- I tak ustanowił Bóg we wspólnocie powołanych najpierw posłańców, po wtóre proroków, po trzecie nauczycieli, a następnie tych, co mają moce, następnie dary uzdrowień, wspierania, kierowania oraz narodowych języków. 

 Czy wszyscy (są) posłańcami? Czy wszyscy prorokami? Czy wszyscy nauczycielami? Czy wszyscy mocami?

Mając tedy różne dary według łaski, która nam jest dana; jeśli proroctwo, niech będzie według sznura wiary;

Jeśli ktoś napomina, w napominaniu; kto rozdaje, w szczerości; kto przełożony jest, w pilności; kto czyni miłosierdzie, niech czyni z ochotą.

On sam też ustanowił jednych wysłannikami [apostołami], drugich prorokami, innych głosicielami dobrej nowiny, a innych pasterzami i nauczycielami,

 aby wyposażyć czystych [świętych] do dzieła posługi, do budowania ciała pomazańcowego,

 ale nam jeden Bóg Ojciec, od którego wszystko i my do niego i jeden Pan Jeszu Pomazaniec, przez którego wszystko i my przez niego.

Nie chciejcie również, żeby was nazywano mistrzami, bo jeden jest tylko wasz Mistrz, Chrystus. 

 Posłał swe słowo synom Iszraela, zwiastując im pokój przez Jeszu Chrystusa. On to jest Panem wszystkich.

 - Czy żyjemy, Panu żyjemy, czy umieramy, Panu umieramy. Czy więc żyjemy, czy także umieramy, do Pana należymy.

Gdyż na to Pomazaniec umarł i powstał i ożył, aby i nad umarłymi i nad żywymi panował.

A wszelki język aby wyznawał, że Jeszu Pomazaniec jest Panem ku chwale Boga Ojca.