wszyscy mężowie Izraelscy: Lepsza jest rada Chusajego Arachity, niż rada Achitofelowa. Albowiem Pan był postanowił, aby rozerwana była rada Achitofelowa, która była dobra, a tak aby przywiódł Pan złe na Absaloma.

Tedy Achitofel widząc, iż się nie stało podług rady jego, osiodłał osła, a wstawszy jechał do domu swego, do miasta swego, a rozprawiwszy dom swój, powiesił się, i umarł, a pogrzebion jest w grobie ojca swego.

I powieszono Hamana na onej szubienicy, którą był zgotował Mardocheuszowi. A tak uspokoił się gniew królewski.

Zgotował naó broó śmiertelną, a strzały swoje na prześladowników przyprawił.

Oto rodzi nieprawość, bo począł boleść; ale porodzi kłamstwo.

Abym opowiadał wszystkie chwały twoje w bramach córki Syoóskiej, weseląc się w zbawieniu twojem.

Zanurzeni są poganie w dole, który uczynili; w sieci, którą skrycie zastawili, uwięzła noga ich.

Niech wpadną razem w sieci swoje niepobożni, a ja za tem przeminę.