that
Ewangelia wg św. Łukasza 24:34
którzy im oznajmili: «Pan rzeczywiście zmartwychwstał i ukazał się Szymonowi». 
Ewangelia wg św. Łukasza 24:35
Oni również opowiadali, co ich spotkało w drodze, i jak Go poznali przy łamaniu chleba. 
Cephas
1 List do Koryntian 1:12
Powiadam zaś to, że każdy z was mówi: Ja jestem Pawłowy, a ja Apollosowy, a ja Kefasowy, ja zaś Pomazańcowy.
1 List do Koryntian 3:22
Czy Paweł, czy Apollos, czy Kefas, czy świat, czy życie, czy śmierć, czy teraźniejsze, czy przyszłe, wszystko jest wasze;
1 List do Koryntian 9:5
 Nie mamy swobody brać ze sobą siostry żony, jak inni posłańcy i bracia Pańscy, i Kefas?
Ewangelia wg św. Jana 1:42
 I przyprowadził go do Jeszu. A Jeszu wejrzawszy na niego rzekł: «Ty jesteś Szymon, syn Jana, ty będziesz nazywał się Kefas» - to znaczy: Piotr.
then
Ewangelia wg św. Marka 16:14
W końcu ukazał się samym Jedenastu, gdy siedzieli za stołem, i wyrzucał im brak wiary i upór, że nie wierzyli tym, którzy widzieli Go zmartwychwstałego.
Ewangelia wg św. Łukasza 24:36-49
36
 A gdy rozmawiali o tym, On sam stanął pośród nich i rzekł do nich: «Pokój wam!» 
37
Zatrwożonym i wylękłym zdawało się, że widzą ducha.
38
 Lecz On rzekł do nich: «Czemu jesteście zmieszani i dlaczego wątpliwości budzą się w waszych sercach? 
39
Popatrzcie na moje ręce i nogi: to Ja jestem. Dotknijcie się Mnie i przekonajcie: duch nie ma ciała ani kości, jak widzicie, że Ja mam».
40
Przy tych słowach pokazał im swoje ręce i nogi. 
41
 Lecz gdy oni z radości jeszcze nie wierzyli i pełni byli zdumienia, rzekł do nich: «Macie tu coś do jedzenia?»
42
Oni podali Mu kawałek pieczonej ryby. 
43
 Wziął i jadł wobec nich. 
44
 Potem rzekł do nich: «To właśnie znaczyły słowa, które mówiłem do was, gdy byłem jeszcze z wami: Musi się wypełnić wszystko, co napisane jest o Mnie w Prawie Mojżesza, u Proroków i w Psalmach». 
45
 Wówczas otworzył ich umysł [rozum, myśli], (aby) rozumieli Pisma, 
46
i rzekł do nich: «Tak jest napisane: Mesjasz będzie cierpiał i trzeciego dnia zmartwychwstanie,
47
 w imię Jego głoszone będzie zmiana sposobu myślenia [nawrócenie] i odpuszczenie (popełnionych) błędów [grzechów] wszystkim narodom, począwszy od Jeruszalem.
48
Wy jesteście świadkami tego.
49
Oto Ja ześlę na was obietnicę mojego Ojca. Wy zaś pozostańcie w mieście, aż będziecie przyobleczeni mocą z wysoka». 
Ewangelia wg św. Jana 20:19-26
19
Wieczorem owego pierwszego dnia tygodnia, tam gdzie przebywali uczniowie, gdy drzwi były zamknięte z obawy przed Judejczykami, przyszedł Jeszu, stanął pośrodku i rzekł do nich: «Pokój wam!»
20
A to powiedziawszy, pokazał im ręce i bok. Uradowali się zatem uczniowie ujrzawszy Pana.
21
 A Jeszu znowu rzekł do nich: «Pokój wam! Jak Ojciec Mnie posłał, tak i Ja was posyłam». 
22
 Po tych słowach tchnął na nich i powiedział im: «Weźcie Tchnienie Święte!
23
Którym odpuścicie grzechy, są im odpuszczone, a którym zatrzymacie, są im zatrzymane». 
24
Ale Tomasz, jeden z Dwunastu, zwany Didymos, nie był razem z nimi, kiedy przyszedł Jeszu. 
25
 Inni więc uczniowie mówili do niego: «Widzieliśmy Pana!» Ale on rzekł do nich: «Jeżeli na rękach Jego nie zobaczę śladu gwoździ i nie włożę palca mego w miejsce gwoździ, i nie włożę ręki mojej do boku Jego, nie uwierzę». 
26
 A po ośmiu dniach, kiedy uczniowie Jego byli znowu wewnątrz [domu] i Tomasz z nimi, Jeszu przyszedł mimo drzwi zamkniętych, stanął pośrodku i rzekł: «Pokój wam!» 
Dzieje Apostolskie 1:2-14
2
aż do [po] tego dnia, (gdy) poinstruował [rozkazał, nakazał] wysłannikom [apostołom, posłańcom] przez Tchnienie [ducha, wiatr, oddech] święte, których wybrał, uniesiony [zabrany w górę].
3
Tym [którym] też stawał (obok) On [sam, osobiście] żywy [żyjący] po cierpieniu Jego [on] wśród [w] wielu dowodów [znaków] przez [podczas] dni czterdzieści widzialnym [dając się widzieć] im [oni] i nauczając [mówiąc] o władztwie [władzy, królestwie] Boga.
4
A biesiadując [spotkanie, wspólny posiłek] nakazał im od Jeruszalem nie (być) oddalonym, ale oczekiwać obietnicy Ojca, którą "Słyszeliście (ode) Mnie.
5
gdyż [ponieważ] Joannes [Jan] zanurzał (w) wodzie wy zaś w Tchnieniu zanurzeni świętym (będziecie) nie po wielu tych dniach." 
6
Wprawdzie więc spotkawszy [zebrawszy] (się), pytali [błagali] Go, mówiąc: Panie czy w czasie tym przywracasz [odtworzysz] władzę [królestwo] Iszraela?
7
Powiedział zaś do nich: Nie wam jest znać [poznać, rozpoznać, spostrzec] czasy lub pory [sezony, okresy], które Ojciec ustanowił [wyznaczył, umieścił]  pośród Swojej władzy.
8
Ale przyjmiecie [weźmiecie] moc [energię], przychodzącego świętego Tchnienia [ducha, wiatru] do was i będziecie moimi {Mi} świadkami w Jeruszalem, w całej Judei, w Samarii i aż (na) krańce ziemi.
9
A [i, także] to powiedziawszy, zobaczyli [patrzyli, ujrzeli] oni unoszącego [podniesionego], a chmura [obłok] przyjął [ukrył, poniósł, udźwignął]  Go z oczu ich.
10
I [a] jak [gdy] wpatrywali byli w niebo idącego [odchodzącego, przechodzącego, umierającego] Go, a oto mężczyźni dwaj stanęli (przy) nich w szatach [odzieniach] białych. 
11
Którzy i powiedzieli [rzekli]: Mężowie Galilejczycy, dlaczego stoicie, patrząc w niebo? Ten Jeszu uniesiony [zabrany, przyjęty na pokład] od was do nieba tak przyjdzie [przetransportuje, wróci, odejdzie, pojawi się] jaki sposób oglądaliście Go zmierzającego [przechodzącego] do nieba.
12
Wtedy [wówczas, kiedy, w tym czasie] wrócili do Jeruszalem od [z] góry, zwanej Oliwną, która jest blisko Jeruszalem, odpoczynku [szabatu] mająca drogę.
13
A gdy weszli do sali górnej, wstąpili gdzie byli, pozostając [zamieszkując] zarówno [także]: Piotr i Jan i Jakub i Andrzej, Filip i Tomasz, Bartłomiej i Mateusz, Jakub, syn Alfeusza, i Szymon gorliwy [zelota], i Juda Jakowowy [syn Jakowa].
14
Oni wszyscy są [byli] trwającymi (w) jedności [jednomyślnie] (w) modlitwie {i błaganiach} z kobietami [żonami, niewiastami] i Mariam matką Jeszu, i braćmi Jego.
Dzieje Apostolskie 10:41
nie całemu ludowi, ale nam, wybranym uprzednio przez Boga na świadków, którzyśmy z Nim jedli i pili po Jego zmartwychwstaniu.