Kamieó, którzy odrzucili budujący, uczyniony jest głową węgielną.

 A będzie świątynią i kamieniem obrażenia i skałą potknięcia dla obu domów Iszraela, pułapką i sidłem [przynętą] obywatelom Jeruszalem.

 I potknie się wielu, upadną i skruszeni będą, usidlą się i pojmani będą. 

Dlategoż tak powiedział panujący Pan: Oto Ja za grunt kładę w Syonie kamieó, kamieó doświadczony, węgielny, kosztowny, gruntownie ugruntowany; kto wierzy, nie pokwapi się.

Jeszu im rzekł: «Czy nigdy nie czytaliście w Piśmie: Właśnie ten kamień, który odrzucili budujący, stał się głowicą węgła. Pan to sprawił, i jest cudem w naszych oczach. 

Kto upadnie na ten kamień, rozbije się, a na kogo on spadnie, zmiażdży go». 

Dla was zatem, którzy wierzycie, jest on cenny; natomiast dla nieposłusznych kamień ten, który (sprawdzili) i odrzucili budujący, stał się kamieniem węgielnym

oraz kamieniem potknięcia i skałą obrazy. Potykają się oni nie okazując posłuszeństwa Słowu — na co też są przeznaczeni.

A nadzieja nie hańbi, przeto iż miłość Boża rozlana jest w sercach naszych przez Tchnienie Święte, które nam jest dane.

 Mówi bowiem Pismo: Każdy wierzący w Niego, nie będzie zawstydzony.

Boże mój! w tobie ufam; niech nie będę zawstydzony, niech się nie weselą nieprzyjaciele moi ze mnie.

A tak wszyscy, którzy oczekują ciebie, nie będą zawstydzeni; zawstydzeni będą bez przyczyny nieprawość czyniący.

Strzeż duszy mojej, a wyrwij mię, abym nie był pohaóbiony; bo w tobie nadzieję mam.

Ale Izrael zbawion będzie przez Pana zbawieniem wiecznem; nie zawstydzicie się, ani będziecie pohaóbieni, aż na wieki wieczne.

Nie bój się, bo pohaóbiona nie będziesz; a nie zapalaj się, bo nie przyjdziesz na posromocenie; owszem na zelżywość młodości twojej zapomnisz, a na pohaóbienie wdowstwa twego więcej nie wspomnisz.

Tedy jedząc jeść będziecie, a nasyceni będąc chwalić będziecie imię Pana, Boga swego, który uczynił z wami dziwne rzeczy, i nie będzie pohaóbiony lud mój na wieki.

I dowiecie się, żem Ja jest w pośród Izraela, a żem Ja Panem, Bogiem waszym, a że niemasz inszego; boć nie będzie pohaóbiony lud mój na wieki.

Według troskliwego oczekiwania i nadziei mojej, iż się w niczem nie zawstydzę; ale z wszelakiem bezpieczeóstwem, jako zawsze, tak i teraz, uwielbionym będzie Chrystus w ciele mojem, lub przez żywot, lub przez śmierć.

Z tej też przyczyny znoszę te cierpienia, ale się nie wstydzę, gdyż wiem, komu uwierzyłem i jestem pewien, iż (On) ma moc ustrzec to, co we mnie złożył, aż do owego dnia.

I teraz, dziateczki! zostaócie w niem, abyśmy, gdy się ukaże, ufanie mieli, a nie byli zawstydzeni od niego w przyjściu jego.

A przeto mówi Pismo: Oto kładę na Syjonie kamień narożny węgielny, wybrany, kosztowny; a kto w niego uwierzy, nie będzie zawstydzony.