Nie możecie pić kielicha Pańskiego i kielicha demonów; nie możecie być uczestnikami stołu Pańskiego i stołu demonów.

 Ja bowiem przejąłem od Pana to, co też wam przekazałem, że Pan Jeszu tej nocy, której był wydany, wziął chleb

 Podobnie i kielich po wieczerzy, mówiąc: Ten kielich to nowa umowa we krwi mojej; to czyńcie, kiedy{kolwiek} {byście} pili na moją pamiątkę.

 Dlatego też, kto by jadł ten chleb i pił z kielicha Pańskiego niegodnie, winien będzie ciała i krwi Pana.

 Bo kto je i pije {niegodnie} nie rozróżniając ciała {Pańskiego}, je i pije wyrok na siebie.

A gdy oni jedli, Jeszu wziął chleb i odmówiwszy błogosławieństwo, połamał i dał uczniom, mówiąc: «Bierzcie i jedzcie, to jest Ciało moje».

 bo to jest moja Krew Przymierza, która za wielu będzie wylana na odpuszczenie grzechów.

A gdy jedli, wziął chleb, odmówił błogosławieństwo, połamał i dał im mówiąc: «Bierzcie, to jest Ciało moje».

I rzekł do nich: «To jest moja Krew Przymierza, która za wielu będzie wylana.

Następnie wziął chleb, odmówiwszy dziękczynienie połamał go i podał mówiąc: «To jest Ciało moje, które za was będzie wydane: to czyńcie na moją pamiątkę!»

Tak samo i kielich po wieczerzy, mówiąc: «Ten kielich to Nowe Przymierze we Krwi mojej, która za was będzie wylana. 

 Alle, że co ofiarowują [zabijają na ofiarę], demonom ofiarowują [zabijają na ofiarę] a nie Bogu. Nie chcę zaś was współuczestnikami demonów czynić. 

 Wierny [godny zaufania] jest Bóg, przez którego jesteście powołani [wezwani] do wspólnoty Syna Jego, Jeszu Pomazańca, Pana naszego.

A [i] bowiem [zaiste] w jednym Tchnieniu [Duchu, Powiewie] my wszyscy w jednym ciele zanurzeni [ochrzczeni], czy to [czyżbyśmy byli] Judejczycy [Żydzi], czy [albo] Helenowie [Grecy], czy [albo] niewolnicy [słudzy], czy [albo] wolni, i wszyscy {w jedno Tchnienie [Ducha]} napojeni [wypiliśmy].

 Powiedział więc im Jeszu: "Amen, amen, powiadam wam: Jeżeli nie zjecie Ciała Syna Człowieczego i wypijecie Krwi Jego, nie macie życia w sobie.

 Gdyż ciało moje prawdziwy jest pokarm, a krew moja prawdziwy jest napój. 

 Jak posłał Mnie żyjący Ojciec, a ja żyje dzięki Ojcu i jedzący Mnie także będzie żyć przeze Mnie.

 staliśmy się bowiem współuczestnikami Pomazańca, jeśli tylko pierwotne zrozumienie zachowamy mocne aż do końca —

 Co widzieliśmy i słyszeliśmy, informujemy wam, abyście i wy wspólnote mieli z nami, a wspólnota zaś nasza z Ojcem i z Synem Jego Jeszu Pomazańcem. 

 Jeśli w świetle chodzimy, jak On jest w świetle, wspólnotę mamy ze sobą i krew Jeszu, Syna Jego oczyszcza nas od wszelkiego uchybienia. 

 Ja bowiem przejąłem od Pana to, co też wam przekazałem, że Pan Jeszu tej nocy, której był wydany, wziął chleb

 A podziękowawszy, złamał i rzekł: Bierzcie, jedzcie; to jest ciało moje za was, {które jest łamane}. To czyńcie na moją pamiątkę.

Byli zaś [jednak] wytrwale [stałe, niezmiennie] przestrzegający [trwający przy] nauczaniu posłańców [apostołów, wysłanników] i wspólnocie [komunii], łamaniu chleba i modlitwach [prośbach, oracjach].

Dziennie zaś [codziennie] wytrwale [niezmiennie], jednomyślnie [zgodnie] w świątyni, i łamiąc [dzielenie] po domach chleb, spożywali pokarm [żywność] z radością [weselem] i prostotą [szczerością] serca [wnętrza],

 W zaś pierwszy (dzień) tygodni [szabatów], zebrani {uczniowie} {nam} (by) połamać chleb, Paweł rozprawiał (z) nimi, planował odejść nazajutrz, przeciągnął także naukę [słowo] aż do północy. 

 I wszedł na górę, łamał chleb i spożywał, a mówił jeszcze długo, bo aż do świtania.