A mądrość mówimy między doskonałymi; ale mądrość nie tego świata, ani książąt tego świata, którzy giną;

Zobaczcie więc na powołanie wasze, bracia, że niewielu mądrych według ciała, niewielu możnych, niewielu zacnego rodu;

A niskiego urodzenia dla świata i wzgardzone, wybrał Bóg, te nieistotne, aby te znaczne unieważnić.

W owym czasie Jeszu przemówił tymi słowami: «Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i inteligentnymi, a objawiłeś je dzieciom. 

Czy ktoś ze zwierzchników lub faryzeuszów uwierzył w Niego?

 Lecz Jeszu mówił: «Ojcze, przebacz im, bo nie wiedzą, co czynią». Potem rozdzielili między siebie Jego szaty, rzucając losy. 

 To zaś jest sądem, że światło przychodzi na świat, a umiłowali ludzie bardziej ciemność niż światło, były bowiem złe ich czyny. 

Czyniący prawdę, podchodzi do światła, aby ujawniono jego uczynki, że w Bogu są dokonane. 

 Na to powiedzieli Mu: «Gdzie jest Twój Ojciec?» Jeszu odpowiedział: «Nie znacie ani Mnie, ani Ojca mego. Gdybyście Mnie poznali, poznalibyście i Ojca mego». 

 Jeszu rzekł: «Przyszedłem na ten świat, aby przeprowadzić sąd, aby ci, którzy nie widzą, przejrzeli, a ci, którzy widzą stali się niewidomymi».

 Jeszu powiedział do nich: «Gdybyście byli niewidomi, nie mielibyście uchybienia [grzechu], ale ponieważ mówicie: "Widzimy", uchybienie [grzech] wasze pozostaje.

Zaślepił ich oczy i twardym uczynił ich serce, żeby nie widzieli oczami oraz nie poznali sercem i nie nawrócili się, ażebym ich uzdrowił. 

Niemniej jednak i spośród przywódców wielu w Niego uwierzyło, ale z obawy przed faryzeuszami nie przyznawali się, aby ich nie wyłączono z synagogi. 

 Gdybym nie przyszedł i nie mówił do nich, nie mieliby grzechu. Teraz jednak nie mają usprawiedliwienia dla swego grzechu. 

Gdybym nie dokonał wśród nich dzieł, których nikt inny nie dokonał, nie mieliby grzechu. Teraz jednak widzieli je, a jednak znienawidzili i Mnie, i Ojca mego. 

Będą tak czynić, bo nie poznali ani Ojca, ani Mnie.

I obecnie [teraz], bracia, rozumiem [jestem świadom], że w nieświadomości [nieznajomości, niewiedzy] działałyście, podobnie jak [tak jak] wasi przywódcy [rządzący, zwierzchnicy].

bo mieszkańcy Jeruszalem i ich zwierzchnicy nie uznali Go, i potępiając Go wypełnili głosy Proroków, odczytywane co szabat. 

 Ale stwardniały zamysły [myśli] ich, ponieważ aż do dzisiejszych dni ta sama zasłona przy czytaniu starej umowy [testamentu], zostaje nie odkryta, (mimo) że w Pomazańcu przemija [traci znaczenie]. 

Którym pierwej był bluźniercą i prześladowcą, i gwałtownikiem; alem miłosierdzia dostąpił, bom to z niewiadomości czynił, będąc w niewierze.

Podnieścież, o bramy! wierzchy wasze; podnieście się, wy bramy wieczne! aby wszedł król chwały!

Podnieścież, o bramy! wierzchy wasze; podnieście się, wy bramy wieczne! aby wszedł król chwały.

I przez [na, dzięki] wiarę (w) imię [nazwa] Jego, tego, którego widzicie i znacie, wzmocniło [utwierdziło] imię [nazwa] Jego i wiara w [przez] Niego dała mu pełnosprawność tę wobec wszystkich was.

I obecnie [teraz], bracia, rozumiem [jestem świadom], że w nieświadomości [nieznajomości, niewiedzy] działałyście, podobnie jak [tak jak] wasi przywódcy [rządzący, zwierzchnicy].

A on odpowiedział: «Słuchajcie, bracia i ojcowie: Bóg Chwały ukazał się ojcu naszemu, Abrahamowi, gdy żył w Mezopotamii, zanim zamieszkał w Charanie.

Bracia moi! nie miejcie z brakowaniem osób wiary Pana naszego Jeszu Chrystusa, który chwalebny jest.