A Jeszu rzekł do nich: «Nie bójcie się! Idźcie i oznajmijcie moim braciom: niech idą do Galilei, tam Mnie zobaczą». 

Jedenastu zaś uczniów udało się do Galilei na górę, tam gdzie Jeszu im polecił.

A gdy Go ujrzeli, oddali Mu pokłon. Niektórzy jednak wątpili.

Lecz idźcie, powiedzcie Jego uczniom i Piotrowi: Idzie przed wami do Galilei, tam Go ujrzycie, jak wam powiedział».

 Zatem i uśpieni w Pomazańcu, przepadli. 

 Położywszy [upadając na] kolana, zawołał głosem wielkim: "Panie, nie poczytaj [postaw] im tego uchybienia [grzechu]!" Po tych słowach zasnął.

 Dawid wprawdzie, gdy swemu pokoleniu usłużył, Boga postanowieniem zasnął i dołączył do ojców swoich, i ujrzał skażenie. 

A nie chcę, bracia! abyście wiedzieć nie mieli o tych, którzy zasnęli, iżbyście się nie smucili, jako i drudzy, którzy nadziei nie mają.

 Bo to wam powiadamy w słowie [nauce] Pana, że my, (którzy) żywi pozostaniemy do [na] przyjścia Pana, nie wyprzedzimy tych, którzy zasnęli.

 I mówiący: Gdzież jest obietnica przyjścia jego? Od kiedy bowiem ojcowie zasnęli, wszystko tak trwa od początku stworzenia.