- I tak ustanowił Bóg we wspólnocie powołanych najpierw posłańców, po wtóre proroków, po trzecie nauczycieli, a następnie tych, co mają moce, następnie dary uzdrowień, wspierania, kierowania oraz narodowych języków. 

 Czy wszyscy (są) posłańcami? Czy wszyscy prorokami? Czy wszyscy nauczycielami? Czy wszyscy mocami?

Tym zaś, którzy uwierzą, te znaki towarzyszyć będą: w imię moje złe tchnienia będą wyrzucać, nowymi językami mówić będą;

Oni zaś poszli i głosili Ewangelię wszędzie, a Pan współdziałał z nimi i potwierdził naukę znakami, które jej towarzyszyły.

Oto Ja ześlę na was obietnicę mojego Ojca. Wy zaś pozostańcie w mieście, aż będziecie przyobleczeni mocą z wysoka». 

Amen,amen, powiadam wam: Kto we Mnie wierzy, będzie także dokonywał tych dzieł, których Ja dokonuję, owszem, i większe od tych uczyni, bo Ja idę do Ojca.

Ale przyjmiecie [weźmiecie] moc [energię], przychodzącego świętego Tchnienia [ducha, wiatru] do was i będziecie moimi {Mi} świadkami w Jeruszalem, w całej Judei, w Samarii i aż (na) krańce ziemi.

 mocą znaków i cudów, mocą Tchnienia Świętego. Oto od Jeruszalem i na całym obszarze aż po Illirię wypełniłem dobrą nowinę Pomazańca.

Ten tedy, który wam dodaje ducha i czyni cuda między wami, z uczynkówże zakonu to czyni, czyli z słuchania wiary?

Którym i Bóg świadectwo wydawał przez znamiona i cuda, i rozliczne mocy, i przez udzielanie Ducha Świętego według woli swojej.

 I choćbym miał proroctwo i znał wszystkie tajemnice, i wszelką umiejętność, i choćbym miał pełną wiarę, tak żebym góry przenosił, a miłości bym nie miał, niczym byłbym. 

 Zabiegajcie (o) miłość. Pożądajcie zaś tego (co z) tchnienia, najbardziej byście prorokowali.

Ale kto prorokuje, mówi ludziom zbudowanie i napominanie, i pociechę.

A chciałbym, abyście wy wszyscy językami mówili, ale abyście raczej prorokowali; albowiem większy jest ten, co prorokuje, niż ten, co językami obcymi mówi, chyba żeby tłumaczył, aby zgromadzenie się budowało. 

 Jeśli natomiast wszyscy prorokują, a wejdzie jakiś niewierzący albo niezaznajomiony, to przez wszystkich jest badany, przez wszystkich rozsądzany,

 Możecie bowiem pojedynczo wszyscy prorokować, aby wszyscy mogli się uczyć i wszyscy doznawać zachęty.

A duchy proroków są poddane prorokom.

Tak więc, bracia {moi}, gorąco pragnijcie prorokować a językami mówić nie zabraniajcie.

I zstąpił Pan w obłoku, i mówił do niego, a wziąwszy z Ducha, który był w nim, podzielił go między siedemdziesiąt mężów starszych; i stało się, gdy odpoczął nad nimi on Duch, tedy prorokowali, a potem nigdy.

Tedy przybieżało pacholę, i oznajmiło Mojżeszowi, mówiąc: Eldad i Medad prorokują w obozie.

Któremu odpowiedział Mojżesz: Czemuż im ty zazdrościsz dla mnie? Boże daj, aby wszystek lud Paóski prorokował, a iżby dał Pan Ducha swego na nie!

I przyszli tam na pagórek, a oto, gromada proroków spotkała się z nim, i odpoczął na nim Duch Boży, i prorokował w pośrodku nich.

I odpowiedział mąż niektóry stamtąd, i rzekł: I któż jest ojcem ich? przetoż weszło to w przypowieść: Izali i Saul między prorokami?

Tedy posłał Saul posły, aby pojmali Dawida; którzy gdy ujrzeli gromadę proroków prorokujących, i Samuela stojącego, a przełożonego nad nimi, przyszedł i na posły Saulowe Duch Boży, a prorokowali i oni.

Potem szedł i sam do Ramaty, i przyszedł aż do studni wielkiej, która jest w Sokot, i pytał się a mówił: Gdzie jest Samuel i Dawid? i powiedziano mu: Oto są w Najot w Ramacie.

I zewlekł też sam szaty swoje, a prorokował i on przed Samuelem, a padłszy leżał nagim przez on cały dzieó i przez całą noc; stądże weszło w przypowieść: Azaż i Saul między prorokami?

A teć są ostateczne słowa Dawidowe. Rzekł Dawid, syn Isajego, rzekł mówię mąż, który był zacnie wywyższony, pomazaniec Boga Jakóbowego, i wdzięczny w pieśniach Izraelskich;

Duch Paóski mówił przez mię, a słowa jego przechodziły przez język mój.

A potem wyleję Ducha mego na wszelkie ciało, a prorokować będą synowie wasi i córki wasze; starcom waszym sny się śnić będą, a młodzieócy wasi widzenia widzieć będą.

 Gdy zaś przyjdzie On, Duch(Tchnienie) Prawdy, doprowadzi was do całej prawdy. Bo nie będzie mówił od siebie, ale powie wszystko, cokolwiek usłyszy, i oznajmi wam rzeczy przyszłe. 

W ostatnich dniach - mówi Bóg - wyleję Tchnienie moje na wszelkie ciało, i będą prorokowali synowie wasi i córki wasze, młodzieńcy wasi widzenia mieć będą, a starcy - sny. 

i rzeczywiście [prawdziwie, naprawdę] na niewolników [sług] moich i na niewolnice [służące] moje w dniach tych wyleję z Tchnienia [ducha, powiewu] i będą przemawiać [prorokować].

Mężczyźni [mężowie] bracia, dozwolone [możliwe] jest mówić z odwagą [śmiałością, bez ograniczeń] do was o patriarsze Dauid, że i zmarł [odszedł, umarł] i został pochowany [złożony do grobu] i jego grób [pomnik, miejsce pochówku] jest wśród nas aż do tego dnia [obecnie, do dzisiaj].

Prorok więc będąc [istniejąc], i wiedząc [znając] że przysięgą [przysiężną obietnicą] przysiągł [złożył przysięgę] mu Bóg z owocu [plonu] jego biodra [lędźwi, talii] usiąść na jego tronie, 

Jeden z nich imieniem Agabos przepowiedział z woli Tchnienia, że na całej ziemi nastanie wielki głód. Nastał on za Klaudiusza. 

 Miał on cztery córki, dziewice - prorokinie. 

Kiedyśmy tam przez dłuższy czas mieszkali, przyszedł z Judei pewien prorok, imieniem Agabos. 

Mając tedy różne dary według łaski, która nam jest dana; jeśli proroctwo, niech będzie według sznura wiary;

 Proroctw nie lekceważcie.

To najpierw wiedząc, iż żadne proroctwo Pisma nie jest własnego wykładu.

Albowiem nie z woli ludzkiej przyniesione jest niekiedy proroctwo, ale od Ducha Świętego pędzeni będąc mówili święci Boży ludzie.

 Prorocy niech mówią dwaj lub trzej, a inni niech rozsądzają;

«Ananiaszu - powiedział Piotr - dlaczego niegodziwiec(szatan) zawładnął twym sercem, że skłamałeś Tchnieniu Świętemu i odłożyłeś sobie część zapłaty za ziemię?

Umiłowani, przestańcie wierzyć każdemu tchnieniu, ale badajcie tchnienia, czy są z Boga, gdyż wielu fałszywych proroków wyszło na ten świat

Znam twoje czyny: trud i twoją wytrwałość, i to że złych nie możesz znieść, i że próbie poddałeś tych, którzy zwą samych siebie wysłannikami(apostołami), a nimi nie są, i żeś ich znalazł kłamcami. 

- I tak ustanowił Bóg we wspólnocie powołanych najpierw posłańców, po wtóre proroków, po trzecie nauczycieli, a następnie tych, co mają moce, następnie dary uzdrowień, wspierania, kierowania oraz narodowych języków. 

 Czy wszyscy mają dar łaski uzdrawiania? Czy wszyscy językami mówią? Czy wszyscy tłumaczą? 

 Choćbym mówił językami ludzi i posłów (aniołów), a miłości bym nie miał, stałbym się jak miedź brzęcząca  albo cymbał brzmiący.

 Bo kto mówi językiem (obcym), nie ludziom mówi, ale Bogu; bo nikt nie rozumie [słucha], lecz on tchnieniem [duchem] mówi tajemnice. 

Kto językiem obcym mówi, samego siebie buduje; ale kto prorokuje, ten zgromadzenie buduje.

Tym zaś, którzy uwierzą, te znaki towarzyszyć będą: w imię moje złe tchnienia będą wyrzucać, nowymi językami mówić będą;

I zostali napełnieni wszyscy Tchnieniem [duchem, wiatrem oddechem] świętym, i zaczęli [rozpoczęli] mówić innymi językami tak, jak Tchnienie dało mówić im.

Powstał gdy [ale] dźwięk ten zbiegli [zeszło] mnóstwo [tłum] i zdumieli [oszołomieni], że słyszeli jeden każdy własną mowę mówiących ich.

i jak my słyszymy każdy [wszyscy] własny dialekt [mowę] naszą, w której urodzeni?

Frygii oraz Pamfilii, Egiptu i tych części Libii, które leżą blisko Cyreny, i przybysze z Rzymu,

Zdumiewali [zdziwili] zaś wszyscy [każdy] i zaniepokojeni [niepewni] inny [jeden] do innego [drugiego] co chce to być.

 Słyszeli bowiem, że mówią językami i wielbią Boga.

Wtedy odezwał się Piotr: «Któż może odmówić zanurzenia tym, którzy otrzymali Tchnienie Święte tak samo jak my?»

 A kiedy Paweł włożył na nich ręce, Tchnienie Święte zstąpiło na nich. Mówili też językami i prorokowali. 

 Czy wszyscy mają dar łaski uzdrawiania? Czy wszyscy językami mówią? Czy wszyscy tłumaczą? 

 Co więc, bracia? Gdy się schodzicie, każdy z was ma pieśń (lub) ma naukę, ma język, ma objawienie, ma tłumaczenie — wszystko niech się dzieje dla zbudowania.

 jeśli natomiast nie ma tłumacza, niech w zgromadzeniu zamilknie, niech mówi sobie i Bogu.